Dagblaðið Vísir - DV - 27.04.2011, Blaðsíða 19

Umræða | 19Miðvikudagur 27. apríl 2011
Í höfuðið
á Steinu
Bjarna
1 Hreiðar Már í þrot Einkahlutafélag fyrrverandi forstjóra Kaupþings er
gjaldþrota samkvæmt upplýsingum
úr Lögbirtingablaðinu.
2 Tobba trylltist Metsölurithöfund-urinn Tobba Marinósdóttir trylltist í
Fimbulfambi á páskunum.
3 Þeir 100 launahæstu Portúgalska vefsíðan Futebol Finance hefur birt
lista yfir hundrað launahæstu knatt-
spyrnumenn veraldar.
4 Einkaþota Björgólfs enn til sölu Þota Björgólfs Thors Björgólfssonar
hefur verið til sölu í tvö ár. Hún kostar
milljarð.
5 Lærastimplar og lík í skottinu Lífsstílsfrétt þar sem fjallað er um vel
heppnaðar auglýsingaherferðir.
6 „Það er ekkert sem heldur í okkur hérna“ Tölvunarfræðingur-
inn Guðmundur Ásmundsson ætlar
að flytja til Noregs ásamt fjölskyldu
sinni og ætlar ekki aftur heim.
7 Sláttuvél knýr hjólastól Kona brá á það ráð að nota sláttuvél til að
draga hjólastólinn sinn áfram.
Matbúð Mömmu Steinu var opnuð á
Skólavörðustíg 23 um miðjan
desember síðastliðinn. Staðinn reka
þau feðginin Bjarni Geir Patrik
Alfreðsson, betur þekktur sem Bjarni
snæðingur, og Katrín Ösp dóttir
hans, kölluð Katý. Í matbúðinni er hægt
að fá heitan heimilismat ásamt
fjölbreyttri matvöru sem að stórum
hluta er keypt beint af býlum.
Hver er maðurinn?
„Katrín Ösp Bjarnadóttir, rekstarstjóri mat-
búðar Mömmu Steinu.“
Hvernig gengur að selja gamaldags
mömmumat í 101 Reykjavík?
„Heyrðu, þetta gengur bara alveg vonum
framar. Það er alltaf brjálað að gera hérna
og alls konar týpur sem koma á staðinn,
allt frá ungum krökkum yfir í eldra fólk. Mér
finnst sérstaklega gaman að sjá hvað unga
fólkið kemur mikið.“

Eru margir fastakúnnar?
„Já, það er mjög mikið af fastakúnnum.
Sérstaklega fólk sem er að vinna hér á
Skólavörðustíg og í grenndinni sem kemur í
hádeginu og eftir vinnu.“

Eru þá fleiri karlar í þeim hópi?
„Það kemur auðvitað fólk af báðum kynjum
en jú, ætli það sé ekki hægt að segja að karl-
menn séu í svolitlum meirihluta.“

Heldurðu að tímasetningin á opnun
staðarins hafi verið rétt svona í miðri
kreppu?
„Já, ekki spurning. Við seljum matinn eftir
vigt og því ræður fólk hvað það borðar og
borgar mikið. Þú getur þess vegna keypt
þér eina kjötbollu, svo fylgir meðlætið með
en meðalverð á heitum hádegisverði er í
kringum 1.000 krónur.“

Nú voruð þið feðgin að reyna að fá leyfi
til að reka veitingastað hérna, hvernig
gekk það?
„Það gekk ekki. Í þessu tiltekna húsnæði
má aðeins vera verslunarrekstur svo að við
seljum mat sem fólk getur farið með.“

Hvernig kom það til að þú fórst að selja
steiktar kótelettur?
„Ég hef staðið í þessum veitingarekstri með
pabba mínum í tuttugu ár en ég hef líka
unnið í bókhaldi, tískuvöruverslun og fleira.“

Borðar þú sjálf svona gamaldags mat?
„Já, ég elska kóteletturnar hérna. Þær eru
uppáhaldsmaturinn minn auk plokkfisksins
og dóttir mín, hún Steina sem er fimm ára,
elskar að borða svið.“

Heitir staðurinn í höfuðið á henni?
„Nei, hann er nefndur eftir föðurömmu
minni, Steinu Bjarnadóttur söng- og leik-
konu.“
„Já, ég hef verið ánægður með hans störf.“
Jón Bjarki Þorbergsson
27 ára starfsmaður á bókasafni
„Já, ég er ánægður með hann, sérstaklega
upp á síðkastið.“
Páll Vilhjálmsson
50 ára kennari
„Nei, ég er kominn með nóg af honum og vil
fá breytingar.“
Thomas Bartlet
70 ára hættur að vinna
„Já.“
Agnes Sienkievicz
21 árs tilvonandi háskólanemi
„Já, ég er rosalega ánægður með hann.“
Ólafur Ragnar Hilmarsson
48 ára verkstjóri
Mest lesið á dv.is Maður dagsins
Myndir þú kjósa Ólaf Ragnar Grímsson ef hann byði sig aftur fram til forseta?
Dyttað að bátum fyrir sumarið Sjómenn sem eiga báta við höfnina við Ægisgarð í Reykjavíkurhöfn
voru margir hverjir að dytta að bátum sínum þegar ljósmyndara DV bar að garði. Hjá mörgum er vertíðin
framundan og mikilvægt að allt sé klappað og klárt þegar blíðan kemur. MYND RÓBERT REYNISSON

Myndin
Dómstóll götunnar
Þ
egar danski hagfræðingurinn
Lars Christensen sagði að ís-
lensku bankarnir væru reist-
ir á sandi árið 2008 brugðust
margir af helstu aðilum þjóðarinnar
við matinu, og ásökuðu hann helst
fyrir að vera afbrýðisaman í garð Ís-
lendinga. Of erfitt var að horfast í
augu við spegilinn, betra var að segja
að myndin sem þar birtist væri fölsk.
Í efnahagshruninu haustið 2008
neyddist þjóðin loks til að horfa á
spegilmynd sína, enda vakti hrunið
heimsathygli og hvert mannsbarn á
Íslandi fann fyrir því. Ekki var lengur
hægt að líta undan. Nú býður þessi
sami danski hagfræðingur okkur
aftur að líta í spegilinn, en sú mynd
sem þar birtist er mun skárri að sjá.
Í viðtali við Kastljós segir hann með-
al annars: „...ríkisfjármálum er mun
betur stjórnað en búist hafði verið
við og þess vegna erum við frekar
bjartsýnir.“
Íslendingar vekja aðdáun
Christensen er ekki sá eini sem dá-
ist að Íslandi þessa dagana. Nóbels-
verðlaunahafinn Joseph Stiglitz hef-
ur borið saman hvernig Ísland og
Írland tókust á við kreppuna og hef-
ur til dæmis sagt: „Ísland gerði hið
rétta, á meðan Írland gerði allt rangt.“
Í grein austurríska viðskipta-
blaðsins Wirtschaftsblatt var í byrj-
un mars birt heilsíðugrein sem
nefndist „Island: Vom Prügelknaben
zum Wunderkind,“ eða „Ísland: Frá
óþekkum krakka til undrabarns.“ Er
þar vísað í sérfræðinga sem dást að
íslensku leiðinni og segja að sú leið
sem Ísland hefur valið til að komast
út úr kreppunni ætti einnig að geta
verið öðrum löndum fær.
Segir jafnframt að enginn hefði
búist við að Ísland gæti borgað af
skuldum sínum, en annað hef-
ur komið á daginn. Á kvarða sem
mælir áhættuna af lánum, og þar
sem lægsta talan er sú besta, var Ís-
land með næstum 700 stig um mitt
ár 2009, en er nú komið niður í 250,
sem er ekki langt frá Evrópumeðal-
talinu sem liggur rétt undir 200. Um
mitt ár 2009 var Írland með um 150
(Evrópumeðaltalið var þá um 100),
en er nú komið upp í 500.
Best í heimi?
Á öllum öðrum kvörðum stendur Ís-
land sig vel. Tekist hefur að draga út
verðbólgu sem er nú komin niður í
Evrópumeðaltal, atvinnuleysi hér var
jafn mikið og annars staðar í Evrópu
árið 2009 en er nú minna og þjóðar-
framleiðsla er jöfn meðaltalinu og er
að skríða fram úr. Þó að austurrísku
hagfræðingarnir séu hrifnir af ís-
lensku leiðinni segja þeir þó að enn
séu mörg vandamál óleyst, svo sem
Icesave. Í lok greinarinnar gefa þeir
eftirfarandi ráð til fjárfesta: „Bíðið,
drekkið te og fylgist með.“
Hvort fjárfestunum hafi svelgst á
teinu þegar þjóðin hafnaði Icesave
og forsetinn réðst gegn alþjóðleg-
um matsfyrirtækjum skal ósagt látið.
Vissulega varð Moody‘s illa á í mess-
unni í góðærinu, en þeir eru enn í
dómarasætinu hvað lánshæfni Ís-
lands varðar og því líklega óheppi-
legt að forsetinn skuli ráðast gegn
þeim á sama tíma og hann gagnrýnir
íslenska viðskiptamenn fyrir að tala
efnahaginn niður.

Að líta í réttan spegil
Ætlun mín hér er þó ekki að velta
fyrir mér lánshæfismati Íslands, það
verða aðrir að gera. En hitt þykir mér
undarlegt að aftur virðast Íslend-
ingar forðast að líta í þann spegil
sem erlendir fjölmiðlar draga fram,
jafnvel þó að myndin sem þar birt-
ist sé mun fegurri en sú sem dreg-
in var upp árið 2006. Hagstjórn Ís-
lendinga, sem áður var gert grín að,
hlýtur nú aðdáun víða um heim og
ríki sem hafa farið óvarlega, svo sem
Dúbaí, eru ekki lengur kölluð nöfn-
um eins og „Ísland eyðimerkurinn-
ar.“ Menn nota nú önnur dæmi sem
víti til varnaðar, en fyrrverandi fjár-
málaráðherra Bandaríkjanna, James
Baker, sagði til dæmis nýlega að það
eina sem skyldi að Bandaríkin og
Grikkland væri dollarinn.
Sé hlustað á umræðuna innan-
lands mætti halda að hér sæti fá-
dæma vanhæf ríkisstjórn sem sé að
setja allt á annan endann, á meðan
allar tölur sýna fram á aðdáunar-
verða hæfni hennar. Erum við aftur
að líta í vitlausan spegil?
Íslenska efnahagsundrið
Kjallari
Valur
Gunnarsson