Dagrenning - 01.06.1953, Blaðsíða 33
kvæðið hefir verið tekið, framhaldið er allt
á valdi lesenda Intelligence Diget’s.
HÆTTA Á RANGRI FRAMKOMU
GAGNVART RÚSSUM.
Allir ábyrgir ræðumenn lögðu áherzlu á,
að það væri ljóst af hundruðum dæma, að
almenningur í Rússlandi vildi hrista af sér
núverandi harðstjóm, en ef útlendingar
réðust á land þeirra í því augnamiði að út-
tyma þjóðinni mundu þeir verja land sitt
til síðasta blóðdropa, þrátt fyrir hatur sitt
á stjórnendunum í Kreml.
Erich von Walelburg zu Zeil, prins, sem
gat ekki sótt ráðstefnuna, sendi mjög þýð-
ingarmikið plagg, byggt á hinni víðtæku
reynzlu hans á rússnesku vígstöðvunum í
síðustu heimsstyrjöld. Hann lagði áherzlu á
það, og bað okkur að minnast þess, að ef
við létum reka á reiðanum, þangað til stríðs-
æsingamar væru komnar í algleyming,
mundum við mæta sameinuðu, voldugu
Rússlandi, sem mundi berjast unz yfir lyki.
ÞÝÐINGARMIKIL AÐGREINING.
Ef við, aftur á móti, lvsum yfir fjandskap
við stjórenduma í Kreml eina, en látum í
ljós vináttu við hina rússnesku alþýðu,
munu milljónir Rússa berjast með okkur,
en ekki á móti. Og það, sem meira er, ef
við rækjum öfluga pólitík sálfræðilegs herðn-
aðar í líki stórra hugsjóna nú, væri hægt
að komast hjá stríði.
Allir sérfræðingar um þessi efni fullyrða,
að þetta sé ekki einungis fræðilegur mögu-
leiki. Viðburðir síðustu fimmtán ára hafa
þegar sannað fjandskap rússneskrar alþýðu
við stjómina, og ekki einungis fjandskap al-
þýðunnar, heldur einnig margra af leiðtog-
unum. Frá hinum miklu réttarhöldum 1930
til þeirra miklu flokksátaka, sem nú em að
fara fram innan rússnesku landamæranna,
finnast mýmörg sannfærandi dæmi.
Það er heimskulegt af okkur að styrkja
stjórnina með tilraunum til samkomulags,
en hirða ekki um hjálpina, sem alþýðan
býður okkur með útréttri hendinni til Vest-
urveldanna.
Hvers vegna fyrirlítum við slíka hjálp?
Það er vegna þess, að það eru of margir
vinir sóvietstjórnarinnar í hinu stjórnmála-
lega lífi okkar, meðal blaðamanna 0. s. frv.
EINBEITTIR - EKKI TILSLÖKUN.
Lausnin á öllum erfiðleikum okkar blasir
við okkur. Það er óhæfa að láta reka á reið-
anum, eins og verið hefir. Stefna okkar á
að vera ákveðin og algjör. Við eigum að
vera einbeittir, en ekki tilslökunarsamir. Við
eigum að vera djarfir í framkvæmd, en ekki
skríða í felur bak við einhvem Kínamúr
eða Maginotlínu.
Ófarir bíða þess, sem situr auðum hönd-
um bak við vamarvirki.
Núverandi stefna okkar leiðir beint til
ófara. En það er ekki of seint að snúa við.
ÚTDRÆTTIR ÚR RÆÐUM
RÁÐSTEFNUNNAR.
Verið er að gera útdrætti úr sumum fyr-
irlestrunum, sem fluttir voru á ráðstefn-
unni. Það hefur revnzt ógerningur að end-
urprenta þá á okkar eigin vélar og hefir
því orðið að koma þeim í aðra prentsmiðju.
Það getur því orðið ofurlítill dráttur á því
að þeir verði tilbúnir.
Þó að flestir fyrirlestramir, sem fluttir
voru á ráðstefnunni, séu of langir til að birta
þá í þessu blaði, er hægt að birta eina stutta
ræðu hér. Fyrst íhaldsblöðin í Ameríku og
í Bretlandi kjósa heldur að fylla dálka sína
með glæpasögum og öðru þvílíku góðgæti,
en að skýra frá þessari athyglisverðu ráð-
stefnu, verðum við að ljá henni rúm.
DAGRENN I NG 31