Húnavaka - 01.05.1988, Qupperneq 52

50
HUNAVAKA
Hvergi leiðst jafnmikið
Stundaðir þú sjóinn lengi eftir þetta?
— Nei, aldrei meir. Ég kynntist Austfirðingum í Eyjum og ætlaði
þangað austur á handfæraveiðar um sumarið, en móðir mín skrifaði
mér og bað mig að koma og vera um sláttinn. Síðan var það í slátur-
tíðinni um haustið að til mín kom bóndi úr Víðidal þar sem ég stóð við
fláningsbekkinn í sláturhúsinu. Spurði hann mig hvort ég vildi fara í
vetrarvist til Lárusar í Grímstungu. Vetrarkaupið átti að vera 80
krónur.
Raunar hvarflaði það ekki að mér að fara, en bóndinn sagðist koma
aftur síðdegis og þá þyrfti hann að fá svar. Og þegar hann kom og gekk
eftir svari sagði ég: „Ætli maður slái ekki til.“ En hann var ekki
kominn út úr dyrunum þegar ég sá hvaða bölvaða vitleysu ég væri að
gera. Að fara að ráða mig fyrir þetta kaup, en geta haft svo miklu
meira með því að fara á vertíð.
Á þessum árum fór mikið orð af Vatnsdal og mig langaði til þess að
kynnast lífinu þar. Þá fór einnig orð af Lárusi og Grímstunguheimil-
inu svo allt hafði þetta aðdráttarafl og hefur líklega átt stærsta þáttinn
í minni ákvörðun. Ég hugsaði líka með mér að einhvern tíma liði þessi
vetur.
Það teygðist þó nokkuð úr dvöl þinni í Grímstungu?
— Já, ég var þarna sex ár. Ég get þó sagt það að hvergi hefur mér
leiðst jafnmikið og fyrstu vikurnar mínar í Grimstungu. Aðallega var
það vegna þess ég var alltaf að hugsa um hvaða bölvaða vitleysu ég
hefði gert með því að ráða mig sem vetrarmann, en svo hurfu þessi
leiðindi.
Grímstunguheimilið var skemmtilegt. Hjónin voru bæði mjög
glaðvær og þarna var góður heimilisandi. Þarna var líka mannmargt.
Fyrsta veturinn var ég fjósamaður, en næsta haust bað Lárus mig að
vera beitarhúsamann hjá sér. Hann bauð mér 200 krónur fyrir vetur-
inn. Það þótti geysimikið kaup.
Eg var nú aftur farinn að hugsa um að eignast kindur. Lárus sagði
mér að ég mætti koma með svo margt sem ég vildi bæði vor og haust,
Grímstunguland væri nógu stórt. En hann sagðist ekki geta lofað að
taka það allt yfir veturinn. Þetta var því mjög ginnandi þvi þessu til
viðbótar var vetrarkaupið eins hátt og bestu vinnumenn fengu.