Húnavaka - 01.05.1980, Qupperneq 109

HÚNAVAKA
107
meyja á Blönduósskóla. Án efa hefur skólastýra haldið svo fast á hag
skólans sem verða mátti og jafnvel hótað að segja lausri stöðu sinni ef
mál hennar næðu ekki fram að ganga. En í eðli sínu var Elín Briem
gædd góðum eiginleikum að þræða meðalveginn með festu í málefn-
um. Sagði mér það aldurhniginn maður á mínum fyrstu prestskapar-
árum að ef í odda skarst með henni og skólanefndarmönnum á fundi
þá fór hún af fundi og lét þá ráða ráðum sínum. Fór hún að spila á
orgel skólans sér til hugarhægðar, en þeim til skemmtunar og segir
sagan að hennar hlutur hafi jafnan orðið ofaná.
Það var mikið sungið á Ytri-Ey skólameyjum til skemmtunar og
dægrastyttingar. Mikið orð fór af Ytri-Eyjarskóla norðanlands og um
land allt, enda sóttu hann stúlkur úr öllum héruðum. Þá var skólinn
tveggja vetra skóli og voru eigi allar stúlkur báða veturna sökum
fátæktar. En víst er að menning og menntun þessara námsmeyja hafði
mikil áhrif á þjóðlifið þótt þeirra biði misjafnt æfiskeið. Höfðu þær
ekki allar mikið handa á milli, en fengu ávöxt strits síns í starfi niðja
sinna.
Mín skoðun er sú að starf kvennaskólanna hafi verið mikill aflvaki
að stofnun kvenfélaga í landi voru og verið með því mikill áhrifa-
valdur um bætta menningu og starf kvenna.
Elín Briem var félagslynd kona, hún hafði án efa góðar gáfur til að
geta gert mikið úr litlu. Má þar til nefna póstfríin svonefndu sem nú
nefnast mánaðarfri. Hún gerði þann dag eftirminnilegan, lét gefa
öllum veizlukaffi með miklum góðgjörðum.
Skulu nú leiddar fram á sjónarsviðið minningar frá Ytri-Ey haustið
1890 er riðið var í hlaðið á Ytri-Ey af tveimur námsmeyjum, en önnur
var Guðbjörg Jónsdóttir frá Broddanesi, sem segir í minningum sín-
um.
„Frú Elín Briem kom út á móti okkur, þá sá ég hana fyrst þessa
ágætu konu sem ég ætíð minnist með þakklæti og fagnandi huga. Hún
bauð okkur inn, en skólahúsið var tómlegt því fátt var komið af
stúlkum.“
Síðar segir Guðbjörg um starf þessarar konu.
„Ég er viss um að engri konu hefur verið ljúfara að veita þessa
fræðslu en Elínu Briem. Það var þrekvirki og fórn af ungri stúlku að
takast það á hendur að stofna kvennaskóla á þessum klakahala hér
norður við íshaf. Það voru meiri erfiðleikar á ýmsu þar heldur en í