Morgunblaðið - 11.02.2015, Blaðsíða 24

24 MINNINGAR
MORGUNBLAÐIÐ MIÐVIKUDAGUR 11. FEBRÚAR 2015
✝ Valborg Helga-dóttir fæddist á
Geirólfsstöðum í
Skriðdal 21. nóv-
ember 1924. Hún
lést eftir skammvinn
veikindi á kvenna-
deild Landspítalans
26. janúar 2015.
Hún var dóttir
hjónanna Helga
Finnssonar, f. 1887,
d. 1979, frá Geirólfs-
stöðum og Jónínu Benedikts-
dóttur, f. 1890, d. 1964, frá Þor-
valdsstöðum í Skriðdal. Valborg
var elst þriggja systkina en þau
eru Þórir Finnur Helgason, f.
1926, kvæntur Vigdísi Björns-
dóttur, f. 1933, og Guðrún Bene-
dikta Helgadóttir, f. 1932, gift
Hreini Kristinssyni, f. 1932, d.
2005.
sem henni bar skylda til. Valborg
starfaði í 30 ár sem sjálfboðaliði
fyrir Rauða kross Íslands þar sem
hún meðal annars vann í sölubúð
á Landspítalanum og í Rauða-
krossbúðinni á Laugavegi. Val-
borg hafði mikinn áhuga á ís-
lenskri náttúru og sögu. Hún sótti
námskeið í fornbókmenntum og
ferðaðist um söguslóðir innan-
lands sem utan. Hún var lestr-
arhestur og las allt sem hún
komst í tæri við. Valborg var mik-
il hannyrðakona sem prjónaði
listavel og hafa öll börn í ættinni
fengið að njóta góðs af. Hún tók
virkan þátt í margskonar fé-
lagsstörfum, meðal annars í Fé-
lagi kennara á eftirlaunum og
Átthagasamtökum Héraðs-
manna. Eitt af hennar áhuga-
málum var að gera upp gamla
læknabústaðinn á Hjaltastöðum í
Hjaltastaðaþinghá í samvinnu við
hóp af brottfluttum Héraðsbúum
og þangað fór hún flest sumur frá
1984.
Útför Valborgar fer fram frá
Fossvogskirkju í dag, 11. febrúar
2015, og hefst athöfnin kl. 13.
Fósturdóttir Val-
borgar er Kolbrún
Helga Hauksdóttir,
f. 1952. Sonur henn-
ar er Haukur Gylfa-
son, f. 1979, kvænt-
ur Margréti Maríu-
dóttur Olsen, f.
1980, og dætur
þeirra eru Bríet
Alda, f. 2010, og
Stella Valborg, f.
2012.
Valborg útskrifaðist sem kenn-
ari árið 1944, tvítug að aldri. Fór
hún þá að kenna úti á landi, meðal
annars á Fáskrúðsfirði og Ólafs-
firði. Árið 1949 flutti hún til
Reykjavíkur og byrjaði að kenna í
Austurbæjarskóla og var þar í um
50 ár. Hún var farsæll kennari
sem bar hag nemenda sinna fyrir
brjósti og gerði oft umfram það
Með hjörtun full af sorg er
huggun í orðunum:
… en orðstír
deyr aldregi,
hveim er sér góðan getur.
(Úr Hávamálum)
Minning Valborgar mun lifa
með komandi kynslóðum. Iðjusemi
hennar, atorka og kraftur var slík-
ur að í barnslegri trú vonaði maður
að hún myndi fylgja okkur lengur.
Það er ekki til eitthvert eitt orð
sem lýsir Valborgu nægilega vel.
Fyrir mörgum var hún sem amma,
öðrum sem frænka. Fyrir heilu
kynslóðunum kennari en fyrir
flestum var hún bara Bogga. Hún
var pönnukökumeistari með teflon-
fingur. Gestgjafi sem svaf í þvotta-
húsinu þegar húsið var fullt af gest-
um. Veislustjóri sem settist ekki
niður fyrr en hver einasti gestur
hefði fengið meira en nóg. Hand-
verkskona sem fjöldaframleiddi
prjónavörur. Barngóð svo að öll
börn hændust að henni hvort sem
það voru ættingjar, nemendur eða
börnin í stigaganginum.
Boggu fannst fátt skemmti-
legra en að gleðja börn og sem
barn var alltaf gott að koma til
hennar. Hún sagði sögur, las bæk-
ur, tíndi fram gamla muni og
merkilega hluti, fór í leikhús og
bíó. Það var sama hver bónin var,
hún lagði allt á sig til þess að
gleðja. Þótt hún þyrfti að keyra
landshornanna á milli til þess að
bjóða upp á heimabakaða kransa-
köku í barnaafmæli eða prjóna
fjólubláa peysu með gulum tölum
á mettíma. Á unglingsárum gat
maður leitað til hennar og var hún
trúnaðarvinur sem hlustaði en
dæmdi aldrei. Á fullorðinsárum
hafði maður sig allan við að nema
þann fróðleik sem hún hafði að
geyma, hvort sem það var um líð-
andi stund eða liðna tíma.
Það var ekki fyrir tilviljun að
dætur okkar voru nefndar þeim
nöfnum sem þær bera. Þær fá
vonandi í vöggugjöf eitthvað af
þeim eiginleikum sem nöfnur
þeirra voru gæddar. Að þær verði
sjálfstæðir kvenskörungar sem
eru óhræddar við að feta nýjar
slóðir og láta gott af sér leiða.
Betri fyrirmynd er vandfundin.
Hennar verður alltaf minnst.
Hvort sem það verða pönnukök-
urnar sem verða bakaðar henni til
heiðurs í afmælisveislum, eða þeg-
ar við sjáum til þess að fuglarnir
stórir sem smáir fái í gogginn.
Nafn hennar hljómar áfram með
nýrri kynslóð. Handverk hennar
mun fylgja okkur sem eftir eru og
ylja kropp sem hjartarætur.
Við kveðjum hana í dag en hún
mun um ókomna tíð lifa í minn-
ingu okkar.
Haukur Gylfason og
Margrét M. Olsen.
Í dag er til grafar borin hún
Bogga frænka föðursystir mín.
Allt frá því ég var smásnáði var
Bogga ein af uppáhaldsfrænkum
mínum, ásamt þeim töntum
Tobbu og Tótu. Mínar fyrstu
minningar um Boggu eru frá því
að hún, ásamt þeim systrum, var
að kenna mér, sjö ára snáðanum,
brids á spilakvöldum í fjölskyld-
unni. Á mínum uppvaxtarárum
var mikill samgangur í fjölskyld-
unni sem myndaði þau tengsl sem
héldust óslitið til æviloka. Eftir því
sem árin liðu varð það hlutverk
Boggu að vera samnefnari fyrir
stórfjölskylduna. Þetta hlutverk
rækti hún með miklum sóma alla
tíð. Eitt af ánægjulegustu verk-
efnum sem ég tók þátt í með
Boggu var þegar við frændsystk-
inin stóðum fyrir eina ættar-
mótinu sem haldið hefur verið í
föðurfjölskyldu minni. Að upplifa
það að fara með þeim systkinum
ásamt Jóni Einarssyni uppeldis-
bróður þeirra um æskustöðvarn-
ar. Koma að Geirólfsstöðum og í
Þorvaldsstaði með þeim var alveg
ógleymanlegt. Í lífinu skapast allt-
af hefðir og venjur, í mínu tilfelli
var það partur af föstum hefðum í
mínu lífi að veiða jólarjúpurnar
fyrir Boggu. Önnur mikilvæg hefð
sem Bogga skapaði í fjölskyldunni
var hið árlega hangikjötsboð á
Þorláksmessu. Það var ánægju-
legt að hittast hjá henni, en þetta
var í raun eini vettvangurinn þar
sem við systkinabörnin hittumst.
Eitt af áhugamálum Boggu var
uppbygging og viðhald gamla
læknisbústaðarins á Hjaltastað. Á
ferðum mínum á hreindýraslóðir í
Borgarfirði og Loðmundarfirði
naut ég í nokkur skipti gestrisni
Boggu þegar hún dvaldi á Hjalta-
stað. Það var sérstaklega ánægju-
legt að heimsækja hana á þessum
stað sem henni var mjög kær
seinni árin.
Bogga náði einnig vel til næstu
kynslóðar, til dæmis hafa dætur
mínar lært af henni ýmiskonar
prjónaskap o.fl. Þetta var einstak-
ur hæfileiki sem Bogga hafði og
hefur án efa veitt henni mikla
ánægju í lífinu. Ég var svo hepp-
inn að fá að aðstoða Boggu ásamt
fleiri ættingjum við að halda upp á
90 ára afmælið hennar í nóvember
síðastliðnum. Það er gaman að
hafa fengið þetta tækifæri og gera
Boggu kleift að halda upp á af-
mælið með reisn eins og henni var
einni lagið.
Megi hún hvíla í friði.
Helgi Þórisson.
Bogga hefur ávallt verið stór
partur af lífi okkar. Við eigum erf-
itt með að skilgreina hana einung-
is sem frænku því að fyrir okkur
er hún svo miklu meira en það.
Hún hefur alla tíð spilað stórt
hlutverk í uppeldi okkar og sýnt í
verki einlægan áhuga á því sem
við höfum tekið okkur fyrir hend-
ur. Hún heimsótti okkur þegar við
bjuggum í Danmörku, passaði
okkur, mætti í allar afmælisveisl-
ur og aðra stórviðburði. Þorláks-
messuboð Boggu var órjúfanlegur
hluti jólanna og við höfum nánast
undantekningarlaust fagnað upp-
hafi ársins með henni. Auk þess
tók hún þátt í bókauppeldi okkar
með bókagjöfum og -lánum. Nán-
ast hvaða minning sem er inni-
heldur Boggu og áframhaldandi
viðburðir verða ekki samir án
hennar.
Bogga elskaði að vera gestgjafi.
Meira að segja í níræðisafmæli
hennar, þar sem hennar einasta
hlutverk var að vera miðpunktur
athyglinnar, tók hún við gest-
gjafahlutverkinu. Afleiðingarnar
urðu þær að ekki var hægt að
skála almennilega í nafni hennar
því hún var svo upptekin við að
sinna gestunum.
Eftir lifir minning af einstakri
konu, sem botnaði allar setningar
sínar með brosi og einstökum
hlátri. Við kveðjum eina öflugustu,
kröftugustu og brosmildustu konu
sem við höfum kynnst. Konu sem
er fyrirmynd okkar allra og setti
hagsmuni annarra ávallt ofar sín-
um. Við kveðjum hlýjasta faðmlag
sem um getur og allan fróðleikinn
og sögurnar sem stundum fylgdu
faðmlaginu. Við munum hlýja okk-
ur við allar minningarnar um
ókomin ár.
Hlynur, Daníel og Sólveig.
Nú er blessuð Valborg okkar
látin 90 ára að aldri. Á slíkum
stundum er gott að láta hugann
reika og minnast góðra stunda
bæði heima og heiman. Í svo
mörgu var hún liðtæk. Til dæmis
hjálpaði hún okkur við að nagl-
hreinsa og ýmislegt annað þegar
við vorum að byggja húsið okkar á
Fífuhvammsveginum og síðan við
að mála með mér því Þórir var í
smíðavinnunni.
Þegar Bogga varð níræð í nóv-
ember síðastliðnum héldu barna-
börn systkina hennar henni
skemmtilega afmælisveislu í Gull-
Valborg
Helgadóttir
Ástkær móðir mín, systir okkar, mágkona
og frænka,
INGA MARÍA INGÓLFSDÓTTIR,
Dalsgerði 4d,
Akureyri,
lést á Hjúkrunar- og dvalarheimilinu
Hlíð föstudaginn 30. janúar.
Útförin fer fram frá Akureyrarkirkju föstudaginn 13. febrúar
kl. 13.30. Þeim sem vilja minnast hennar er bent á
Heimahlynningu á Akureyri.
.
Hörður Ingi Stefánsson,
Bragi Ingólfsson,
Sveinn Ingólfsson, Ingibjörg Jóhannesdóttir,
Anna Ingólfsdóttir, Guðm. Ómar Guðmundsson,
systkinabörn og fjölskyldur.
Innilegar þakkir fyrir auðsýnda samúð og
hlýhug vegna andláts og útfarar
GYÐU JÓHANNSDÓTTUR
Guðnýjar
frá Siglufirði,
síðast til heimilis á Brúnavegi 19,
Reykjavík.
.
Valtýr Sigurðsson, Sigríður Hjaltested,
Jóhann Ág. Sigurðsson, Linn Getz,
börn, barnabörn og fjölskyldur.
Ástkær móðir okkar, tengdamóðir, amma
og langamma,
ERLA GÍSLADÓTTIR
sjúkraliði frá Patreksfirði,
Hólabergi 84,
Reykjavík,
verður jarðsungin frá Háteigskirkju laugardaginn 14. febrúar
kl. 13.
Blóm og kransar vinsamlegast afþakkaðir en þeim sem vildu
minnast hennar er bent á Krabbameinsfélagið.
.
Lovísa Birgisdóttir,
Hanna Ingibjörg Birgisdóttir, Guðmundur Jónasson,
Pétur Birgisson, María Aðalbjarnardóttir,
Gísli Kristján Birgisson, Elín Eva Lúðvíksdóttir,
Ágústa Hera Birgisdóttir,
Hlynur Freyr Birgisson, Stefanía Arnardóttir.
Ástkær eiginmaður minn, faðir okkar,
tengdafaðir og afi,
ÁSGEIR ÓLAFSSON
garðyrkjufræðingur,
Þorláksgeisla 5,
Reykjavík,
lést föstudaginn 6. febrúar.
Útför hans fer fram frá Guðríðarkirkju í Grafarholti
föstudaginn 13. febrúar kl. 15.
.
Svanhvít Ásta Jósefsdóttir,
Ebba Ó. Ásgeirsdóttir, Guðni Guðjónsson,
Ólafur B. Ásgeirsson, Åsa Elisabeth Emelie Ljungberg
Heiðar Þór Ásgeirsson,
Ásgeir Elvar, Íris Ósk, Elva Karen,
Arnar Bjarki, Heiðdís Erla, Bjarni Haukur,
Elsie, Páll Kristinn, Anton Óskar
og Aron Einar.
Hjartans þakkir fyrir auðsýnda samúð og
hlýhug, vegna andláts og útfarar okkar
ástkæra sonar, föður, tengdaföður og afa,
ÓLAFS EINARSSONAR
skipstjóra,
Gesthúsum.
.
Einar Ólafsson, Sigrún Ásta Guðlaugsdóttir,
Sigrún Ósk Ólafsdóttir, Pétur Daníelsson,
Einar Ólafsson, Auður Ösp Kristbjörnsdóttir,
Bjarki Ólafsson,
Aldís Sunna Ólafsdóttir, Bjarni Bjarkason
og barnabörn.
Elskuleg móðir okkar, tengdamóðir, amma
og langamma,
ODDNÝ E. THORSTEINSSON,
áður til heimilis að Eiðistorgi 7,
Seltjarnarnesi,
sem lést miðvikudaginn 4. febrúar,
verður jarðsungin frá Dómkirkjunni þriðjudaginn 17. febrúar
kl. 15.
.
Pétur G. Thorsteinsson, Birna Hreiðarsdóttir,
Björgólfur Thorsteinsson, Elsa Guðmundsdóttir,
Eiríkur Thorsteinsson, Valborg Þ. Snævarr,
barnabörn og barnabarnabörn.
Faðir okkar, tengdafaðir, afi og langafi,
GESTUR JÓNSSON,
fyrrum bóndi í Skaftholti í
Gnúpverjahreppi,
er látinn.
Útförin fer fram frá Skálholtskirkju
föstudaginn 13. febrúar kl. 14.
Jarðsett verður að Stóra-Núpi.
.
Gestur Jón Gestsson, Kristín Grétarsdóttir,
Soffía Rósa Gestsdóttir, Birgir Þór Borgþórsson,
Halldóra Á. Heiden Gestsdóttir, Steingrímur Ingvarsson,
Kristjana Heyden Gestsdóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.
Bróðir okkar og frændi,
AGNAR VILHJÁLMSSON
frá Hrollaugsstöðum á Langanesi,
síðast til heimilis á dvalarheimilinu
Nausti á Þórshöfn,
lést þriðjudaginn 3. febrúar á
Heilbrigðisstofnun Norðurlands á Húsavík.
Útför hans fer fram frá Þórshafnarkirkju
laugardaginn 14. febrúar kl. 14.
.
Aðstandendur.
Elskulegur sonur minn og bróðir,
STEFÁN EINAR BÖÐVARSSON
bóndi og sveitarstjórnarmaður,
Mýrum 2,
Húnaþingi vestra,
verður jarðsunginn frá Melstaðarkirkju
laugardaginn 14. febrúar kl. 14.
.
Ása Guðlaug Stefánsdóttir
og Böðvar Sigvaldi Böðvarsson.