Ægir - 01.02.2005, Blaðsíða 15

15
V E I Ð A R F Æ R I
„Í fyrra seldum við þrjú kerfi í
stærri báta. Þetta eru Sturla, sem
áður hét Guðmundur VE, Rifs-
nesið og Gullhólmi úr Stykkis-
hólmi. Í það heila erum við búnir
að selja línubeitningarkerfi í tíu
skip og báta, það nýjasta var kerfi
um borð í eldri smábát frá
Grindavík, Gísla Súrsson, sem
Trefjar byggðu yfir.“
Magnús segir að það sem í raun
standi töluvert í vegi fyrir þróun
á þessu sviði sé svokölluð hand-
beitningarívilnun. „Ef hún væri
ekki, þá tel ég að mun fleiri
myndu kaupa slík kerfi. Hand-
beitningin er auðvitað heldur erf-
ið vinna og það er orðið víða
mjög erfitt að fá fólk í hana. Fyrir
vestan er hins vegar rík hefð fyrir
handbeitningu og þar er mikið af
góðu fólki í þessu, en annars stað-
ar heyrir maður að það er erfið-
leikum bundið að fá fólk í beitn-
ingu. Þeir sem hafa beitningar-
kerfi um borð í bátum sínum fá
hins vegar ekki línuívilnun og
þar stendur hnífurinn í kúnni,“
segir Magnús.
Ör þróun
Að lágmarki kostar línubeitning-
arkerfi, að sögn Magnúsar, um 4
milljónir króna. „Það er nokkuð
mismunandi hvað menn leggja í
þetta. Sumir horfa á þann mögu-
leika að stokka línuna upp í landi
og vera þá færri um borð, en lín-
an sé lögð með beitningarvélinni
vegna þess að hún er að gefa meiri
og stærri fisk. Krókarnir í þessum
vélum er líka stærri en í hand-
beitningu,“ segir Magnús og bæt-
ir við að aðferðin við að beita í
vélinni sé ný af nálinni, sem virki
þannig að krókurinn snúist inni í
beitinni. „Þetta er einkaleyfisháð
frá Mustad. Fyrirtækið hefur sett
mikla fjármuni í þróunarvinnuna
og það hefur verið að skila sér.“
Umræða um umhverfis-
væn veiðarfæri
Magnús býst fastlega við því að
áfram megi gera ráð fyrir miklum
áhuga fyrir beitningarkerfum.
„Ég á ekki von á öðru. Ég hef
heyrt að kaupendur geri í aukn-
um mæli kröfur um að fá fisk,
sem veiddur er með umhverfis-
vænum veiðarfærum og þá staldra
menn við línuveiðarnar. Í um-
ræðu umhverfisverndarsinna eiga
togveiðarnar undir högg að sækja,
en línuveiðarnar vinna á. Á Spáni
og í Ameríku veit ég að menn eru
í auknum mæli að horfa til þess
að fiskurinn sé upprunamerktur,
ekki síst hvað varðar veiðiaðferð.
Línufiskurinn er hvítari og mörg-
um þykir hann henta betur í t.d.
saltfiskinn.“
Árið 2003 seldu Sjóvélar tvö
línubeitningarkerfi, í fyrra voru
þau fjögur og önnur fjögur hafa
verið seld í ár. „Því til viðbótar
fáum við mikið af fyrirspurnum
og það er greinilegt að margir eru
að velta þessu fyrir sér, ekki síst
að breyta eldri bátum. Við hönn-
um fyrir menn beitningarkerfi
niður í bátana og leitumst við að
finna út besta fyrirkomulagið.
Það er auðvitað mismunandi
hvernig það gengur en þumal-
puttareglan er sú að ganga þannig
frá kerfinu að þægilegt sé að um-
gangast það,“ segir Magnús
Smith.
Línuveiðarnar virðast njóta vaxandi vinsælda:
Verðum varir við
stóraukinn áhuga
- segir Magnús Smith, framkvæmdastjóri Sjóvéla
„Á síðasta ári urðum við varir við verulega
aukinn áhugi á þessum nýju línubeitningar-
kerfum frá Mustad, sem eru byggð á eldri kerf-
um frá fyrirtækinu fyrir stærri bátana. Að
stofni til eru þetta kerfi sem Mustad byrjaði að
hanna í kringum 1980 og síðan hefur orðið
mikið þróun í þessu,“ segir Magnús Smith,
framkvæmdastjóri Sjóvéla.
Gísli Súrsson GK-8 frá
Grindavík, sem var sjósett-
ur 24. febrúar sl. eftir
gagngerar breytingar, er
með 14.500 króka Mustad-
kerfi frá Sjóvélum.
aegirfeb2005-Breytt-2tbl 1.3.2005 13:33 Page 15