Dagrenning - 01.06.1953, Blaðsíða 40

Chamberlain hafði þcá það hlutverk að
beita sér fyrir „friði“ og flaug milli Bretlands
oð Þýzkalands á hverja ráðstefnuna af ann-
arri til þess að reyna að koma í veg fyrir að
styrjöldin brj'tist út. Churchill var þá svo
raunsær að hann sá hvert stefndi — þótt flest-
ir aðrir væru blindir. En sér hann það jafn-
vel nú?
í símskeyti frá Rómaborg sunnudaginn
31. maí s. 1. segir að það sé almennt álit
manna, sem vel fvlgjast með í stjórnmálum
að tjaldabaki, að höfuðtilgangur Rússa með
„stefnubreytingu" sinni sé enginn annar en
sá, að sundra hinum vestrænu þjóðum —
koma Atlatntshafsbandalaginu á kné.
\;erða það nú endalok Churchills sem
stjórnmálamanns, að hafa forustu um að
brjóta niður varnir hinna vestrænu þjóða og
opna Vesturlönd fyrir nýkommúnisma Titos
konnnúnistaleiðtoga í Júgoslaviu? Þrýtur
liann í ellinni það raunsæi sem ávallt hefir
fylgt honum? Þetta eru þær spurningar, sem
margir velta nú fyrir sér.
Ef forustulið kommúnista er alheims-
samsærisglæpalýður eins og menn á Vestur-
löndum almennt trúa nú orðið, hvað þýðir
þá að semja við þá eða ræða um breytt
viðhorf? Allt mun verða svikið og árásirnar
hafnar þegar glæpalýðurinn telur sig liafa
komið ár sinni nógu vel fyrir borð. Eisen-
hower Bandaríkjaforseti skilur þetta allra
manna bezt, og það verður nú hans raunsæi
sem bjargar — ef það þá tekst.
❖
Einu atriði enn er nauðsynlegt að gefa
gaum að í þessu sambandi og raunar vert að
hafa í huga ávallt þegar rætt er um sambúð
vestrænna þjóða, en það er hinn djúptæki
ágreiningur sem er rnilli Breta og Bandaríkja-
manna í 'svokölluðum nýlendumálum og hin
óheppilegu afskipti Bandaríkjanna af málefn-
um Breta og ýmsra samveldislanda þeirra og
nýlendna. Það er öllum vitanlegt að Bretar
eiga mjög örðugt með að sætta sig við þessi
afskipti sem oft hafa verið svo vanhugsuð og
óheppileg af hálfu Bandaríkjanna að furðu
gegnir. Alkunn eru afskipti þeirra af málum
Indlands og að engir áttu meiri hlut að því
en Bandaríkjamenn að Indland sagði skilið
við Bretland með þeim liætti sem það varð
og skiptist í tvö fjandsamleg ríki — Indland
og Pakistan. — Bretar hafa aldrei getað fyrir-
gefið Bandaríkjunum þessi afskipti, þótt þeir
flíki því sjaldan. Bretar hugsuðu sér
lausn þess rnáls á allt annan veg sem of langt
yrði að rekja hér. Þá hafa og afskipti Banda-
ríkjanna af deilu Breta og Persa ekki orðið
sem heppilegust og sama er að segja um af-
skipti þeirra nú af Súesdeilunni við Egvpta.
Þennan viðkvæma streng reyna fjandmenn
vestrænna samtaka að styðja á þegar þeim
þykir mikið liggja við, og greinilegt er, að
rússneskir kommúnistar reyna að notfæra sér
þessa glufu eins og aðrar, sem finnanlegar
eru á sambúð vestrænna þjóða.
FERÐALAG TIL TUNGLSINS
ÁRIÐ 1970
Árið 1970 — ef ekki fvrr — geta menn far-
ið í ferðalag til tungslins. Farartækið verður
geimskip. Fyrir næstu aldamót verður það
algengt að menn bregði sér í smáferðalag til
ýmissra stjama, jafnvel þeirra, sem nú sjást
aðeins óljóst í sterkustu stjörnukíkjum frá
jörðinni.
Þetta fullyrðir brezki vísindamaðurinn
Arthur C. Clarke í grein, sem hann hefir
ritað fyrir tímaritið „Impact of Science on
Society“. Tímarit þetta er gefið út af vísinda
og menningarstofnun Sameinuðu þjóðanna,
(UNESCO).
Clarke er formaður himinhvolfsrannsókn-
arfélagsins brezka og er í miklum metum
sem vísindamaður. Hann hefir óbifandi trú
á, að áður en langt líður muni rnenn geta
38 DAGRENN I NG