Dagblaðið Vísir - DV - 29.08.2012, Blaðsíða 8

8 Fréttir 29. ágúst 2012 Miðvikudagur
Hættulegar hringferðir
n Sífellt fleiri hjóla í kringum landið n Óvitlaust að finna aðra aðferð, segir yfirlögregluþjónn„Vegfarendur
hringja gjarnan inn
og lýsa yfir áhyggjum sín-
um af því að þetta skapi
hættu og sé óþægilegt.Þ
að er ekki spurning að þetta
veldur stundum hættu,“ seg­
ir Kristján Þorbergsson, yfir­
lögregluþjónn á Blönduósi.
Færst hefur í aukana undan­
farin ár að fólk fari hringinn í kring­
um landið á öðrum farartækjum en
bílum. Bara í sumar má finna mörg
dæmi þess að fólk fari hringinn í
kringum landið með óhefðbundn­
um hætti. Einn fór til dæmis á skútu
á meðan annar lagði land undir fót á
hjólabretti, svo tvö dæmi séu nefnd.
DV er kunnugt um nýlegt dæmi
þar sem minnstu mátti muna að illa
færi þegar hjólreiðamenn fóru um
eina heiðina fyrir austan. Svarta­
þoka var á heiðinni og ökumaðurinn
ók skyndilega fram á hóp hjólreiða­
manna í einni beygjunni.
Gekk aftur á bak
Mikill fjöldi hjólandi vegfarenda fer
um hringveginn, sérstaklega á sumr­
in. En sumir kjósa aðra fararmáta.
Þannig greindi fréttastofa RÚV frá
því um daginn að ævintýramaður­
inn Andrew Baldwin ætlaði að sigla
til Íslands á skútu en því næst keyra á
henni hringveginn.
Annað dæmi er Þjóðverjinn Tobi­
as Grotendiek sem var á hringferða­
lagi um Ísland nú í ágúst. Hann var
ekki á bíl, ekki hjóli og ekki gangandi.
Hann var á hjólabretti. „Þetta er bara
sá ferðamáti sem ég kann best við,“
sagði hann glaður í bragði við blaða­
mann.
Fleiri nýleg dæmi er um að menn
fari um þjóðvegi á óhefðbundinn
hátt. Þannig er skemmst að minnast
þess þegar ungur maður gekk aftur
á bak frá Reykjavík til Selfoss, vegna
þess að hann tapaði veðmáli.
Ökumenn hættulegastir
Einar Magnús Einarsson, upplýsinga­
fulltrúi hjá Umferðarstofu, bendir
á að í lögum séu ökumenn bifreiða
ekki rétthærri en hjólreiðamenn
enda séu reiðhjól skilgreind sem öku­
tæki. Hætta á vegum úti stafi fyrst og
fremst af vélknúnum ökutækjum og
því stærri sem þau eru því meiri er
hættan. Afleiðingarnar af tillitsleysi
og athyglisbresti bílstjóra geta ver­
ið mjög alvarlegar og því er ábyrgð
hans mikil. Með þetta í huga verða
hjólreiðamenn að gæta fyllstu varúð­
ar. Einar segir að brýnt hafi verið fyrir
hjólreiðamönnum að vera ekki á ak­
brautum þar sem hámarkshraði er
meiri en 60 kílómetrar á klukkustund,
séu aðrir kostir til staðar. Á þjóðvegin­
um sé því sjaldnast að dreifa.
Hann segist hafa tilfinningu fyrir
því að umferð hjólandi vegfarenda á
þjóðvegum landsins hafi aukist mjög
undanfarin ár og að stundum sé hún í
þágu góðra málefna. Hann segist vita
til þess að stundum hafi menn látið
lögreglu vita og jafnvel fengið fylgd
hennar einhverja kafla, eða séu í fylgd
bíla með blikkandi ljós. Það sé hið
besta mál á meðan það hafi ekki veru­
leg hamlandi áhrif á umferð.
Lítið þarf til að út af bregði
Einar segir aðspurður að það geti
farið illa saman að bílar og hjólandi
eða gangandi vegfarendur deili vegi.
„Það er ekkert launungarmál. Það
er oft mjög þröngt á þessum vegum
og aðstæður erfiðar.“ Hann segir að
Umferðarstofa hafi lengi brýnt fyrir
ökumönnum og öðrum vegfarend­
um að sýna þolinmæði í umferðinni
og tillitssemi. Lítið þurfi þó til að eitt­
hvað bregði út af.“ Einar segir að auk­
in umferð annarra en bíla um þjóð­
vegi landsins geti hæglega verið
vandamál, sérstaklega þegar bílstjór­
ar gæta ekki fyllstu varúðar. Að þessu
verði að huga í vegaframkvæmd­
um. „Draumastaðan væri auðvitað
breiðari vegir, vegaxlir og/eða hjól­
reiðastígur í kringum landið,“ seg­
ir hann og bætir við: „Ég held að
við hönnun umferðarmannvirkja
og skipulagningu samgangna þurfi
menn alvarlega að huga ráðstöfun­
um með tilliti til stóraukinnar um­
ferðar hjólreiðamanna. Það er orðið
mjög brýnt.“
Óvitlaust að finna aðra leið
Í umdæmi lögreglunnar á Blönduósi
er gjarnan mikil og þung umferð auk
þess sem vegirnir eru oftar en ekki
án sérstaks öryggissvæðis. Það þýð­
ir að þeim vegfarendum sem hjóla
eða ganga stendur ekki annar kostur
til boða en að vera á sjálfri akrein­
inni eða í jaðri hennar. Þetta getur
skapað mikla hættu að sögn Krist­
jáns Þorbergssonar. „Það sem styður
það er að vegfarendur hringja gjarn­
an inn og lýsa yfir áhyggjum sínum af
því að þetta skapi hættu og sé óþægi­
legt.“
Hann segir dæmi þess að lög­
reglan hafi beint þeim tilmælum til
hjólandi vegfarenda, eða annarra
slíkra, að bíða af sér mestu um­
ferðina en að það hafi alltaf verið gert
í góðu, enda geti verið stórvarasamt
að hjóla á þröngum vegum í mikilli
umferð. Stundum hafi fólk samband
að fyrra bragði og leiti ráðlegginga.
„Það er misjafnt hvað þetta hef­
ur mikil áhrif á umferð,“ segir hann
og bætir við að stundum sé fylgdar­
sveit með þeim sem hjóli eða hlaupi.
Spurður hvort hann ráði fólki frá því
að hjóla um umdæmi lögreglunnar á
Blönduósi til þess að styrkja góð mál­
efni segist hann ekki vilja ganga svo
langt. „Það er ekki óvitlaust að finna
aðra aðferð.“ n
„Mér leið bara mjög vel“
„Atvinnubílstjórarnir tóku mikið tillit til mín,“
segir Snorri Már Snorrason, sem hjólaði hring­
inn í kringum landið í sumar. Hann greindist
með Parkinson­sjúkdóminn fyrir átta árum
en með ferðinni vildi hann hvetja til aukinnar
hreyfingar. Snorri segir við DV að fyrir ferðina
hafi hann aðallega verið smeykur við fellihýsin,
þar sem fólk geri sér ef til vill ekki alltaf grein
fyrir breidd þeirra. Hann segir þó að þegar á
hafi reynt hafi hann lítið orðið var við þau, enda
hafi hann verið á ferðinni snemma í júní, fyrir
mestu traffíkina. Hann segist hafa verið vel
merktur, eins og sjá má á meðfylgjandi mynd,
og þegar skyggni var slæmt hafi hann verið með blikkljós. Hann hafi hins vegar veitt því
athygli að margir hafi alls ekki verið vel merktir og jafnvel í dökkum klæðnaði.
Snorri segir að hann hafi, þegar á reyndi, ekki óttast um öryggi sitt. „Mér leið bara
mjög vel, það var enginn að flauta eða neitt þannig.“ Hann segist hafa notið ferðarinnar
og að hún hafi opnað augu hans fyrir þessum ferðamáta. „Þetta er alveg þrælskemmti­
legt,“ segir hann við DV.
Baldur Guðmundsson
blaðamaður skrifar baldur@dv.is
Besti ferðamátinn? Tobias Grotendiek var ekki af baki dottinn þegar DV hitti hann í
sumar, enda á hjólabretti.
Lítið má klikka Á fæstum vegum er öryggissvæði eða öxl fyrir aðra en akandi vegfarendur.