Húnavaka - 01.05.1988, Qupperneq 55

HUNAVAKA
53
þessum kaupum getur þú ímyndað þér hvernig hefði farið hjá mér að
kaupa þetta allt í skuld.
Þig hefur langað til þess að kaupa Marðarnúp?
— Já, mig langaði til þess. Þarna bjuggu afi minn og amma og það
lágu lika fleiri drög að því að mig langaði í jörðina. Ég kom til
Guðmundar Björnssonar landlæknis móðurbróður míns árið 1926 og
þá hélt hann ansi stífa ræðu yfir mér. Guðmundur var ákveðinn
maður í skoðunum og það gekk inn í mann sem hann sagði. Hann
sagðist hafa útvegað föður mínum Víðidalstungu og hún ætti ekki út
úr ættinni að fara og Marðarnúpur ætti að haldast i ættinni. Þessi
ræða sat í mér.
Se'rð pú eftir að hafa ekki fengið jörðina?
— Nei, ég sé ekki eftir því. Kreppan var að byrja og verð afurðanna
datt niður. Lambsverðið fór niður í 8 krónur svo þetta hefði orðið ansi
langt stríð.
Fangamark og hugboð
Lárus í Grímstungu segir í sinni bók að hann hafifarið með pér í Marðarnúp til
pess að huga að jarðarkaupum. Þessi dagur hafi orðið bceði pér og Guðjóni
Hallgrímssyni til gœfu, pví Guðjón fékk Marðarnúp, en pú hafir fastnað pér konu?
— Það er rétt að við Lárus fórum þessa ferð. Lárus hvatti mig mjög
til þess að reyna að kaupa Marðarnúp. En ég vissi að ég átti ekki
möguleika. Það er líka rétt hjá Lárusi að Vatnsdalsá var ófær mínum
hesti þegar við vorum á heimleið um kvöldið svo ég gisti í Forsæludal.
Mér var það ekki á móti skapi, því við Ingibjörg vorum áður búin að
ákveða að rugla saman reitum. Síðan opinberuðum við þegar al-
þingishátíðin var haldin þá um sumarið.
Er pað rétt að fullorðin kona hafi verið búin að segja pér hvert yrði konuefni
pitt?
— Það er nú varla til þess að hafa orð á. Það er þó rétt að mörgum
árum fyrr sagði Þórdís Pétursdóttir í Valdarási mér að sig hefði
dreymt konuefnið mitt. Það var þannig að hún þóttist sjá að mér væri
gefinn hlutur og á honum var fangamark. Næstu ár á eftir spurði hún
mig oft hvort ég væri ekki búinn að hitta stúlku sem ætti þetta
fangamark.