Ægir - 01.02.2001, Blaðsíða 14

14
V E S T F I R Ð I R
„Í atvinnumálum hér á Vestfjörð-
um erum við búin að fara í mikla
lægð og ég hef áður sagt að við
förum ekki öllu neðar. Ég vil trúa
því að von bráðar fari þetta að
stíga upp á við, þó ég geri mér
jafnframt ljóst að mikið þarf til að
við náum fyrri styrk,“ segir Pétur
Sigurðsson forseti Alþýðusam-
bands Vestfjarða um þær svipt-
ingar sem hafa verið í atvinnu-
málum í fjórðungnum að undan-
förnu.
Það sem menn vestra óttast
helst um þessar mundir er að
steinbíts- og ýsuafli smábáta verði
settur undir kvóta. Telja menn að
slíkt gæti skert tekjur útgerða
bátanna um allt að þriðjung - sem
gæti aftur sett marga smábáta-
menn í mikinn vanda.
Hægt að reka
saltfiskvinnslu
Gjaldþrot Nasco hf. í haust hljóð-
aði upp á hundruð milljóna
króna. Ágreiningur hefur ríkt um
stöðu einstakra veðkrafna í þrota-
búið - og það hefur orðið til þess
að fresta sölu á eignum þess og
því að rekstur fari aftur að stað.
Talið er að nokkurn tíma geti tek-
ið að skera úr um stöðu einstakra
krafna, þau mál eru nú til með-
ferðar hjá dómstólum. Bæjaryfir-
völd í Bolungarvík áttu þann 31.
janúar fund með þingmönnum
Vestfirðinga og í bókun sem þar
var lögð fram segir að grípa þurfi
til aðgerða „...til að koma í veg
fyrir yfirvofandi bættu á fólks-
flótta úr bænum með ófyrirséðum
afleiðingum, búseturöskun og
tekjutapi heimila, fyrirtækja og
stofnana.“
Eftir gjaldþrotið í haust hefur
atvinnuástandið í Bolungarvík
verið heldur bágt og það skiljan-
lega. Fyrst eftir gjaldþrotið voru
alls 92 skráðir atvinnulausir, en
hafði um mánaðamótin janúar og
febrúar fækkað niður í 66. Ýmsar
leiðir til að bæta úr stöðu mála í
byggðarlaginu hafa verið skoðaðar
og það hefur til dæmis komið
mönnum á óvart hve mikið af
þeim afla sem landið er í Bolung-
Vestfirðingar telja
botninum náð
Löndun í höfninni á Ísafirði.
Myndir: Halldór Sveinbjörnsson
Mikið atvinnuleysi fiskverkafólks í Bolungarvík í kjölfar gjaldþrots
Nasco hefur enn á ný beint kastljósinu að stöðu atvinnumála í fjórð-
ungnum og sér í lagi stöðu sjávarútvegsins á svæðinu. Áður hafa Vest-
firðingar séð það dökkt, til að mynda við hnignun Básafells, hrun fisk-
vinnslu á Þingeyri og Suðureyri og lokun stórra fiskvinnslufyrirtækja á
Ísafirði. Vestfirðingar virðast nú um stundir horfa mjög til smábátanna
sem sinnar lífæðar á sjávarútvegssviðinu og í úttekt Ægis kemur fram að
þau eru sannarlega til sjávarútvegsfyrirtækin á Vestfjörðum sem virðast
á öruggri uppleið, þrátt fyrir allt vonleysistalið.