Húnavaka - 01.05.1984, Blaðsíða 122

MAGNÚS B. JÓNSSON, Skagaströnd:
Rjúpnaveiðar
Skráð eftir frásögn Guðbergs Stefánssonar
Það var á aðventunni 1944 að Bergur fór sem oftar til rjúpna. Hann
átti þá heima í Kambakoti. Hugðist hann leita rjúpna um Hallárdal.
Veður var stillt, gekk á með éljum en birti upp á milli og sex til sjö stiga
frost. Hann gekk sem leið lá yfir ána norðan við Kambakot, yfir
hjallana undir Hörfelli og út hjá Blálandi. Þegar hann er kominn
austan við Bláland ákveður hann að skella sér yfir Hallá og austur
fyrir Vakursstaði. Hallárdalur var þá allur kominn í eyði, síðustu
ábúendurnir fluttu frá Sæunnarstöðum niður að Vindhæli þá um
haustið.
Þegar Bergur er kominn austur fyrir Vakursstaði sér hann rjúpu og
nær nokkrum, en eltir sumar austur dalinn og er kominn í svokallaðan
Seljadal þegar hann verður var við mann sem stefnir til hans. Telur
hann í fyrstu að þar sé einhver frá Vindhæli að fara til hrossa. Rétt í
þann mund sem Bergur er kominn í færi við 4-5 rjúpur ber manninn
að honum og fer sá geyst. Biður Bergur manninn að bíða því nokkur
veiðihugur var kominn í hann og vildi reyna hvort hann næði ekki
rjúpunum. Nemur maðurinn staðar en tvær rjúpur lágu.
Snýr Bergur sér nú að komumanni og sér að þetta er 12-13 ára
piltur, hálfkjökrandi og lafmóður. Skildi Bergur fyrst í stað lítið hvert
erindi hans væri. Ganga þeir saman ofan hliðina þangað sem Bergur
hafði látið eftir poka sinn, trollpoka góðan með kósum, úr Grindavík
og dreginn saman í opið. Voru i honum nokkrar rjúpur.
Sem þeir ganga saman undan hallanum léttist piltinum málið og
skilur Bergur þá að hann vill fá hann til að hjálpa sér við hross fram
hjá Þverá. Tók hann því þverlega, sagðist vera hér á rjúpnaveiðum og
ekkert nenna að eltast við slíkt. Ber piltur sig aumlega og fer Bergi að
skiljast að hann hafi misst hestana ofan í Sæunnarstaðaengið. Byrsti