Dagblaðið Vísir - DV - 10.07.2009, Blaðsíða 31
helgarblað 10. júlí 2009 föstudagur 31
Þórunn Antonía Magnús-dóttir söngkona er ekki á allra vörum en þrátt fyr-ir ungan aldur hefur hún
ferðast um heiminn gjörvallan,
komið fram í Japan og Bandaríkj-
unum, gefið út nokkrar breiðskífur,
þar á meðal eina sólóplötu, og lifað
ævinýralífi sem aðra aðeins dreym-
ir um. Þórunn er nýkomin heim frá
Los Angeles þar sem hún dvaldi í
þrjá mánuði við að syngja og vinna
að næstu sólóplötu.
„Ég fór út til þess að syngja á
tónlistarhátíðinni Coachella með
hljómsveitinni Thenewnr2. Ég hef
verið að syngja með þeim þegar ég
get. Við spiluðum einnig í San Di-
ego og í Santa Barbara en síðan var
ég um tíma í Los Angeles þar sem ég
var að semja tónlist og leggja drög
að sólóplötunni minni,“ segir Þór-
unn Antonía sem hefur starfað sem
söngkona síðastliðin sjö ár og getur
ekki hugsað sér að gera neitt annað
í dag. Og það er kannski ekki skrýt-
ið þar sem listin er Þórunni í blóð
borin. Faðir hennar er einn fremsti
lagahöfundur Íslands, Magnús Þór
Sigmundsson. „Sem pínulítið barn
ætlaði ég að verða fegurðardrottn-
ing eða prinsessa en þegar ég hætti
að nota snuð var það afar augljóst
að ég ætlaði mér að verða söng-
kona.“
Draumaheimur í stúdíóinu
Þórunni vefst tunga um tönn
er hún er beðin um að lýsa sér
sem barni og hún stoppar til þess
að hugsa. „Ég var svolítið litríkur
krakki. Ég var ekki óþekk en það var
líf í mér. Ég var alltaf að gera ein-
hver prakkarastrik og alltaf syngj-
andi,“ rifjar hún upp. „Söngurinn
var að sjálfsögðu í blóðinu. Mér
fannst mjög spennandi sem barn
að vera í kringum pabba. Hann tók
mig alltaf með sér í stúdíóið þeg-
ar hann var að taka upp. Það var
uppáhaldið mitt og algjör drauma-
heimur sem ég fékk að fara inn í og
hlusta á tónlist. En svo á ég líka fóst-
urpabba sem er leikstjóri og vann í
Þjóðleikhúsinu á þeim tíma. Þannig
að ég fékk hina hliðina á ævintýra-
heiminum þar og fékk oftar en einu
sinni að fara baksviðs og leika mér.
Ég er svo heppin að eiga tvær
mömmur og tvo pabba. Ég fékk list-
ina frá feðrum mínum og agann frá
mæðrum mínum sem báðar eru
leikskólakennarar,“ segir hún hlæj-
andi.
Hún fær mikinn stuðning frá
föður sínum. „Ég og pabbi erum
rosalega góðir vinir. Við hringj-
umst reglulega á og lesum upp hug-
myndir og texta fyrir hvort annað.
Ég treysti hans áliti mikið og ber
virðingu fyrir honum sem tónlistar-
manni og þótt hann sé pabbi minn
finnst mér hann bara svo helvíti
flottur lagahöfundur. Hann er bú-
inn að vera í þessum bransa þrjá-
tíu árum lengur en ég og hann veit
hvað hann er að tala um.“
Grátt og einmanalegt í
London
Þórunn Antonía undi sér vel í
skóla og þrátt fyrir að vera vand-
ræðagemlingur um tíma stóð hún
alltaf við sitt. Þegar hún varð 18 ára
kallaði ævintýraþráin á hana og Þór-
unn ákvað að flytja til London. Þór-
unn hafði kynnst upptökustjórum
The Away Team sem voru á þeim
tíma að vinna með sveitinni Leaves.
„Þeir vildu vinna meira með mér og
fljúga með mig út til London.“
Hana hafði ekki órað fyrir því
hversu stórt ævintýri beið henn-
ar. Hún kynntist Wayne Murray.
Þau stofnuðu saman sveitina The
Honeymoon og gáfu fljótlega út
breiðskífuna Dialogue. „Við túruð-
um um allt Bretland og spiluðum á
ýmsum tónlistarhátíðum og það var
alveg ótrúlega skemmtilegt,“ segir
Þórunn en sveitin lagði upp laup-
ana tveimur árum seinna. Hún fór
þá að syngja bakraddir með dönsku
sveitinni Junior Senior og ferðaðist
landa á milli með henni og dvaldi
meðal annars í Japan og Banda-
ríkjunum. Seinna stofnaði Þórunn
sveitina Fields sem gaf út eina EP-
plötu og eina breiðskífu, það var 4
from the Village sem kom út 2006
og ári seinna kom út platan Every-
thing Last Winter. Í kjölfarið á fyrstu
plötu Fields skrifaði Þórunn und-
ir samning við Atlantic Records í
Bretlandi og Bandaríkjunum.
Lífið sem söngkona var þó ekki
alltaf dans á rósum. „Ég borðaði
mikinn hafragraut,“ segir hún og
skellihlær. „Fólk heldur oft að þetta
sé mikið glamúrlíf sem það er oft á
tíðum. Maður fær að fara í fín partí,
spila á tónlistarhátíðum um allan
heim, þannig að ég er ekki að kvarta
og maður sættir sig bara við hafra-
grautinn.“ Hún viðurkennir þó að
stundum hafi hana langað að snúa
baki við tónlistinni. „Ég bjó í blokk-
aríbúð í Austur-London sem er ekki
besta hverfið í þeirri borg en þegar
maður hefur ástríðu fyrir einhverju
lætur maður sig hafa það. Ég er enn
ung. Ef ég væri orðin aðeins eldri
„Ég og pabbi erum
rosalega góðir vinir. Við
hringjumst reglulega
á og lesum upp hug-
myndir og texta fyrir
hvort annað. Ég treysti
hans áliti mikið og ber
virðingu fyrir honum
sem tónlistarmanni.“
Flutti frá London
Kynntist rapparanum
Bent og varð ástfangin.
Framhald á
næstu síðu