Fréttablaðið - 24.07.2015, Qupperneq 34

24. júlí 2015 FÖSTUDAGUR| MENNING | 22
„Mér finnst hestarnir vera hluti af
náttúrunni og ég mynda þá eins og
við sjáum þá þegar við ferðumst um
landið, við fjölbreyttar aðstæður og
í ólíku veðurfari. Ég tek það fram
að ég hef lítið vit á hestum en finnst
þeir alltaf tignarlegir og hef gaman
af að mynda þá,“ segir Kristján Ingi
Einarsson ljósmyndari.
Þetta er fimmta myndabókin sem
Kristján Ingi gefur út frá árinu
2009. Allar eru þær hugsaðar fyrir
erlenda ferðamenn og gefnar út á
erlendum tungumálum. Sumar eru
að koma út í þriðju prentun, svo sem
I Was here og Niceland.
„Þessar bækur hafa einhvern veg-
inn hitt í mark, bæði fyrir það að
brotið á þeim er skemmtilegt og ég
hef lagt áherslu á að hafa myndirnar
sem eðlilegastar og reynt að fanga
stemningu sem fólk upplifir þegar
það ferðast um landið. Það er kúnst
að missa sig ekki í myndvinnslunni
eins og mér finnst sumir detta svo-
lítið í á þessum tölvutímum, þá geta
litir orðið óeðlilegir,“ segir Kristján
Ingi sem kveðst forðast að hafa fólk
á myndum. „Ég vil að landslagið og
kyrrðin njóti sín,“ útskýrir hann.
Kristján Ingi kveðst hafa tekið
myndir frá því hann var tíu ára
og fékk sína fyrstu kassamynda-
vél. „Ég gaf út barnabækur í
gamla daga, meðal annars Hús-
dýrin okkar sem margar kynslóð-
ir þekkja. Eins gerði ég margar
bækur fyrir Námsgagnastofnun
en nú í seinni tíð hefur landslags-
ljósmyndun átt hug minn allan og
ég hef snúið mér að útgáfu á land-
kynningarbókum sem hafa bara
gengið vel, I was here og Niceland
hafa verið meðal mest seldu bóka í
þeim flokki á Íslandi frá því að þær
komu út.“ - gun
Fanga stemningu
sem fólk upplifi r
Ljósmyndarinn Kristján Ingi Einarsson hefur sent frá
sér nýja bók. Hún birtir íslenska hesta og landslag í
bland, enda heitir hún Horses & nature.
„Það tók mig mörg ár að gera
þessa bók,“ segir Íris Marelsdótt-
ir, sjúkraþjálfari og höfundur bók-
arinnar Gönguleiðir að Fjallabaki.
„Ég gekk allar leiðirnar oft, fyrst
ein, svo með manninum mínum
eða vinahópum. Ég reyndi líka að
safna sögum sem tengjast landinu
sem farið er um, helst sem nýjust-
um, það er erfiðast.“
Spurð hvort hún skrifi á ferða-
lögum svarar Íris: „Ég set alla
GPS-punkta inn á tæki, tek margar
myndir og skrifa bæði á staðnum
og um leið og ég kem í hús.“
Fáar konur hafa lagt fyrir sig
gerð göngubóka. Íris segir sinn
óendanlega áhuga á landinu og
útivist ástæðu þess að hún réðist
í það. „Ég fór oft með foreldrum
mínum á Fjallabak nyrðra í upp-
vextinum og er búin að vera lengi
í hjálparsveit, eiginmaðurinn líka
og öll börnin. Við hjónin vorum
landverðir í Þórsmörk í þrjú
sumur um tvítugt, sáum um tjald-
stæðin í Básum, Endum og Húsa-
dal og fórum um fjöllin að reka fé
út fyrir girðingar. Því kunnum við
Þórsmörkina og Goðalandið utan
að.
Seinna réði ég mig sem land-
vörð á Fjallabaki syðra í þrjú
sumur og fór með alla krakkana á
fjöll, sagði stundum að þau væru í
stærsta sandkassa í heimi, það var
Mælifellssandurinn. Við vorum í
Hvanngili og ég passaði líka skál-
ana í Króki og á Hungurfit. Svo
kom bóndinn í sumarfríum.“
Íris ætlar að leysa skálaverðina í
Hvanngili af um verslunarmanna-
helgina. Er hún hætt að vista sig
á fjöllum heilu sumrin? „Ég hef
dregið úr því en fjöllin toga svo ég
sinni skálavörslu í stuttan tíma og
tek að mér að leiðsegja hópum um
fáfarnar slóðir.“
Bókin Gönguleiðir að Fjallabaki
teygir sig dálítið víða, Íris líkir
Fjallabaki við sólina sem stafar
geislum í allar áttir. Hún bendir á
að bókin fari vel í bakpoka og þar
sem hún sjálf safni leiðarlýsingum
og minningabrotum gæti hún þess
að hafa dálka í bókinni fyrir ferða-
fólk að skrifa í. gun@frettabladid.is
Eitthvað sem dregur mig á fj öllin
Íris Marelsdóttir sjúkraþjálfari þekkir Fjallabakið eins og lófann á sér. Nú hefur
hún skrifað bók um gönguleiðir á svæðinu sem prýdd er mörgum myndum.
„Ég ætla að leggja landið undir
mig, þessi bók er liður í því. Ég
hugðist gera það í átta skrefum í
upphafi en þau verða örugglega níu
eða tíu. Sum landsvæði eru hrein-
lega þannig að það er ekki hægt að
klofa svona stórt. Nú er ég kom-
inn á Suðurlandið og það dugar
ekkert minna en þrjár bækur um
það,“ segir Ómar Smári Kristins-
son, teiknari á Ísafirði. Hann sendi
nýlega frá sér fjórðu bókina um
hringleiðir sem hægt er að hjóla á
einum degi, hverja og eina. Fyrsta
bókin hans var um Vestfirði, svo
hefur hann farið rangsælis um
landið og þessi er um Árnessýslu.
Er ekki mikill munur að hjóla
um Árnessýslu miðað við Vest-
firði?
„Jú, það liggur í landslaginu.
Á Vestfjörðum kemur yfirleitt að
því að maður verður að fara yfir
fjallgarð ef maður hjólar hring,
með nokkrum undantekningum
þar sem firðir hafa verið þver-
aðir. Þær urðu samt dálítið erf-
iðar hringleiðirnar í þessari flötu
og þægilegu ferðamannasýslu,
ekki vegna fjarða og þverhníptra
fjalla eins og á Vestfjörðum held-
ur þungra umferðaræða. Safarík-
ustu leiðirnar liggja því dálítið um
klungur og sanda en þar er mikil
náttúrufegurð. Kjarninn í bókinni
er sá að margt er að sjá í Árnes-
sýslu en fólk þarf að leggja dálítið
á sig til þess.“
Auk þeirra tólf hringleiða sem
Smári lýsir glöggt í nýju bókinni
bendir hann á aðrar léttari. En
þar verður fólk að sætta sig við
að hjóla á okkar mjóu þjóðvegum
innan um bílana. „Í Árnessýslu
eru rútur mjög mikið á ferðinni
og líka hjól- og fellihýsi,“ tekur
hann fram.
Í bókunum lætur Smári hverri
leið fylgja tímaás þar sem áætlað
er hvaða tíma ársins er hægt að
fara þær án þess að skaða sjálfan
sig eða landið. En ætlar hann að
heyja sér efni í nýja bók á þessu
sumri? „Já, ég ætla fljótlega á
mínar gömlu heimaslóðir í Rang-
árvallasýslu og hyggst taka tvö
ár í þá bók. Það hefur komið út
ein á ári hingað til en nú verður
vandað sérstaklega til verka! Ég
hef líka mikið að gera í mínu fagi
sem teiknari og við Nína erum að
gera upp gamalt hús hér á Ísafirði
en ég vona að mér endist aldur til
að taka landið allt fyrir.“ Já, þú
ert nú vonandi ekkert á grafar-
bakkanum. „Nei, það lengist líka
örugglega leiðin að þeim grafar-
bakka þegar maður stundar svona
holla og góða hreyfingu sem hjól-
reiðarnar eru!“
gun@frettabladid.is
Klungur og sandar
safaríkustu leiðirnar
Ný hjólabók Ómars Smára Kristinssonar teiknara fj allar í máli og myndum um
tólf hringleiðir í Árnessýslu sem hverja um sig má hjóla á einum degi.
LJÓSMYNDARINN „Ég gaf út barnabækur í gamla daga, meðal annars Húsdýrin
okkar, sem margar kynslóðir þekkja,“ segir Kristján Ingi. MYND/ÚR EINKASAFNI
ÚR HORSES & NATURE „Ég hef lítið vit
á hestum en finnst þeir alltaf tignar-
legir,“ segir ljósmyndarinn.
MYND/KRISTJÁN INGI
GÖNGUGARPAR Íris ásamt dóttur sinni, Rögnu Sif Árnadóttur, að koma úr einni
skoðunarferðinni.
ÚR BÓKINNI Stígsver, Stóra-Súla gnæfir yfir. MYND/VILHELM GUNNARSSON
LAGT Í‘ANN Ómar Smári kveðst nota hjólið sitt sem samgöngutæki langflesta daga
ársins. MYND/NÍNA IVANOVA
Í ÁRNESSÝSLU Hraunklappir og moldartraðir bíða hjólreiðamannsins.
MYND/ÓMAR SMÁRI
MENNING
2
3
-0
7
-2
0
1
5
2
1
:5
8
F
B
0
4
8
s
_
P
0
3
4
K
.p
1
.p
d
f
F
B
0
4
8
s
_
P
0
2
7
K
.p
1
.p
d
f
F
B
0
4
8
s
_
P
0
1
5
K
.p
1
.p
d
f
F
B
0
4
8
s
_
P
0
2
2
K
.p
1
.p
d
f
A
u
to
m
a
tio
n
P
la
te
re
m
a
k
e
: 1
5
8
D
-6
B
8
4
1
5
8
D
-6
A
4
8
1
5
8
D
-6
9
0
C
1
5
8
D
-6
7
D
0
2
8
0
X
4
0
0
4
A

F
B
0
4
8
s
C
M
Y
K