Dagblaðið Vísir - DV - 20.05.2011, Blaðsíða 40

Dagblaðið Vísir - DV - 20.05.2011, Blaðsíða 40
40 | Viðtal 20.–22. maí 2011 Helgarblað É g elska bjór,“ segir Bruce og teygar Stellu úr hái glasi á hótelbarnum á Hilton Gatwick í útjaðri London. Þangað er hann kominn til að ræða við blaða- mann og ljósmyndara um litríkan feril sinn sem söngvari Iron Maiden. Blaðamaður hafði áður haft sam- band við hann og ætlað að gera sér leikinn léttan með því að taka við- talið í gegnum síma. Það finnst hon- um Bruce helber vitleysa. Hann vill tala við blaðamann augliti til auglitis. Því lætur Bruce sækja hann og fljúga með hann á sinn fund á Gatwick- flugvelli í London. Hann er seinn vegna þess að hann var upptekinn við kennslu í flugstöð- inni og þegar hann gengur inn leikur enginn vafi á að þar er rokkari á ferð. Rokkarinn Bruce er smávaxinn, hann er hávær og hefur svo sterka nærveru að meira að segja háttvísir Englend- ingar líta upp frá borðunum. Ætlar í frí til Íslands Bruce er að fara í stóran heimstúr með Iron Maiden í sumar og tekur sér frí frá fluginu á meðan. Hann ætlar þó að gefa sér tíma til þess að heimsækja Ísland seint í sumar því þótt hann hafi oft komið hingað hefur hann aldrei staldrað lengi við. „Ég kem til Íslands í nokkrar vikur í sumar til að skoða mig um. Ég hef ekki fengið tækifæri til þess að skoða þetta fallega land. Þetta er svo stuttur tími sem við eyðum á landinu í hverju stoppi. Við förum út að borða, förum ef til vill í Bláa lónið og skoðum okk- ur um í nánasta umhverfi. Ég hef til dæmis skoðað Geysi og hverasvæðið sem ég hreifst mjög af.“ Árekstrar við Iceland Express Bruce landaði starfi markaðsstjóra fyrirtækisins Astraeus fyrir nokkr- um árum. „Astraeus er fyrirtæki sem hefur verið til í meira en 10 ár,“ seg- ir Bruce frá. „Það var síðan fyrir fjór- um eða fimm árum sem Pálmi Har- aldsson keypti fyrirtækið. Við eigum okkur sögu saman því þegar Iceland Express hóf göngu sína keypti það þjónustu af Astraeus.“ Hann segir oft verða árekstra milli félaganna eins og títt er um ólík fyrirtæki. „Við rífumst oft um stefnu fyrirtækjanna og stund- um eru þau rifrildi svolítið ástríðu- full,“ segir hann og glottir. „Iceland Express er ungt fyrirtæki með góða eiginleika og ferskar hugmyndir, hjá Astraeus vinnur hins vegar mikið af fólki með áratugareynslu úr flug- bransanum. Það er óhjákvæmilegt að meðan við lærum hvort af öðru verði árekstrar. Nýtt og gamalt tekst alltaf á, baráttan gerir það að verkum að út- koman verður betri.“ Flaug með krikketlið upp á jökul Bruce segist hafa upplifað uppgang- inn á Íslandi fyrir hrun. „Ég var flug- maður á þessum tíma. Ég á magn- aðar sögur frá þessum góðæristíma. Svona hlutir gerast ekki lengur. Ég flaug einu sinni með enska krikket- liðið til Íslands til að leika við íslenska krikketliðið. Þeir vildu spila miðnæt- urkrikket, á færanlegum krikketvelli uppi á jökultoppi. Íslendingar eiga víst ekkert landslið í krikket en þetta var hópur bankamanna sem bauð upp á þetta í góðu gamni og þetta var stórkostlega skemmtilegt,“ segir hann og skellir upp úr. Yfirgefinn af foreldrunum Hann ólst upp hjá afa sínum og ömmu í Worksop í Nottinghamskíri. Afi hans var kolanámumaður og amma hans var húsmóðir. Foreldrar Bruce eignuðust hann svo ung að þau sáu sér ekki fært að annast hann eins best væri á kosið. „Ég bjó hjá afa og ömmu fyrstu ár ævi minnar, foreldrar mínir voru aðeins sextán og sautján ára þegar þau áttu mig. Afi og amma gerði það skynsamlega í stöðunni og önnuðust mig fyrstu árin meðan foreldrar mín- ir fóru út í heim og sóttu sér mennt- un og atvinnu. Þau komu svo til baka úr sinni för þegar ég var fimm ára og tóku við uppeldinu. Foreldrar mín- ir eru enn saman í dag og þau eru hamingjusöm saman þrátt fyrir að þau hafi farið erfiðari leiðina,“ segir hann frá. Dansað heima hjá afa og ömmu Bruce segir árin hjá afa sínum og ömmu hafa mótað sig. Þá sérstaklega vegna vináttunnar við afa. „Afi var frábær, á yngri árum var hann hæfi- leikaríkur steppdansari og vann fyr- ir sér með því að dansa fyrir framan ölkrárnar fyrir pening. Þannig kynnt- ist hann ömmu sem var líka dans- ari. Hann var lítill naggur eins og ég og af gamla skólanum. Hann var harður nagli, ekki á þann mátann að hann væri strangur og gæfi ekkert af sér. Það var til dæmis mikið dansað á heimilinu. Hann var mildur en á sama tíma mikið karlmenni, mörkin milli þess sem var rétt og þess sem var rangt voru skýr í hans huga. Ef hann vildi láta hnefaréttinn ráða, þá gerði hann það og eftir það voru engir eftir- málar.“ Lærði hnefaleika af afa sínum Það er vandasamt að rata rétta veginn og Bruce segist hafa lært af afa sínum á eftirminnilegan máta. „Ég kom einu sinni heim úr skólanum eftir að hafa lent í slagsmálum. Hann sagði lítið um málið en kenndi mér þess í stað hnefaleika og sagði mér svo að finna strákinn og láta hann finna fyrir því. Ég gerði það og kom aftur heim úr skólanum í fylgd skólastjórans sem sagði afa að ég hefði lent í miklum slagsmálum þennan daginn. Ég var skömmustulegur enda hafði ég ekki bara lamið þennan eina strák í skól- anum. Ég var nefnilega orðinn svo góður í hnefaleikum og allir vildu slást við mig. Þá sortnaði yfir honum. Ég hafði ekki gert það rétta. Hann sagði mér til syndanna og að ég skyldi aldrei beita ofbeldi að ástæðulausu. Þetta var mikilvæg lexía sem er mér í fersku minni.“ Elskaði hávaða og læti Hann Bruce hefur alltaf verið hávær að eigin sögn. Þegar hann var lítill snáði var hann strax hrifinn af látum og brambolti og vildi verða trommari. „Ég elskaði lætin í trommunum en ég var fljótur að komast að því að ég var of óþreyjufullur til að vera trommari. Vesenið við að flytja allt heila klabbið á milli tónleikastaða óx mér í augum,“ segir hann og hlær. Eftir því sem Bruce varð eldri óx löngun hans til að reyna fyrir sér í leiklist. „Mig langaði til þess að verða leikari og ætlaði mér að eltast við þá drauma þegar þeirri hugmynd laust niður í huga minn að söngur væri nokkurs konar leiklist. Upplifunin af því að syngja og leika er mjög lík. Þú reynir að fanga orku þeirra sem á þig hlýða og segja þeim einhvers konar sögu. Upplifun mín af því að syngja var nokkuð sterk. Ég vil ekki Bruce Dickinson er söngvari risaeðlurokksveitar­ innar Iron Maiden, hann er líka flugmaður fyrir Iceland Express, skylmingakappi og rithöfundur. Kristjana Guðbrandsdóttir hitti rokkarann og ræddi við hann um rokkið, skemmtileg uppátæki Íslendinga á góðæristímanum og hvernig litlir, óðir drengir verða aldrei fullorðnir heldur aðeins stærri og enn óðari! „Ég flaug einu sinni með enska krikket­ liðið til Íslands til að leika við íslenska krikketliðið. Þeir vildu spila miðnætur­ krikket, á færanlegum krikketvelli uppi á jökul­ toppi. Var hræddur við eigin rödd
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56

x

Dagblaðið Vísir - DV

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Dagblaðið Vísir - DV
https://timarit.is/publication/255

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.