Saga: missirisrit - 01.12.1928, Qupperneq 89

S AGA
209
er þar var breiddur. Tunglsljós var bjart. Var hún ein-
huga og ófælin. — Þegar hún kom inn aS þessu sinni,
var henni brugðiS að sjá svo að hún var nær hnigin í
öngvit. Daginn eftir sagði hún frá því fyrir bænastaS
annara að orsök þessa 'hefSi veriS sú, aS sér hefSi sýnst
opin gröf í kirkjugarSinum og maSur standa niSri í
henni. — En einmitt á þeim staS var Björn síSar grafinn.
Svo stóS á aS Björn hafSi illeppa á prjónum er hann
lézt. Var hann löngum iðinn viS illeppa prjón, en prjón-
aði ekki sokka. SíSast var hann að prjóna illeppa fyrir
Ingibjörgu Nikulásdóttur á Mælifelli og hafSi lokiS við
annan leppinn er hann lézt.—
Svo var þaS eina nótt meðan Björn stóS uppi að Gróa
Sveinsdóttir á Mælifelli vaknaSi í rúmi sínu. Svaf hún
hjá þriggja ára dreng, en í rúmi gegnt hennar rúmi sváfu
Helga Björnsdóttir og Ingi'björg Nikulásdóttir. — Myrkt
var inni. Heyrir þá Gróa aS einhver er að prjóna viS
rúmiS móti henni og var mjög glögt prjóna-glamriS,
HugSi hún aS Helga vekti og prjónaSi, því að hún var
iðjusöm. Yrti hún á hana, en fekk ekkert svar, hlustaSi
betur og heyröi aS báðar stúlkurnar voru í föstum svefni.
Fór þá Gróa aS hugsa margt, því aö þetta prjónaglamur
var nákvæmlega eins og hjá Birni heitnum meöan hann
liföi. Mundi hún vel eftir þvi frá þeim tíma er hann var
á Mælifelli nokkru áður. VarS henni ekki svefnsamt
þá nótt. En einkis varS 'hún vör frekar.
Illeppur sá ,er Björn lauk við að próna, fanst aldrei,
og var ætlun Marinar Gísladóttur húsmóSur Bjamar, aS
leppurinn hefði lent í kistu hans meS hefilspónum, er
hafðir voru undir líkinu.
Jóh. Örn Jónsson.