Ægir - 01.06.2013, Blaðsíða 16

16
Líkaði alltaf vel á sjónum
Eiginkona Konráðs er Agnes
Guðnadóttir og eiga þau þrjú
börn, tvær stúlkur og dreng
og 11 barnabörn. Þau bjuggu
fyrstu búskaparár sín í Hrísey
en fluttu til Akureyrar árið
1980. Í fyrstu starfaði Konráð
hjá Haga, sem var eitt stærsta
innréttingaverkstæði landsins
á sínum tíma. Eftir þriggja ára
starf þar lá leiðin aftur á sjó-
inn. Fyrst á Samherjatogarann
Akureyrina, en þar byrjaði
hann í byrjun desember 1983
og síðan var hann hjá svila
sínum Kristjáni Halldórssyni á
Sléttbak sem Útgerðarfélag
Akureyringa gerði út. „Mér
líkaði alltaf mjög vel á sjón-
um og það var gaman að
taka þátt í því ævintýri sem
uppbygging Samherja var á
þessum fyrstu árum í rekstr-
inum. Vissulega er allt annað
að stunda sjómennsku á stóru
skipunum en minni bátum
þar sem nálægðin við nátt-
úruöflin er meiri enda nánast
alltaf unnið úti á dekki með
særokið framan í sér. En mér
líður alltaf vel á sjó, sama af
hvaða stærð báturinn er,“
segir Konráð.
Stuðningurinn mikilvægur
Hann kveðst alla tíð hafa ver-
ið mikið í félagsmálum,
„maður var í öllu úti í Hrísey,
Lions, Slysavarnarfélaginu og
leikfélaginu, vasaðist í öllu,“
segir hann og þegar forveri
hans í stóli formanns Sjó-
mannafélags Eyjafjarðar,
Guðjón Jónsson óskaði eftir
því að menn færu að svipast
um eftir eftirmanni sínum
kom nafn Konráðs upp. Einn
félagi hans innti hann eftir
hvort hann væri til í slaginn
og að höfðu samráði við fjöl-
skyldu sína ákvað hann að
slá til. „Ég held það hafi al-
mennt verið sátt um að ég
byði mig fram, en auðvitað
heyrðust þær raddir að ég
væri alltof ungur og grænn til
að taka þetta starf að mér. Af
því varð og að mestu leyti
held ég að sátt hafi ríkt um
störf mín fyrir félagið. Ég hef
fundið fyrir góðum stuðningi
og heilt yfir hefur friður verið
yfir mínum störfum þó auð-
vitað hafi af og til komið upp
mál sem ekki hafa verið allir
sammála um hvernig best
væri að leysa. Annað væri
undarlegt,“ segir Konráð, en
hann tók við starfi formanns
á aðalfundi Sjómannafélags
Eyjafjarðar um miðjan apríl
árið 1989. Hann segir að all-
an þann tíma sem hann hafi
starfað fyrir félagið hafi hann
verið sérlega heppinn með
þá menn sem valist hafi til
starfa með sér í stjórn félags-
ins og það sé ómetanlegt.
Útgerðin sýnir sjómönnum
vanvirðingu
Staðan í kjaramálum sjó-
manna er það mál sem heit-
ast brennur á stéttinni um
þessar mundir og segir Kon-
ráð að hún sé afskaplega sér-
kennileg. Sjómenn hafa verið
án kjarasamninga í tvö og
hálft ár, eða frá 1. janúar
2011. Aðilar hafa síðan þá
samið um hækkun á kaup-
tryggingu og kaupliðum í
samræmi við launahækkanir
á almennum vinnumarkaði.
Fyrir réttu ári vísuðu útgerð-
armenn og Samtök atvinnu-
lífsins kjaraviðræðum til ríkis-
sáttasemjara, m.a. á þeim for-
sendum að ýmsir kostnaðar-
liðir og álögur á útgerðina
hefðu hækkað og það kallaði
á breytingar á kjarasamningi.
„LÍÚ-forystan sýnir sjó-
mönnum algjöra vanvirðingu
með þessu háttarlagi en það
virðist sem þessi staða henti
útgerðinni mjög vel. Ég veit
auðvitað ekki hvað þeir
hugsa en að manni læðist sá
grunur að þeirra hagsmunum
sé best borgið með því að
hafa sjómenn samningslausa.
Þá er gamli kjarasamningur-
inn í gildi og eftir honum róa
menn þar til nýr tekur gildi,“
segir Konráð. „Útgerðin gerir
afskaplega óbilgjarnar kröfur
til sjómanna. Þeir krefjast
þess að kostnaðarhlutdeildin
hækki, hún er nú um 30% en
verði þeim að óskum sínum
mun hún hækka verulega og
verða nálægt 45%. Sem að
mínu mati er algjörlega óá-
sættanlegt.“
Sjómenn eiga að borga
brúsann
Konráð segir að í sínum huga
snúist málið fyrst og fremst
um það að útgerðarmenn ætli
sér að velta veiðileyfagjaldinu
sem á útgerðina var lagt yfir
á sjómenn, seilast í þeirra
vasa til að mæta auknum
álögum. Gjaldið eigi einungis
Æ G I S V I Ð T A L I Ð
„Mér líkaði alltaf mjög vel á sjónum og það var gaman að taka þátt í því ævintýri
sem uppbygging Samherja var á þessum fyrstu árum í rekstrinum. Vissulega er allt
annað að stunda sjómennsku á stóru skipunum en minni bátum þar sem nálægðin
við náttúruöflin er meiri enda nánast alltaf unnið úti á dekki með særokið framan í
sér. En mér líður alltaf vel á sjó, sama af hvaða stærð báturinn er.“