Tímarit Máls og menningar - 01.03.1938, Síða 17

ur vel og hélt fast á sínu máli, en fáskiptinn jafnan og óhlut-
samur. Hann var skapmikill, að ég ætla, en þó svo stilltur, að
ég man ekki til þess, að ég sæi hann nokkurn tíma skipta skapi
öll þau ár, sem við unnum saman. Þessi frábæra stilling kom
hvað gleggst i Ijós í liinum þungbæru veikindum, sem hann
átti við að striða síðustu æfiárin.
Dr. Jón kvæntist 1910 danskri konu að nafni Rigmor Schultz,
og lifir hún mann sinn ásamt syni þeirra, Ásgeiri, og dóttur,
Kristínu.
Með doktór Jóni er til moldar genginn einn af merkustu mönn-
um þessa lands. B. Ól.
Þjóðleikhúsið.
Fyrir nokkru birtist sú frétt hér i blöðunum, að von væri á
hinum fræga leikara Dana, Paul Reumert, og frú hans, Önnu
Borg, hingað til Reykjavíkur, og að þau hefðu í hyggju að sýna
hér sjónleiki á vegum Leikfélags Reykjavikur, en láta væntan-
legan ágóða renna á einn eða annan hátt til þess að styrkja
hugsjónina um þjóðleikhús á íslandi.
Þegar maður les þessa frétt er ekki laust við að maður finni
til minnkunar yfir því, að erlendir leikarar skuli verða til þess
að reyna að vekja áhuga landsmanna á þessu menningarmáli
og þá um leið hljóti að minna á hinn hneykslanlega þátt, sem
búið er að leika i þessu máli, með því að láta um 800 þúsund
krónur standa i ófullgerðri byggingu svo árum skiptir. Því er
jafnan borið við, að það séu ekki til peningar til framhalds
byggingunni, að við höfum ekki ráð á því á þessum tímum að
leggja fram fé til þess að fullgera hana. En þá hlýtur að vakna
sú spurning, hvort það sé ekki nokkuð hæpin fjármálaspeki, að
láta þetta fé standa vaxtalaust i ófullgerðri byggingu, sem ekk-
ert gefur af sér. Það er lítið i lagt, að það sé 50 þúsund króna
tap í vöxtum á ári. Ef-litið er á það, hve mikil þörf er á sam-
komuhúsi hér í bænum, eins og stendur, sem hægt er að nota
fyrir leikhús (þrjú leikrit leikin vikulega i Iðnó), er auðsætt að
auðvelt er að afla þjóðleikhúsinu tekna, ef það væri gert þannig
úr garði, að það væri nothæft, þótt það væri ekki fullgert allt
i einu. Auk þess er alveg sjálfsagt að reka þar kvikmyndahús,
sem óhætt mun að fullyrða að gæfi töluvert af sér. Ég býst við,
að líkt mundi fara með Þjóðleikhúsið, ef það væri fullgert, eins
og Sundhöllina, sem talið er að beri sig. En hvað sem þvi líð-
11