Allt um íþróttir - 01.04.1952, Side 17
segja um Adolf, sem þó varð 2.
á skránni. Báðir þessir menn æfðu
lítið, einkum þó seinni part sum-
ars.
Vilhjálmur Pálsson var mjög
jafn; keppti nokkuð oft og átti
jafnan 53—55 m. köst í poka-
horninu.
Sorgarsaga Hjálmars Torfason-
ar er sögð í greininni um kúlu-
varpið. Hefði hann ekki orðið fyr-
ir áðurnefndu slysi, hefði hann ef-
laust farið yfir 60 metra, því hann
var að komast í mjög góða æf-
ingu, er það skeði.
Þórhallur Ólafsson er ungur og
virðist ágætt efni, sem alls ekki
má hverfa af leikvanginum fyrst
um sinn.
Það var harmlegt að missa
Kristján Kristjánsson í blóma lífs-
ins. Hann var mjög efnilegur
íþróttamaður og skilur eftir í hug-
um allra, er sáu hann og reyndu,
minninguna um góðan dreng, sem
var fullur af áhuga og ást til
íþróttanna. Við fráfall Kristjáns
Kristjánssonar má segja að rofn-
að hafi traustur hlekkur í íþrótta-
mannakeðju okkar íslendinga.
Magnús Guðjónsson tók fram-
förum, en hið gagnstæða er að
segja um Ófeig, sem hrakaði um
4 metra frá árinu áður. Árangur
Sigurðar er frá fimmtarþraut M.I.
og má teljast ágætur.
Sleggjukast:
Vilhjálmur GwSmundsson, K.R. . . 47.65
Gunnar Huseby, K.R.................46.80
Páll Jónsson, K.R..................45.80
ÞórSur SigurSsson, K.R.............44.62
Sigurjón Ingason, Umf. Hvöt .... 43.92
Símon WaagfjörS, Þór, Vm.........43.90
Pélur Kristbergsson, F.H..........42.10
Gunnlaugur Ingason, Á.............41.89
Ölafur Þórarinsson, F.H...........39.33
Karl Jónsson, Týr.................37.60
Það fór fjörkippur um slegju-
kastara okkar á sumrinu sem leið.
Tóku þeir flestir miklum framför-
um og nálgast óðum 50 m.-markið.
Gunnar Huseby sló hið 11 ára
gamla met Vilhjálms Guðmunds-
sonar um 23 cm úti í Svíþjóð. En
Vilhjálmur var ekki alveg á því að
láta metið ganga sér úr greipum,
og síðast í ágúst tókst honum að
klófesta það aftur úr höndum
Husebys. Vilhjálmur hefur aldrei
verið eins góður og í sumar sem
leið, aldrei eins nálægt 50 m.-mark-
inu.
Páll Jónsson hefur líklega hvað
mestri tækni yfir að ráða af ísl.
sleggjukösturum, og er hann mjög
líklegur til framfara. S.l. sumar
var Páll svo óheppinn að þurfa að
fara úr bænum meðan aðalkeppn-
in í sleggjunni stóð yfir.
Framfarir Þórðar virðast vera
staðnaðar að sinni, en slíkt er ekki
óalgengt, og er oft undanfari mik-
illa framfara.
Það kæmi mér ekki á óvart, þótt
Sigurjón Ingason gerðist nærgöng-
ull við 50 metrana í sumar. í raun-
inni byrjaði hann að hugsa um
sleggjuna s.l. sumar og keppti
fyrst 26. ágúst og kastaði þá 37.12.
Síðan keppti Sigurjón nokkrum
nokkrum sinnum og náði lengst í
síðustu keppni sinni um haustið
(20. okt.) 43.92. Ja, minna má nú
gera gera. Frh. á bls. 92
ÍÞRÓTTIR
89