Húnavaka - 01.05.1984, Side 30

28
HUNAVAKA
Hinrik enda til Guðbergs. Um leið var sem stormurinn þrifi
Vilhjálm og tók hann mikið skrið undan veðrinu. Skipti það
engum togum að landfestin slitnaði og stefndi báturinn út úr
höfninni. Steingrímur brá skjótt
við og hugðist keyra upp að
bryggjunni en þá var hvorki hægt
að hreyfa skrúfu né stýri. Hafði
hvort tveggja laskast við að rekast
á sokkna bátinn. Létu þeir legu-
færin fara, til að stöðva sig, þar til
þeim bærist hjálp en þau slitnuðu
jafnharðan. Hnýttu þeir þá nýju
bólfæri um stóra steina sem not-
aðir voru sem kjölfesta en það fór
allt á sömu lund og áður, allt
slitnaði og rak þá hratt til hafs
undan sjó og vindi.
A bryggjunni beið Guðberg
þess að félagar hans kæmu aftur.
Taldi hann að þeir ættu aðeins í
smávægilegum örðugleikum þar
sem hann vissi að vél bátsins var í
gangi. Sá hann þó um síðir að ekki mundi allt með felldu og lagði af
stað til að sækja hjálp. Þá var kominn skafningur og illstætt. Tók í
einum bylnum á loft handkerru sem stóð á bryggjunni, fauk hún á haf
út og kom ekki upp síðan. Fór Guðberg upp í beitningaskúra til Boga
Björnssonar og sagði hvernig komið var. Bogi fékk með sér Sigurð
Júlíusson í Ægissíðu formann á Stíganda sem var stærsti báturinn og
með dieselvél. Þá fór og með þeim Skafti Jónasson frá Fjalli, mótoristi
á Stíganda. Hugðust þeir fara á Stíganda til hjálpar en svo var fallið
undan honum að ekki þótti gerlegt að hrinda fram. Hlupu þeir þá til
og fóru um borð í Sæfara, bát Boga. Tóku þeir með sér mikið af
köðlum og voru þeir hringaðir ofan í rúmið fyrir framan stýrishúsið.
Sæfari var eins byggður og Vilhjálmur, hálfdekkaður sem kallað var,
dekk að aftan og fram gangana beggja megin við stýrishúsið og pumpa
þar upp úr. Setti Bogi í gang vélina, fékk Skafta sjóstakk og bað hann
að vera við pumpuna. Var vélin í bátnum með rafkveikju og þoldi illa
að sjór kæmi í vélarrúmið svo vélin næði að ausa yfir sig. Sigurður
Skafti F. Jónasson.