Dagblaðið Vísir - DV - 18.04.2011, Blaðsíða 20
Á
r er síðan hrunskýrzlurnar
birtust almenningi og kall
að var eftir siðbót. Þó hér
grasseri enn ýmislegt sem
orkar tvímælis er þjóðin meðvitaðri
en áður. Hún sér brotnu pottana og
veit hvað skal bæta. Hins vegar sitja
ráðamenn eins og gæsir á fúleggi,
birtingarmyndin kyrrstaðan sem
ríkir. En á þessu ólífishreiðri situr
ríkisstjórn sem lofaði nýju varpi. Og
nú er langt liðið á sumar og síðustu
forvöð að koma einhverju til kosta.
Vonbrigði mikil
Ríkisstjórnin á eins og aðrar ríkis
stjórnir sinn tíma, sitt tækifæri til
verka. Sýningin er nú hálfnuð og
enn lítið að gerast nema kannski
baksviðs. Leikmyndin sem snýr að
fólkinu er fremur snautleg eða klén
eins og sumir myndu orða það.
Miklar vonir voru samt bundnar
við verkið og vonbrigðin því mikil.
Margir hafa streymt út og óvissa
ríkir um framhaldið. Engu að síð
ur nýtur sýningin góðs af arfaslakri
frammistöðu nokkurra sýninga á
undan, ekki sízt þeirri allra síðustu.
Mesti hrollurinn fyrir áhorfendur
er þó sú staðreynd að sömu leik
endur bíða þess eins að setja aftur
upp sömu óyndis sýninguna. Það
er því skylda ríkisstjórnarinnar að
klára sitt verk. Og með nokkrum
vængjatökum yrði hægt að hleypa
lífi í stykkið, keyra það upp og halda
áhorfendunum föngnum allt til
loka.
Ekki spyrja Vilhjálm
Samtök atvinnulífsins eru það fúl
egg sem ríkisstjórnin situr á. Út úr
því mun aldrei koma neitt líf, að
eins strop. Ríkisstjórnin verður að
horfast í augu við allt fólkið sem
bíður þess eins að hún hefji sig á
loft og skilji sig frá þessu kaktus
hreiðri sem sogað hefur til sín bróð
urpart þeirrar næringar sem á þessa
þjóð hefur fallið. Ríkisstjórnin á
ekki að bjóða þegnum sínum upp á
kvak Vilhjálms Egilssonar og félaga
kvöld eftir kvöld sem málsmetandi
innlegg. Við blasir að veiða meira
hringinn í kringum landið, það
kostar ekkert, er atvinnuskapandi
og kærkomin gjaldeyrisbúbót fyrir
þjóðarbúið. Og slíka aðgerð á und
ir engum kringumstæðum að bera
undir Vilhjálm Egilsson, hann var
ekki kosinn til að stjórna landinu.
Samhliða á ríkistjórnin að boða til
þjóðaratkvæðis um fiskveiðistjórn
unarkerfið og eyða þannig allri
óvissu um framtíðarskipan þessara
mála. Og aftur, án þess að spyrja Vil
hjálm Egilsson, hann á sinn atkvæð
isrétt eins og aðrir.
Feti ríkisstjórnin þessa slóð nær
hún flugi og jafnvel uppklappi þeg
ar sýningunni lýkur. Meira af Vil
hjálmi og félögum felur hins vegar
í sér egg, tómata og örendi þessarar
ríkisstjórnar.
20 | Umræða 18. apríl 2011 Mánudagur
„Hér verður ekki
keyrð gamla
stóriðjustefnan
sem átti nú sinn
hlut í því hruni sem varð.“
n Jón Bjarnason, sjávarútvegs- og
landbúnaðarráðherra, um hótanir
Samtaka atvinnulífsins. Jón segir sýn
forystumanna atvinnulífsins alltof
einhæfa. – DV
„Ég held að þessir tón-
leikar eigi engan sinn líka í
okkar menningarsögu.“
n Forseti Íslands, Ólafur Ragnar
Grímsson, um tónleikana sem haldnir
voru á miðvikudagskvöldið til styrktar
tónlistarmanninum Ólafi Tryggva
Þórðarsyni sem liggur þungt haldinn eftir
fólskulega árás. – DV
„Mun alltaf eiga
stað í hjarta
mínu.“
n Ragnhildur Magnús-
dóttir Thordarson um
fyrrverandi sambýlismann sinn,
rithöfundinn Mikael Torfason. – DV.is
„Sveinn Andri er eins og
botnvarpa á Facebook.
Hann setur öll net
út og svo sér
hann bara hvað
kemur inn.“
n Björn Bragi Arnarson,
ritstjóri Monitor, sem var
kynnir á uppistands-
kvöldi Mið-Íslands
í síðustu viku í
Þjóðleikhús-
kjallaranum.
– mbl.is
Leikskólinn Ísland
F
yrir nokkrum árum kvörtuðu
ákveðnir hópar sáran undan
umfjöllun um glæpi. Þá var til
efni kvörtunarinnar að brota
mönnum liði svo illa yfir því að nöfn
þeirra birtust í blöðum. Nú er aftur byrj
að að kvarta, en út frá þveröfugum for
sendum; að brotamenn vilji að nöfn sín
komi í blöðin því þeim finnist það flott.
Hugmyndin er að með því að birta nöfn
þeirra og segja frá brotum þeirra sé ver
ið að „upphefja“ þá.
„Nú síðast var frétt í DV um fjóra
glæpahópa, Hells Angels, Jón stóra og
fleiri,“ sagði Annþór Karlsson, fyrrver
andi handrukkari, í viðtali við Frétta
tímann fyrir nokkru. „Mönnum sem
eru ungir, koma kannski frá brotnum
heimilum og eru rétt að byrja, finnst
þetta æðislega flott.“ Annþór varð svo
reiður, þegar einhver dirfðist að fjalla
um hann árið 2004, að hann sat um
heimili þáverandi ritstjóra DV og fjöl
skyldu hans. Nú gefur hann til kynna
að umfjöllun um brotamenn hvetji þá
til að fremja fleiri glæpi en ella, að því er
virðist vegna athyglinnar.
„Slokknun“ er ein aðferð í barna
uppeldi. Hún gengur út á að hunsa
barn sem stundar óæskilega hegðun.
Hugmyndin er að hvati slæmu hegð
unarinnar sé löngun barnsins í athygli
og að hún færist aðeins í aukana við
skammir. Kenning Annþórs og félaga
um nafnbirtingar glæpamanna virð
ist af sama meiði; að ef fólk sé látið vita
af brotum glæpamannanna á öðrum
borgurum, muni þeir fá athyglina sem
þeir þrá og espast upp.
Slokknunarkenningin um glæpi
gengur hins vegar illa upp. Glæpa
mennirnir sem um ræðir beita gjarn
an annað fólk ofbeldi. Þeir drepa það
jafnvel. Ef barn lemur annað barn er
hins vegar sjúkt og ábyrgðarlaust af
foreldri eða leikskólakennara að beita
slokknun. Með því fengi barnið stað
festingu á því að það mætti beita aðra
ofbeldi.
Fylgismenn slokknunarkenning
arinnar um glæpi og fjölmiðla svara
því væntanlega til, að glæpamenn
verði ekki hunsaðir þótt bannað verði
að fjalla um þá, því þar til ætlað kerf
ið taki á málum þeirra í kyrrþey. En
taumhald vegna ofbeldishegðunar
barns þjónar ekki bara tilgangi gagn
vart því barni. Þegar önnur börn verða
vitni að viðurlögum gagnvart tiltek
inni hegðun læra þau að stunda ekki
hegðunina. Ef þau hins vegar upplifa
að engin sjáanleg viðurlög eru gagn
vart hegðuninni læra þau að þau geti
stundað hegðunina.
Fyrir glæpamenn er freistandi að
kenna öðrum um það sem þeir gera
rangt. Þannig geta þeir komið ábyrgð
inni af sér yfir á aðra, sem er draumur
margra brotamanna (og í sumum til
fellum fjölskyldna þeirra). Sumir kenna
jafnvel fórnarlömbum sínum um og
nú kenna sífellt fleiri fjölmiðlunum
um, studdir af fræðimönnum sem vilja
hefta frelsi fjölmiðla í uppeldislegum
tilgangi.
Stóri gallinn við slokknunarkenn
inguna um glæpi er að við lifum í frjálsu
samfélagi, þar sem fjölmiðlar eru ekki í
því hlutverki að ala upp fólk eins og
börn. Ísland er ekki leikskóli, heldur
land sem er byggt af sjálfstæðum og
sjálfráða einstaklingum. Frjálst fólk
hefur rétt á upplýsingum um það sem
fram fer í samfélaginu, óhindrað af ein
staka sérfræðingum sem telja sig vita
hvað er best fyrir aðra að vita.
Þessi þöggunarkrafa vekur minni
áhyggjur en ný fjölmiðlalög Katrínar
Jakobsdóttur menntamálaráðherra.
Héðan í frá mun ráðherra skipa fjöl
miðlanefnd sem hefur vald til að refsa
fjölmiðlum fyrir umfjallanir, ef nefnd
in telur þær ekki hollar fyrir borgar
ana. Nefndin verður leidd af fulltrúa
menntamálaráðherra. Eitt sinn var ráð
herrann Björn Bjarnason, nú Katrín
og enginn veit hver kemst næst í þetta
valdahlutverk eða hvaða hagsmunum
hann mun þjóna.
Kannski Ísland verði leikskóli eftir
allt saman. Vonandi verður leikskóla
stjórinn okkur góður.
Leiðari
Bókstaflega
Jón Trausti Reynisson ritstjóri skrifar „Frjálst fólk hefur
rétt á upplýsing-
um um það sem fram fer
í samfélaginu.
Menntun formannsins
n Sigmundur Davíð Gunnlaugsson,
formaður Framsóknarflokksins,
hefur verið talsvert til umfjöllunar í
fjölmiðlum eftir
að Fréttatíminn
lýsti því að hann
væri fjórsaga
um menntun
sína. Þessi
umræða er að
mati formanns
ins ómakleg og
kemur í kjölfar
þess að formaðurinn hlaut rússneska
kosningu og hefur aldrei verið sterk
ari sem leiðtogi. Undir í flokknum
kraumar þó og bullar í kringum
Guðmund Steingrímsson, afkomanda
flokksins, og þá sem fylgja honum
að málum. Vinir formannsins telja
tengsl á milli umræðunnar um
menntunina og ólgunnar.
Sigmundur í gildru
n Framsóknarmenn á þingi eru
Sjálfstæðisflokknum ævareiðir og
benda á að Bjarni Benediktsson hafi
komið í bakið á
Sigmundi Davíð
Gunnlaugssyni
með því að kynna
ekki áformin um
vantraust fyrr
en Sigmundur
var kominn til
Svalbarða. Fyrir
Sigmund for
mann er málið sérstaklega erfitt þar
sem hann er nýkominn af flokksþingi
þar sem hann sagði í setningarræðu
sinni við mikið lófaklapp viðstaddra
að undir hans stjórn yrði Framsókn
arflokkurinn ekki lengur „pólitískt
uppfyllingarefni“. Sjálfstæðismenn á
þingi gantast opið með að hann hafi
gengið í gildru Bjarna og sé orðinn,
eins og Halldór Ásgrímsson í gamla
daga, að pólitískum leir í höndum
Sjálfstæðisflokksins.
Fríblaðið selt
n Stjórnendur Fréttatímans eru hinir
grimmustu og hafa kært Fréttablaðið
fyrir villandi auglýsingar. Eigendur
fríblaðsins, Jón Ásgeir Jóhannesson og
Ingibjörg Pálmadóttir, auglýsa grimmt
að Fréttablaðið sé mest lesna dag
blað landsins á meðan hið rétta er
að það er fyrirferðarmest fyrir hunda
og manna fótum. En Fréttablaðið má
eiga von á fleiri kærum vegna mark
aðsmisnotkunar. Nærtækt er þar að
benda á að blaðið er gefið á höfuð
borgarsvæðinu en landsbyggðarfólk
þarf að greiða fyrir fríblaðið.
Ásmundur í klandri
n Ásmundur Einar Daðason, þing
maður VG, stendur nú í ströngu
með stærstan hluta flokksmanna
sinna upp á móti
sér. Ásmundur
greiddi atkvæði
með vantrausti á
eigin ríkisstjórn
sem þykja vera
drottinssvik.
Þingmaðurinn
ungi hefur verið
úthrópaður fyrir
vikið um allt kjördæmi sitt og ævareið
flokkssystkin krefjast þess að hann
mæti á fundi til að standa fyrir máli
sínu. Nú reynir á kjark Ásmundar.
Sandkorn
TryggvagöTu 11, 101 reykJavÍk
Útgáfufélag: Dv ehf.
Stjórnarformaður:
Lilja Skaftadóttir
Ritstjórar:
Jón Trausti reynisson, jontrausti@dv.is
og reynir Traustason, rt@dv.is
Fréttastjóri:
Ingi Freyr vilhjálmsson, ingi@dv.is
Ritstjórnarfulltrúi:
Jóhann Hauksson, johann@dv.is
Umsjón helgarblaðs:
Ingibjörg Dögg kjartansdóttir, ingibjorg@dv.is
Umsjón innblaðs:
Ásgeir Jónsson, asgeir@dv.is
DV á netinu: dv.is
Aðalnúmer: 512 7000, Ritstjórn: 512 7010,
Áskriftarsími: 512 7080, Auglýsingar: 512 7050.
Smáauglýsingar: 512 7004.
Umbrot: Dv. Prentvinnsla: Landsprent. Dreifing: Árvakur.
DV áskilur sér rétt til að birta aðsent efni blaðsins
á stafrænu formi og í gagnabönkum án endurgjalds.
Öll viðtöl blaðsins eru hljóðrituð.
kaktushreiður sam-
taka atvinnulífsins
Kjallari
Lýður
Árnason
Er LÍU með
löggjafarvaldið?
„Svarið er auð-
vitað nei en
auðvitað höfum
við skoðanir á
hlutum sem að
okkur snúa, eins
og allir hafa skoð-
anir á því sem
að þeim snýr,“
segir Friðrik
J. Arngrímsson,
framkvæmdastjóri Landssambands
íslenskra útvegsmanna. kristinn H.
gunnarsson, fyrrverandi þingmaður
Framsóknarflokksins, ritaði pistil á
bloggsíðu sína þar sem hann sagði
að LÍu ætluðu sér að taka sér lög-
gjafarvaldið í hönd með því að koma
í veg fyrir breytingar á kvótakerfinu.
Spurningin