Dagblaðið Vísir - DV - 03.10.2011, Blaðsíða 16

16 | Umræða 3. október 2011 Mánudagur
tryggvagötu 11, 101 reykjavík
Útgáfufélag: Dv ehf.
Stjórnarformaður:
Lilja Skaftadóttir
Ritstjórar:
jón trausti reynisson, jontrausti@dv.is
og reynir traustason, rt@dv.is
Fréttastjóri:
Ingi Freyr vilhjálmsson, ingi@dv.is
Umsjón helgarblaðs:
Ingibjörg Dögg kjartansdóttir, ingibjorg@dv.is
Umsjón innblaðs:
kristjana guðbrandsdóttir, kristjana@dv.is
DV á netinu: dv.is
Aðalnúmer: 512 7000, Ritstjórn: 512 7010,
Áskriftarsími: 512 7080, Auglýsingar: 512 7050.
Smáauglýsingar: 512 7004.
Umbrot: Dv. Prentvinnsla: Landsprent. Dreifing: Árvakur.
DV áskilur sér rétt til að birta aðsent efni blaðsins
á stafrænu formi og í gagnabönkum án endurgjalds.
Öll viðtöl blaðsins eru hljóðrituð.
Notkun á efni blaðsins er óheimil án samþykkis.
Leiðari Ingibjörg Dögg Kjartansdóttir blaðamaður skrifar
Bókstaflega
Náhirðin skelfur
n Bók Jóhanns Haukssonar blaða­
manns um spillingu og orsakir
hrunsins er komin í verslanir. Það
er bókaútgáf­
an Veröld sem
gefur hana út.
Jóhann gjör­
þekkir umhverfi
íslenskrar spill­
ingar og hefur í
gegnum tíðina
velgt mönnum
undir uggum
með skrifum sínum og umfjöll­
unum í DV, Fréttablaðinu og á
Útvarpi Sögu. Þeim sem tilheyra
náhirð Davíðs Oddssonar er sérlega
í nöp við Jóhann vegna óvæginna
skrifa. Hermt er að þar á bæ séu
menn með nokkurn skjálfta.
Áhugamál Þórs
n Þór Sigfússon, fyrrverandi for­
stjóri Sjóvár, er talinn vera einn af
aðalmönnunum á bak við Hönnu
Birnu Kristjánsdóttur og er sagð­
ur hvetja hana
óspart til for­
mannsfram­
boðs. Þór hefur
nægan tíma til
að vinna að mál­
inu en hann er
atvinnulaus og
bíður þess hvort
sérstakur sak­
sóknari láti til skarar skríða gegn
honum vegna Sjóvár og bótasjóðs­
ins. Í framlínu stuðningsmanna
Hönnu Birnu eru líka Kjartan Gunn-
arsson, fyrrverandi framkvæmda­
stjóri Sjálfstæðisflokksins, og Björn
Bjarnason eftirlaunaþegi.
Hanna og tíminn
n Vaxandi titringur er innan Sjálf­
stæðisflokksins vegna yfirvofandi
formannskjörs. Bjarni Benediktsson
formaður virðist
óðum vera að
ná vopnum sín­
um. Þar skiptir
nokkru að harð­
línumenn hafa
fylkt sér að baki
Bjarna eftir að
hann snéri baki
við ESB. Þá þykir
það vera veikleiki hjá Hönnu Birnu
Kristjánsdóttur borgarfulltrúa að
taka ekki ákvörðun um framboð
eða ekki. Eftir því sem tíminn líður
minnka möguleikar hennar á sigri.
Dylgjað um ölfant
n Gunnar Smári Egilsson, formaður
SÁÁ, er duglegur við að vekja upp
harðar umræður um vímuvandann
og lausnir við
honum. Hann
hefur verið iðinn
við að leggja til
að áfengissalar
verði skattlagð­
ir til að standa
undir kostn­
aði við ógæfu
og löggæslu.
Þetta fer mjög fyrir brjóst manna
á hatursvefnum amx.is. Friðbjörn
Orri Ketilsson, eigandi amx, dylgjar
um fortíð Gunnars Smára og vill að
hann verði skattlagður fremur en
ölfantar nútímans.
Sandkorn
H
araldur Johannessen ríkis­
lögreglustjóri er drengur
góður og ættstór. Hann
hefur á ferli sínum sem
embættismaður unnið
sig markvisst upp metorðastigann
án þess þó að hafa þurft að klifra
mikið sjálfur. Það er gæfa Haraldar
að vera maður einkaframtaksins og
í sveit þeirra manna sem komu Ís­
landi á núverandi stað. Haraldur er
barn Sjálfstæðisflokksins. Og hann
var líka barn Morgunblaðsins í þá
daga þegar ríkisskáldið mikla, Matt­
hías Johannessen, stýrði blaðinu.
Haraldur litli var gullfallegt barn og
ólst upp í skjóli föður síns og flokks.
þegar embætti fangelsismálastjóra
losnaði var hinn ungi Haraldur
ráðinn vegna verðleika sinna. En
þá hófust líka ofsóknirnar á hendur
drengnum.
S
á illvígi Hrafn Jökulsson, rit­
höfundur og ritstjóri, fjallaði
af ósvífni um að fangelsis­
málastjórinn ræki ekki betr­
unarhús heldur þvert á móti.
Haraldur var af fullkominni ósvífni
uppnefndur sem glæpamannafram­
leiðandi ríkisins. Þetta var hinum
unga embættismanni svo þungbært
að hann stefndi ritstjóranum fyrir
dóm til þess að ómerkja hroðann.
Það er til marks um brenglað dóms­
kerfi að Hrafn var sýknaður en sonur
flokks og Mogga var stimplaður með
afgerandi hætti sem framleiðandi
glæpamanna. Það var grátið víða í
flokknum. Jafnframt var mörkuð sú
stefna að flokkurinn myndi þar eftir
skipa sína menn til að sitja í dóm­
stólum. Þeim einum væri treystandi
fyrir réttlætinu.
D
ómsmálið um glæpa­
mannaframleiðandann
varð ekki til þess að stöðva
frama Haraldar. Þegar emb­
ætti ríkislögreglustjóra var
stofnað hreppti hann hnossið. Auð­
vitað var ástæðan fyrir skipum hans
ekki sú að faðirinn stýrði Moggan­
um og flokkurinn landinu. Verðleik­
ar Haraldar réðu því að honum var
treyst fyrir löggunni í landinu. Og
eins og allir vita á löggan alls ekki
að framleiða glæpamenn heldur
þvert á móti að fækka þeim. Þarna
kom því staðfesting þess að Har­
aldur var saklaus af áburði Hrafns
ritstjóra. Sýknudómarnir voru því
afsprengi samsæris dómara og
vondra manna um að klekkja á
þessum syni Íslands.
O
fsóknirnar gegn Haraldi
hættu ekki þótt hann hefði
tekið á sig þá byrði að vera
stjórnandi lögreglunnar.
Næsta árás átti sér stað á
Vínbarnum þegar heildasali vatt sér
að Haraldi og kallaði hann Sigurð.
Vitni lýstu því að ríkislögreglustjóri
hefði reiðst mjög árásinni og skvett
úr vínglasi framan í ruddann. Síðan
hefði hann í reiði sinni hótað góðlát­
lega að drepa heildsalann. Einhverj­
ir vitleysingar tóku sig saman um að
hringja á lögregluna. Það var eins
og þeir vissu ekki að lögreglan var
einmitt á staðnum. Síðan tók stein­
inn úr þegar lögreglumenn komu og
tóku skýrslur af öllum. Þegar Harald­
ur mætti í vinnuna eftir helgina var
augljóst að málið allt var eitt rugl.
Góðir samstarfsmenn hans tóku að
sér að láta skýrsluna af Vínbarnum
hverfa. En svartir sauðir innan lögg­
unnar sýndu af sér þann skepnu­
skap að afrita gögnin og lauma á
fjölmiðla. Þetta var gróf aðför að
Haraldi sem vildi ekki láta heildsala
uppnefna sig. Og það tókst að svæfa
málið.
H
araldur hefur staðið allt
þetta af sér. Og þegar menn
héldu að hann hefði verið
nógu lengi í stormi sinnar
tíðar hófst enn ein atlagan.
Haraldur hafði gaukað viðskipt­
um að kunningjum innan lögregl­
unnar. Þetta var dót eins og pipar­
úði og fleira sem þurfti að útvega í
snarhasti vegna byltingarástands í
landinu. Auð vitað var enginn tími
til að bjóða dótið út og Haraldur
samdi við næstu menn innan lögg­
unnar. Ríkisendurskoðandi komst í
málið og áminnti æðsta mann lögg­
unnar fyrir lögbrot. Illgjarnir fjöl­
miðlar endurómuðu úrskurðinum
út í samfélagið. „Fróðlegt er að sjá
hvernig fjölmiðlar gamla Baugs­
veldisins hafa blásið upp „frétt“ um
kaup embættis ríkislögreglustjóra á
sérhæfðum búnaði sem ekki er hægt
að vera án við öryggisgæslu á upp­
lausnartímum,“ skrifaði leiðarahöf­
undur Morgunblaðsins af þessu til­
efni. Það sjá það
auðvitað allir
að Haraldur
hefur rétt
fyrir sér. Það
eru lögin
sem eru vit­
laus.
Sonur ÍSlandS „Fær fólkið ekki örugglega lýsi?“n Dorrit Moussaieff forsetafrú spyr Ásgerði jónu Flosadóttur, formann Fjölskylduhjálpar íslands, þegar hún heimsótti Fjölskylduhjálpina. – DV
„Í tilfelli okkar
beggja var um
að ræða eitt-
hvað sem verið
hafði til staðar frá
fæðingu.“
n Þórunn Erna Clausen ræddi um
lífsreynslu sína við nemendur Mennta-
skólans í kópavogi og Seljaskóla en
eiginmaður Þórunnar ernu lést af völdum
heilablóðfalls. Þórunn erna hafði sjálf
fengið blóðtappa í heila en var ein af
þeim heppnu þar sem tappinn losnaði
sjálfur. – DV.is
„En skiljanlega
lenda fyrstu
árin svo mikið
á konunni,
maður getur
ekki mjólkað
brjóstin á sér.“
n tónlistarmaðurinn Mugison semur við
konuna um frekari barneignir. – DV
„Það er svo margt í þessu
starfi sem bitnar á okkur
fjölskldununum, konunum
og börnunum. Ég er eigni-
lega bara búin að fá nóg.“
n Lovísa Guðmundsdóttir, eiginkona
lögreglumanns, um álagið á fjölskyldur
lögreglumanna. – DV
„Ef að við HÆTT-
UM að borga af
verðtryggðu
lánunum okkar
þá skapast mikill
ótti hjá bönkunum.“
n Skrifaði söngkonan Ellen Kristjáns-
dóttir á samskiptasíðuna Facebook um
liðna helgi og hvatti til samstöðu gegn
fjármálaöflunum.
Svarthöfði
Hér varð aldrei bylting
A
lþingi hefur glatað virðingu
sinni. Það hefur sjaldan
verið eins skýrt og á laugar­
daginn þegar þing var sett.
Sundrungin var algjör. Allir
eru á móti öllum, alltaf. 
Forseti Íslands deildi á þingið
í ræðu sinni, sagði að brestir væri
komnir í það traust sem fólk ber til
Alþingis. Hörð mótmæli í fyrra og
á þessum morgni sendu þinginu
ákveðin skilaboð, þúsundir andófs­
manna væru hættumerki sem bæri
að taka alvarlega. 
Notaði hann einnig tækifærið til
þess að hvetja þingið til að fullgilda
breytingartillögur stjórnlagaráðs á
stjórnarskránni. En breytingarnar
túlkar hann þannig að vald forset­
ans muni aukast og vægi stjórn­
málaflokka og flokksforingja muni
minnka. Í kjölfarið var þeirri túlkun
mótmælt í fjölmiðlum af dósent í
stjórnmálafræði og fulltrúa í stjórn­
lagaráði. 
Þrír þingmenn gerðu uppreisn
gegn forsetanum, tveir með þeirri
ákvörðun að sitja ekki undir ræðu
hans og einn með því að rísa ekki úr
sæti er forsetinn gekk í þingsalinn. Sá
hinn sami notaði ræðustól Alþing­
is um daginn til að kalla forsetann
„forsetaræfil“. Forsætisráðherra hef­
ur einnig deilt á forsetann og kvartað
undan ómaklegri gagnrýni. 
Forseti Alþingis tók svo til máls
og lýsti yfir vonbrigðum sínum. Von­
brigðin fólust í því að þingflokkarnir
gátu ekki skipt með sér formennsku
í nefndum þegar ný þingskapar­
lög tóku gildi. Enda er Alþingi varla
starfshæft vegna stöðugra átaka sem
virðast einna helst ganga út á það
að þingmenn upphefji sig á kostnað
annarra þingmanna.
Nú þegar mest á reynir tekst þing­
mönnum ekki að hefja sig upp yfir
flokkadrætti, vinna saman, halda
uppi málefnalegri umræðu og kom­
ast að niðurstöðu sem er þjóðinni
í hag. Þingmenn haldast ekki einu
sinni innan þeirra flokka sem þeir
voru kjörnir fyrir inn á þing heldur
ganga þeir í raðir annarra, sitja óháð­
ir eða vinna að stofnun nýrra flokka.
Fólkið sem stóð frostbitið fyrir
framan Alþingi í svokallaðri búsá­
haldabyltingu og öskraði „vanhæf
ríkisstjórn“ í takt við dúndrandi
trommuslátt bað ekki um þetta. Það
bað um mannlegri stjórnmálaum­
ræðu, heiðarleika og heilindi gagn­
vart þjóðinni. Að hagsmunir fólks
yrðu settir í forgang en ekki kerfið,
kapítalisminn og auðvaldið. Út með
spillingu og inn með samstöðu. En
hér varð aldrei bylting. 
Og mótmælin halda áfram. Enda
er ekki að sjá að rödd fólksins hafi
náð eyrum ráðamanna. Nú verða
þeir að staldra við og íhuga á hvaða
vegferð þeir eru ef þeir ætla að end­
urheimta virðingu sína, trúverðug­
leika og traust. Stjórnmálamenning­
in verður að breytast. 
Eggjum var grýtt, þingmað­
ur vankaðist og myndatökumað­
ur blóðgaðist. Það er ekki í lagi. Hin
friðelskandi íslenska þjóð er greini­
lega komin í verulegan vanda. Þeir
voru ekki margir þingmennirnir
sem gengu að mótmælendum og
spurðu hvers vegna þeir stæðu þarna
og bauluðu. Og enginn gekk á milli
þeirra nema forsetafrúin sem sýndi
samkennd og reyndi að brúa bilið á
milli þings og þjóðar. 
Þingmennirnir notuðu lögregl­
una aftur sem varnarskjöld. Lög­
reglu sem er auðvitað í uppreisn líka
vegna óánægju með kjarasamninga.
Fannst það óþolandi að menn væru
skikkaðir til vinnu og þeim stillt varn­
arlausum upp gegn mótmælendum.
Þeir vildu vera á meðal fólksins, því
þeir eru jú líka fólk og eiga skuldir,
heimili og fjölskyldu sem þeir þurfa
að sjá fyrir. 
Hverju var verið að mótmæla er
ansi óljóst, það virtist ekki einu sinni
vera samstaða á meðal mótmæl­
enda. Formaður Sjálfstæðisflokksins
túlkaði mótmælin auðvitað sér í hag.
Formaður Vinstri grænna sagði þau
aftur á móti snúast um reiði gagnvart
því sem gerðist á meðan Sjálfstæðis­
flokkurinn var við völd. Sagði síðan
að endurreisnin væri strembin og
það ætti ekki að tala niður það sem
hefði þó áunnist.  
Í lok dagsins var auðvelt að fyllast
vonleysi. Þar til Mugison steig á svið
í Fríkirkjunni seinna um kvöldið og
fyllti áhorfendur af innblæstri, feg­
urð og von. Yfir því að hér er enn fólk
sem hefur ástríðu fyrir því sem það
er að gera, hefur hæfileika, er einlægt
og nýtur þess að gefa af sér. Bara til
þess að gera lífið betra. 
Þá er gott að vera til.