Dagblaðið Vísir - DV - 10.07.2009, Blaðsíða 25

Hver er konan? „Helga Guðrún
Guðjónsdóttir, formaður Ungmenna-
sambands Íslands.“
Hvar ertu uppalin? „Ísafirði.“
Hvað eldaðir þú síðast? „Kjúkling.“
Hvar langar þig helst að búa?
„Þar sem fjölskyldan er hverju sinni.“
Býrðu yfir einhverjum leyndum
hæfileikum?„Já, ég er skyggn og
svo er ég góður dansari.“
Hefur verið mikill undirbúningur
fyrir Landsmótið? „Já, þetta er
búið að vera tveggja ára törn. Þetta
hefur verið tiltölulega hefðbundinn
undirbúningur en aðeins meira gert
vegna afmælisins.“
Verður eitthvað sérstakt gert í
tilefni hundrað ára afmælisins?
„Já, það er sögusýning um hundrað
ára afmæli Landsmótanna sem
verður opin í mánuð. Síðan er bara
aðeins meira gert í kringum mótið.
Stórir hlutir og smáir. “
Hvað gerir Landsmótið svona
frábært? „Þetta er bara íþrótta- og
fjölskylduhátíð. Þetta er stærsta mót
sem haldið er hverju sinni þegar það
er haldið. Ég vil kalla þetta Ólympíu-
leika Íslands, allavega Íslandsleika
með stórum staf. Svo er þetta
hálfgert ættarmót líka. Hérna kemur
saman fólk á öllum aldri sem er búið
að keppa í íþróttum og vinna við þær
í tugi ára og hittist.“
Kepptir þú sjálf á Landsmótinu?
„Nei, ég hef aldrei keppt á Lands-
móti.“
Hver er uppáhaldsgreinin þín á
Landsmótinu? „Það er nú engin ein
umfram aðra. Kannski frjálsar íþróttir
og starfsíþróttir.“
Er eitthvert Ungmennasamband
sigurstranglegra en annað í ár?
„Það er bæði keppt í greinum þar
sem er stigakeppni og svo aðrar
greinar án stiga. UMSK og HSH hafa
verið að taka stigakeppnina þannig
að þau eru alltaf sigurstranglegust
enda stærstu samböndin með
mestan fjölda.“
Hver er draumurinn? „Að ég verði
langlíf.“
Hefur þú ferðast innanlands í sumar?
„Nei, en ég stefni á að skoða mig um.“
Sigrún Margrét SigUrðar-
dóttir
52 árA öryrKi
„Ég er búin að fara á Hornafjörð og
stefni á að ferðast út um allt.“
SigríðUr EinarSdóttir
36 árA LeiKSKÓLAKeNNAri
„Ég var að byrja í fríi og er búin að fara á
eitt ættarmót norður í Skagafirði. Ég ætla
eingöngu að ferðast innanlands í sumar.“
gUðrún ingóLfSdóttir
50 árA NeMi
„Já, Við erum búin að fara á Hvolsvöll
og víðar og verið í tjaldi og síðan
ætlum við hringinn seinna í sumar.“
g. aLda gUðMUndSdóttir,
36 árA tæKNiteiKNAri
Dómstóll götunnar
HELga g. gUðjónSdóttir
er formaður Ungmennasambands
Íslands sem fagnar hundrað ára
afmæli Landsmóta með einu slíku á
Akureyri um helgina. Þar koma
saman hundruð fólks á öllum aldri og
keppa í alls kyns íþróttum.
Skyggn og góður
danSari
„Ég fór á Bíladaga á Akureyri og það
gæti verið að ég færi til eyja.“
HrEiðar Örn SVanSSon
21 árS AtViNNULAUS
maður Dagsins
Íslendingar eru nú að ganga í gegn-
um tímabil sem að einhverju leyti
svipar til þess er Þjóðverjar gengu í
gegnum eftir lok seinni heimsstyrj-
aldar. Í Háskóla Íslands er strax far-
ið að kenna kúrsa um hvernig stóð
á því að svo áhrifamikill hópur gat
gersamlega sagt skilið við allt sið-
ferði.
Rétt eins og nasistar sóttu út-
rásarmenn í víkingasögur. Þeir
sem helst tignuðu þá, svo sem for-
seti vor, líktu þeim statt og stöðugt
við fornhetjurnar. Hætta er því á að
blettur falli á þjóðararfinn sjálfan
eftir þessi ævintýri útrásarvíkinga,
eins og gerðist með Íslendingasög-
urnar eftir að Himmler og fleiri hófu
þær á stall á tímum Þriðja ríkisins.
Á tímum góðærisins voru gefnar út
bækur á ensku með nöfnum eins
og The Viking‘s Guide to Good Bus-
iness. Eitthvað virðist þó hafa mis-
farist í þýðingum og ekki er heldur
líklegt að Björgólfur Thor og Hann-
es Smárason hafi legið yfir Háva-
málum. Þá hefðu þeir líklega rekist
á erindi eins og: „Svo er auður sem
augabragð, hann er valtastur vina“
svo ekki sé minnst á „margur verð-
ur af aurum api“ sem Spaugstofan
gerði eftirminnilega að eftirmælum
góðærisins.
Kveðið gegn græðgi
Þeir sem upplifðu góðæri og nú
kreppu munu einhvern daginn
hverfa, en sá sem aldrei deyr er dóm-
ur um dauðan hvern. Ljóst er að að-
hafist þeir ekkert til að hjálpa til við
að bjarga landinu úr þeim krögg-
um sem þeir hafa komið því í munu
eftirmæli útrásarvíkinga ekki vera
glæsileg. Munu þeir líklega, ásamt
Gissuri Þorvaldssyni og þeim sem
komu landinu undir Noregskonung
á sínum tíma, teljast með óþörfustu
mönnum Íslandssögunnar.
Deyr fé, deyja frændur. Eftir
standa þó fornsögurnar. Kveða þær
mjög skýrt gegn græðgi og er ekki
að undra, þar sem það var einmitt
græðgi höfðingjanna sem var að
gera út af við sjálfstæði landsins á
þeim tíma þegar þær voru ritaðar.
Í Völuspá er sagt frá uppruna
heimsins. Hittust þar æsir á Iðavelli
og skorti ekkert, þeir undu sáttir við
sitt í mesta bróðerni og sóttu ekki í
gull. Svo kemur jötunmeyin Gull-
veig, sem er kraftur gullsins holdi
klæddur. Úr verður hið fyrsta mann-
víg og allt fer í bál og brand. Engin
leið virðist að losna við Gullveigu
þegar hún hefur á annað borð látið
á sér kræla.
að standa við orð sín
Erfitt er að finna nokkuð í Eddu-
kvæðunum sem réttlætir óhóf-
lega græðgi. Því er varla hægt að
segja að útrásarvíkingar beri nafn
með rentu eða að forseti landsins
hafi átt mikið erindi að líkja þeim
við fornhetjur. Forsetinn minntist
einnig á heiðarleika Íslendinga í
fimmta erindi lofræðu sinnar. Því
miður virðist sem ekki hafi verið
mikil innistæða fyrir því heldur, að
minnsta kosti hvað útrásarmenn
varðar.
Það er þó ein goðsaga sem kem-
ur upp í hugann. Hljóðar hún svo.
Eitt sinn réðu æsir jötun til þess að
byggja fyrir sig múr og lofuðu hon-
um öllu fögru, sól og mána og jafn-
vel Freyju sjálfri að launum. Þegar
svo virtist sem jötninum myndi tak-
ast að klára verkið, þökk sé vinnu-
hesti sínum, runnu hins vegar á
þá tvær grímur. Fengu þeir Loka
til þess að breyta sér í hryssu og af-
vegaleiða klárinn. Hrossið fékk sitt
en jötunninn varð af kaupinu. Hér
er nánast um Icesave-reikninga
síns tíma að ræða. Ef til vill er það
vani hér að lofa hverju sem er með-
an vel gengur en draga síðan í land
þegar verr horfir. Það er þá eitthvað
sem menn þurfa að venja sig af.
Sannast hið fornkveðna
mynDin
risatankar á ferð Umhverfi reykjavíkur tekur miklum breytingum um þessar mundir þar sem tröllvaxnir mjöltankar fiskimjölsverksmiðju HB Granda hverfa nú frá reykjavík
til Vopnafjarðar. MyNd rÓBert
kjallari
umræða 10. júlí 2009 föstudagur 25
VaLUr
gUnnarSSon
rithöfundur skrifar
„Deyr fé,
deyja
frændur.“