Morgunblaðið - 04.03.2015, Qupperneq 24

24 MINNINGAR
MORGUNBLAÐIÐ MIÐVIKUDAGUR 4. MARS 2015
Smáauglýsingar
Ýmislegt
TILBOÐ - TILBOÐ - TILBOÐ
Mjúkir og þægilegir dömuskór úr
leðri, skinnfóðraðir.
TILBOÐSVERÐ: 3.500 kr.
Komdu og líttu á úrvalið
hjá okkur!
Sími 551 2070.
Velúrgallar
Álfheimum 74, 104 Rvk, sími 568 5170
Fyrir konur á öllum aldri
Stærðir S-XXXXL
Teg. 922 Mjúkir og þægilegir dömu-
inniskór úr leðri, skinnfóðraðir.
Stærðir: 36 - 42. Verð: 12.900.-
Teg. 407 Mjúkir og þægilegir dömu-
inniskór úr leðri, skinnfóðraðir.
Stærðir: 37 - 42. Verð: 12.900.-
Teg. 2205 Mjúkir og þægilegir
dömu-inniskór úr leðri, skinnfóðraðir.
Stærðir: 36 - 41. Verð: 13.550.-
Teg. 6926 Mjúkir og þægilegir
dömu-inniskór úr leðri, skinnfóðraðir.
Stærðir: 36 – 42. Verð: 14.685.-
Komdu og líttu á úrvalið
hjá okkur!
Sími 551 2070.
Opið mán.-fös. 10–18,
laugardaga 10–14.
Góð þjónusta – fagleg ráðgjöf.
Sendum um allt land
www.mistyskor.is
Erum einnig á Facebook.
KRISTALSLJÓSAKRÓNUR
Ný sending af glæsilegum kristals-
ljósakrónum, veggljósum, matar-
stellum og kristalsglösum til sölu.
BOHEMIA KRISTALL,
Grensásvegi 8,
sími 773-0273.
Til sölu
- meðmorgunkaffinu
✝ Kolbrún Jón-asdóttir fædd-
ist 23. mars árið
1940 í Dalhúsum á
Langanesströnd.
Hún lést 15. febr-
úar 2015 á Hjúkr-
unarheimilinu Lög-
mannshlíð.
Foreldrar henn-
ar voru hjónin
Ólöf Kristín Jóns-
dóttir, f. 4. sept-
ember 1904, d. 3. september
1998, og Jónas Gunnlaugsson,
f. 21. júní 1897, d. 18. júlí 1969.
Kolbrún var næstyngst tíu
systkina. Eftir lifa Þórhalla,
Sigurlaug, Júlíus, Bára og
Jóna.
Eftirlifandi eiginmaður Kol-
til tveggja ára aldurs, bjó síðan
eitt ár á Skeggjastöðum í
Bakkafirði en eftir það í Stein-
holti í sömu sveit. Fimmtán ára
fluttist Kolbrún til Akureyrar
til að vinna á sjúkrahúsinu.
Eftir árs dvöl þar fór hún suð-
ur til Keflavíkur þar sem hún
vann annað ár í fiski áður en
hún réðst til starfa á Klepps-
spítala í Reykjavík.
Í borginni kynntist Kolbrún
eiginmanni sínum, Birni Har-
aldi Sveinssyni. Þau giftu sig á
gamlársdag árið 1968 og höfðu
þá búið saman í Reykjavík í ell-
efu ár. Kolbrún og Björn fluttu
til Akureyrar tveimur árum
síðar og bjuggu þar alla tíð
upp frá því.
Fljótlega eftir komuna hing-
að í bæinn hóf Kolbrún störf
við ræstingar í útibúi Lands-
bankans. Vann hún við þær
þangað til hún komst á eft-
irlaun.
Útför Kolbrúnar fór fram í
kyrrþey að ósk hinnar látnu.
brúnar er Björn
Haraldur Sveins-
son, f. 7.7. 1940.
Börn Kolbrúnar
og Björns eru Sæv-
ar Már, kvæntur
Ingu Randvers-
dóttur, Sigurlaug,
gift Jóhannesi Æv-
ari Jónssyni, Jón-
as, eiginkona hans
er Ásta Garð-
arsdóttir, Sveinn,
hans kona er Leena-Kaisa Vi-
itanen, og Birgitta Linda, en
hennar maður er Kristján
Heiðar Kristjánsson.
Barnabörn Kolbrúnar eru 13
og þá átti hún orðið sex lang-
ömmubörn.
Kolbrún ólst upp í Dalhúsum
Elsku mamma mín, nú er kallið
þitt komið og þú ert farin í þitt
síðasta ferðalag, ég trúi því og
veit að þér líður mikið betur núna
og það var örugglega tekið vel á
móti þér af öllum þínum nánustu
sem farin eru.
Ég ímynda mér, mamma mín,
að þú sért komin á betri stað þar
sem þú hefur stóran blómagarð
fullan af uppáhaldsblómunum
þínum og gosbrunnum en þú
varst nú svo hrifin af þeim.
Þú varst nú ekki kona margra
orða en varst alltaf til staðar og
það var alltaf hægt að leita til þín,
þú varst hæglát, nægjusöm og
nýtin, það eru kostir sem ég hef
reynt að tileinka mér þó að það
hafi nú ekki alltaf tekist.
Fólk sóttist eftir nærveru
þinni, ef ættingjar og vinir utan af
landi áttu leið um Akureyri þá var
yfirleitt stoppað í Hafnarstræti,
þessa tíma sakna ég ótrúlega
mikið.
Það var oft mikið um að vera í
Hafnarstrætinu og ennþá meira
eftir því sem barnabörnunum og
barnabarnabörnunum fjölgaði og
öll eiga þau sitt pláss í hjarta þínu.
Elsku mamma mín, það er svo
ofsalega stórt skarð hoggið í fjöl-
skylduna þegar þú ert farin, það
ert þú sem hefur haldið utan um
stóra hópinn þinn, já það vantar
svo mikið.
Síðustu vikur hafa rifjast upp
svo ótrúlega margar góðar minn-
ingar. Sérstaklega þegar við vor-
um bara tvær saman í Lyngholt-
inu og tókum svona dekurkvöld,
fengum okkur óhollan sjoppumat
og horfðum á góða vídeóspólu.
Eins þegar Dallas, sem var einn
af þínum uppáhalds, var komið í
útleigu hjá Olís og ég fór alltaf
fyrir þig á mánudögum að sækja
nýjasta þáttinn. Áður en þú fluttir
í Lögmannshlíð fór maður oftar
en ekki til þín í hádeginu, það var
alltaf svo gott að fá mömmumat.
Svona er endalaust hægt að telja
upp.
Elsku mamma mín, ég á eftir
að sakna þín óendanlega mikið,
það er svo sárt að missa þig, en ég
er þakklát fyrir þann tíma sem ég
fékk með þér og það eru forrétt-
indi að hafa fengið að vera partur
af lífi þínu, en þínum verkefnum
er lokið hér og þín bíða án efa stór
og mikil verkefni á nýjum stað.
Ég læt hér fylgja með sálminn
sem þú hafðir svo miklar mætur
á.
Í bljúgri bæn og þökk til þín,
sem þekkir mig og verkin mín.
Ég leita þín, Guð, leiddu mig,
og lýstu mér um ævistig.
Ég reika oft á rangri leið,
sú rétta virðist aldrei greið.
Ég geri margt sem miður fer,
og man svo sjaldan eftir þér.
Sú ein er bæn í brjósti mér,
ég betur kunni þjóna þér.
Því veit mér feta veginn þinn
og verðir þú æ Drottinn minn.
(Pétur Þórarinsson.)
Elsku mamma, takk fyrir allt
það sem þú varst mér og allt það
góða sem þú gafst mér. Þín,
Linda.
Elsku yndislega amma mín,
orð geta ekki lýst því hversu mik-
ið ég elska þig. Ég vona að þér líði
betur þar sem þú ert núna, þótt
ég myndi frekar vilja hafa þig hér
hjá mér. Það er svo virkilega erf-
itt að þurfa að sleppa takinu, en
allar minningarnar okkar getur
enginn tekið frá mér. Öll sumrin
þegar ég hjólaði inn í innbæ til þín
og afa á kvöldin og gisti hjá ykk-
ur, hljóp og keypti Brynjuís
handa okkur svo horfðum við á
mynd saman. Maður fór aldrei
svangur úr heimsókn frá þér, ég
man að alltaf þegar pabbi og
mamma voru með þá skrifaði ég
þér alltaf bréf um það hvort ég
mætti fá ís, svo þau myndu ekki
segja nei, því ég vissi alltaf að þú
myndir segja já. Manni leið alltaf
vel í návist þinni, þú varst svo blíð
og góð við mann. Einu skiptin
sem þú skammaðir mig var þegar
ég var ekki í sokkum. Ég sakna
þess að geta ekki komið í heim-
sókn til þín og spjallað, ég meira
að segja sakna þess að fá skamm-
ir fyrir að vera á tánum. Mikið er
ég glöð með að vera litla nafnan
þín og ennþá glaðari að hafa feng-
ið að kynnast þér. Ég er svo inni-
lega þakklát fyrir allt saman,
elsku amma. Þú hefur kennt mér
svo margt sem á eftir að nýtast
mér í lífinu, þú kenndir mér að
meta lífið sem ég á. Það getur
engin komið í þinn stað, þú varst
einstök fyrir mér og ég elska eng-
an eins og þig. Lífið getur verið
svo ósanngjarnt, ég á ótrúlega
erfitt með að skilja hvers vegna
þú þurftir að fara. Nú hefur Guð
fengið yndislegustu, fallegustu,
skemmtilegustu og bestu ömm-
una upp til sín. Elsku engillinn
minn, ég sakna þín svo sárt. Ég
veit þú verður alltaf með mér í
hjartanu mínu en mig langar svo
til þess að geta faðmað þig og
kysst. Það er ótrúlega erfitt að
þurfa kveðja þig í hinsta sinn.
Lofaðu að bíða eftir mér því ég
kem til þín þegar minn tími er
kominn. Ég veit það að leiðir okk-
ar munu liggja saman aftur.
Þangað til mun ég ávallt hugsa
um þig, þú ert uppáhaldið mitt
ekki gleyma því. Ég elska þig að
eilífu, amma mín. Ég mun aldrei
gleyma þér og ég mun alltaf
sakna þín.
Nú ertu friðsæl nafna,
Guð náði þér til sín.
Gerðu það góða amma,
að gleyma mér aldrei.
Amma, ljósið mitt bjarta
lofaðu því að lýsa mér veginn
um ókomna tíð.
Því ég mun ávallt þarfnast þín.
Sofðu rótt, elskulega amma
mín, og takk fyrir öll yndislegu
árin. Þín
Kolbrún (Kolla).
Kolbrún
Jónasdóttir
✝ Birna GuðfinnaÞorsteinsdóttir
fæddist á Hrólfs-
stöðum i Blöndu-
hlíð í Skagafirði 13.
desember 1920.
Hún lést á Sólvangi
í Hafnarfirði 8.
febrúar 2015.
Faðir hennar var
Þorsteinn Björns-
son, fæddur á
Bergstöðum í
Svartárdal, A- Húnavatnssýslu,
24. mars 1889, d. 15.ágúst 1980.
Móðir hennar var Margrét
Rögnvaldsdóttir, fædd í Rétt-
arholti í Blönduhlíð í Skagafirði
8.október 1889, d. 22. september
1993. Systkini
Birnu Guðfinnu
voru María Þor-
steinsdóttir, f.
1914, d. 1995, og
Guðrún Þorsteins-
dóttir, f. 1925, d.
1980.
Hinn 20.6. 1945
giftist Birna Guð-
finna Sigurði
Magnússyni vél-
stjóra, f. 26.10.
1918, d. 26. apríl 1979. Börn
Birnu Guðfinnu og Sigurðar
eru: 1) Freyja Sigurðardóttir, f.
31.5. 1948, d. 27. desember 2008,
hennar maður var Ragnar
Karlsson, f. 24. maí 1953, d.
19.12. 2000, þau slitu samvistir.
Þeirra börn eru: a) Birna Sól-
veig, f. 18.6. 1972, gift Sæmundi
Árnasyni, f. 28.7. 1971, þeirra
börn eru Sandra, f. 24.3. 1996,
og Árni, f. 12.7. 2003. b) Hulda
Rut Ragnarsdóttir, f. 13.5. 1973,
hennar börn eru Sara Sig-
urbjörg Guðmundsdóttir, f.
19.2. 2002, hennar faðir er Guð-
mundur Þorsteinn Ólafsson, f.
30.7. 1971, og Gabriel Þór Proc-
hera, f. 2.6. 2009, faðir hans er
Zbigniew Waldimar Prochera,
f.7.2. 1969. 2. Magnús Sigurðs-
son, f. 25.4. 1957, kvæntur Sig-
urrós Rut Karlsdóttur, f. 8.8.
1961, þeirra sonur er Sigurður
Karl Magnússon, 28.9. 1978,
kvæntur Ingunni Sigurbjörgu
Gunnlaugsdóttur, f. 3.2. 1983,
þeirra barn er Silja Rós Sigurð-
ardóttir, f. 29.4. 2014.
Jarðarför Birnu Guðfinnu fór
fram í kyrrþey að ósk hinnar
látnu.
Nú er langamma komin til
Guðs og er hjá ömmu Freyju og
dýrunum okkar sem hafa dáið frá
okkur og líður henni örugglega
betur en hún var orðin mjög göm-
ul og þreytt en nú er hún örugg-
lega frísk og glöð aftur.
Það var alltaf gaman að heim-
sækja ömmu á Sólvang og áður en
við fórum til hennar keyptum við
oft brjóstsykurspoka og létum í
skúffuna hennar því henni fannst
brjóstsykur svo góður.
Við sungum oft fyrir ömmu og
sögðum henni skrýtna brandara,
þá brosti hún og var svo glöð að
hlusta á okkur
Amma gisti stundum hjá okkur
á jólunum en þegar hún kom ekki
fórum við í heimsókn til hennar á
Sólvang í staðinn og alltaf var hún
glöð þegar við komum.
Við eigum eftir að sakna lang-
ömmu og skrýtið að geta ekki far-
ið til hennar í heimsókn en það er
gott að núna líður henni vel.
Við vorum heppin að eiga svona
skemmtilega og góða langömmu
og vonum að Guð passi hana vel.
Sara og Gabriel.
Nú er elsku amma mín fallin
frá.
Ég á margar góðar minningar
um ömmu og ein sú fyrsta sem
kemur upp í hugann er þegar
amma og afi bjuggu á Breiðdals-
vík þegar ég var lítil. Við heim-
sóttum þau oft þegar þau bjuggu
þar og minnist ég þess vel þegar
amma var að baða okkur systurn-
ar í stórum stálbala sem var stað-
settur ofan á borði, amma þreif
okkur bak og fyrir og klæddi en
afi greiddi okkur með svörtu afa-
greiðunni sinni.
Amma fluttist með okkur til
Hafnarfjarðar en þá var afi látinn.
Vann hún lengst af við fiskvinnslu
eftir að við fluttum og svo passaði
hún okkur systurnar þegar
mamma, sem var hjúkrunarfræð-
ingur, þurfti að vinna á kvöldvökt-
um og um helgar. Þegar amma
var að passa okkur þá vildum við
gjarnan vera í græna sófanum
sem var í herberginu hennar sem
við gátum breytt í tvíbreitt rúm
og þar var gott að sofa, amma sat
gjarnan á stól og las fyrir okkur
sögur og minnisstæðust er mér
sagan um Lillu Heggu eftir Þór-
berg Þórðarson og fannst mér
hún vera mjög skemmtileg og
spennandi. Það var notalegt að
hafa ömmu alltaf heima á kvöldin
og var hún alltaf til staðar fyrir
okkur.
Amma var mjög glaðlynd og
gaman að spjalla við hana og ég
gat rætt um allt við hana og hún
sagði mér að gera það sem ég teldi
rétt og ekki að hugsa um hvað
öðrum fyndist.
Við spiluðum mikið á spil og
kenndi hún mér rommý og má
segja að við höfum spilað flesta
daga.
Amma studdi mig í öllu sem ég
tók mér fyrir hendur og hvatti
mig áfram og sagði mér að lifa líf-
inu lifandi en hún hafði alltaf gæt-
ur á mér og passaði að ég kæmi
tímanlega heim.
Þegar ég var orðin eldri naut
ég þess að sitja með mömmu og
ömmu í eldhúsinu og fengum við
okkur kaffi og brauð og spjölluð-
um saman um lífið og tilveruna og
hlógum mikið, þetta voru
skemmtilegir tímar.
Þegar amma tók að eldast flutti
hún á Sólvang og leið henni mjög
vel þar og sagði hún að það væri
mikið dekrað við sig og er ég
þakklát því góða starfsfólki sem
hefur unnið þar í gegnum tíðina
fyrir að hafa hugsað svona vel um
ömmu.
Það var gott að heimsækja
hana á Sólvang og alltaf fékk hún
gleðitár í augun þegar ég kom en
ég fékk hana alltaf til að hlæja, allt
fram á hinstu stundu og ekki
þurfti mikið til. Börnunum mínum
þótti líka gott að koma til hennar
og voru þau mjög hænd að henni
og var hún mjög kærleiksrík við
þau.
Ég kveð elsku ömmu mína með
miklum söknuði og ég veit að nú
líður henni vel og ég sé fyrir mér
fagnaðarfundi hjá þeim mæðgum
á himnum en amma saknaði dótt-
ur sinnar sárt en mamma lést um
aldur fram.
Núna eru báðir klettarnir mín-
ir í lífinu fallnir frá en ég á ynd-
islegar minningar og ætla að
reyna að lifa lífinu eins og þær
kenndu mér.
Megi gæfan þig geyma,
megi Guð þér færa sigurlag.
Megi sól lýsa þína leið,
megi ljós þitt skína sérhvern dag.
Og bænar bið ég þér,
að ávallt geymi þig
Guð í hendi sér.
(Þýð. Bjarni Stefán Konráðsson)
Guð blessi ömmu og takk fyrir
allt, takk fyrir gleðina sem þú
gafst mér og takk fyrir að vera
alltaf til staðar.
Þín
Hulda Rut Ragnarsdóttir.
Birna Guðfinna
Þorsteinsdóttir
Morgunblaðið birtir minn-
ingargreinar endurgjalds-
laust alla útgáfudaga.
Skil | Þeir sem vilja senda Morg-
unblaðinu greinar eru vinsam-
lega beðnir að nota innsendikerfi
blaðsins. Smellt á Morgunblaðs-
lógóið í hægra horninu efst og
viðeigandi liður, „Senda inn
minningargrein,“ valinn úr felli-
glugganum. Einnig er hægt að
slá inn slóðina www.mbl.is/
sendagrein
Skilafrestur | Ef óskað er eftir
birtingu á útfarardegi verður
greinin að hafa borist eigi síðar
en á hádegi tveimur virkum dög-
um fyrr (á föstudegi ef útför er á
mánudegi eða þriðjudegi).
Þar sem pláss er takmarkað get-
ur birting dregist, enda þótt
grein berist áður en skilafrestur
rennur út.
Lengd | Minningargreinar sem
birtast í Morgunblaðinu séu ekki
lengri en 3.000 slög. Ekki er
unnt að senda lengri grein.
Lengri greinar eru eingöngu
birtar á vefnum.
Minningargreinar