Dagblaðið Vísir - DV - 02.12.2011, Blaðsíða 29

Dómstóll götunnar
Ég, sem er bara ráð-
herra með meðalgreind
Ég samgleðst
Mugison
Það er alltaf gaman
að koma til Færeyja
Utanríkisráðherrann Össur Skarphéðinsson svarar Guðna Ágústssyni. – DV.isPáll Óskar Hjálmtýsson um plötusölu Mugison. – FréttablaðiðSöngvarinn Jógvan Hansen um ferð sína með Frostrósum til æskustöðva sinna. – DV
„Já, í Færeyjum.“
Sólja Av Skarði
20 ára nemi
Ætlar þú á
jólahlaðborð?
„Nei.“
Örn Magnússon
60 ára hópferðabílstjóri
„Nei.“
Jóhanna Jóhannsdóttir
65 ára hætt að vinna
„Nei, það ætla ég ekki að gera.“
Tinna Ingólfsdóttir
19 ára nemi
„Ég er búin að fara. Ég fór á
vegum vinnunnar í Gömlu Rúg-
brauðsgerðina.“
Oddný Vestmann
56 ára stjórnarráðsfulltrúi
Jólasnjór Það var jólalegt um að litast í höfuðborginni á fimmtudag þegar snjónum kyngdi niður. Þessi nýttu sér tækifærið og brugðu sér á leik á frosinni tjörninni. Mynd Eyþór ÁrnasonMyndin
Umræða 29Helgarblað 2.–4. desember 2011
Gjaldþrota gildismat
A
ð vísu er mér fyllilega ljóst að
við hvern einstakling sem yfir-
gefur Framsóknarflokkinn, þá
losnar eitt pláss í helvíti. Og
nöturlegt er til þess að hugsa, í kulda-
kastinu sem núna skekur Skerjafjörð-
inn, að einn af grísunum í stíu þess al-
ræmda flokks skuli fá arð af kyndingu
okkar hinna. En það er akkúrat svona
sem siðgæðismat græðginnar virkar.
Við pælum í því hvort náunginn sem
fann upp Núpó-létt (megrunarduft-
ið) megi kaupa fjöll og fiðrildi, einsog
kerlingin sagði. Og við tökum öll eftir
því að litli framsóknarfurstinn safnar
spiki, vegna þess að hann er svo gráð-
ugur að hann er á tólf megrunarkúrum
samtímis. Hann er meira að segja á
vodkakúrnum með feita skaðvaldinum
sem eitt sinn var í forystu flokksins.
Og á þessu fyrirbæri – Framsóknar-
flokknum – sést hvert siðvit vestrænn-
ar menningar á síðastliðnum öldum
hefur leitt okkur. Við erum einsog
múldýr í taumhyggju peningavalds
og okkur er uppálagt að gleyma öllum
dygðum sem einhverju máli skipta.
Allt snýst um stjórnmál og þá einkum
efnahagsmál. Svo einblínir fólk á pen-
inga, útlit, lög og klæki. Peningaleg-
ar skyldur, yfirborðsleg „rétt“ breytni
og kjánalegar skuldbindingar eru að
draga fífldjarfan lýðinn fram af hengi-
flugi heimskunnar. Á meðan við þref-
um um það hvort leyfa eigi sölu lands
og þjóðar ákveða þjóðkjörnir einstak-
lingar að loka líknardeild og skerða
réttindi þeirra sem takmörkuðust rétt-
indi hafa. Og að hegna þeim sem stálu
þjóðarkökunni er sagt vera það sama
og að hengja bakara fyrir smið.
Við þurfum að endurskoða mat
okkar á veraldlegum gæðum; líta inná-
við og pæla í því hvort ekki sé kominn
tími til að draga aftur fram það fágaða
gildismat sem dygðasiðfræði fyrri alda
gerði að vöggugjöf vestrænnar menn-
ingar. Við þurfum að hlúa að því sem
við virkilega eigum og gera okkur ljóst
að enginn einstaklingur, engin fjöl-
skylda, ekkert samfélag og engin þjóð
getur orðið gjaldþrota. Það eina sem
getur orðið gjaldþrota, er gildismat
okkar; sú hugsun sem segir okkur
hvernig okkur farnist best í henni ver-
öld.
Óréttlát skipting auðæfa, boð og
bönn, eilíft þref um skegg þess keisara
sem vex ekki grön og endalaust bull
um sekt og sakleysi – allt byggt á karpi
um krónur og aura. Þetta eru drullu-
kökur sem tilheyra litlum börnum í
pollagalla á róló. Við hin, sem höfum
náð að þroskast eitthvað lítillega, þurf-
um að átta okkur á því að við erum hér
í heiminum til þess eins að reyna að
höndla hamingju.
Vinur minn stakk uppá því núna
nýverið, í anda þeirrar fyrirhyggju sem
helst ber á góma þessa dagana, að nú
væri kominn tími til að friða hina ís-
lensku konu.
Svo akfeit, með forláta fellingar
við förum í liggjandi stellingar.
Er veröldin kvelst
þá verðum við helst
að varðveita íslenskar kellingar.
Skáldið skrifar
Kristján Hreinsson
Vika í lífi ríkisstjórnarinnar ráðalausu
Þ
að þarf varla stjórnarand-
stöðu á íslandi í dag – ríkis-
stjórninni verður allt að
ógæfu. Síðustu vikuna hafa
komið upp þrjú mál sem riðið
hefðu öllum venjulegum ríkis-
stjórnum að fullu. Fyrst ber að
nefna klúðrið í kringum kolefna-
skattinn, þá ekki-sölu Grímsstaða
á Fjöllum til kínversks auðmanns
og að lokum herferðina gegn Jóni
Bjarnasyni sjávarútvegsráðherra.
Svar forsætisráðherra við spurning-
um fréttamanna um þessi mál var
að hún hefði ekki miklar áhyggjur
af ástandinu á stjórnarheimilinu –
ríkisstjórnin væri eins og kötturinn,
með níu líf.
þúsund störf hefðu tapast
Í fjárlagafrumvarpinu fyrir næsta ár
er boðað að breikka skuli svokall-
aðan kolefnaskattstofn. Hefja eigi
gjaldtöku vegna notkunar á kolum
og koksi. Viðbrögðin við þessum tíð-
indum voru ansi skrautleg. Fjárfest-
ar í kísilverum sögðust myndu hætta
við áform sín um uppbyggingu og
forstjóri Elkem á Íslandi kvaðst
þurfa að loka verksmiðju sinni
vegna þessa. Mat sérfræðinga var að
um 1.000 störf myndu tapast ef af
skattinum yrði. Þingmenn Samfylk-
ingarinnar fóru margir af hjörunum
og hótuðu þingmennirnir Kristján
Möller og Sigmundur Ernir Rúnars-
son að hætta jafnvel stuðningi við
ríkisstjórnina ef af skattlagningunni
yrði. Á mánudaginn síðasta kastaði
fjármálaráðherra inn hanskanum
og sagði að sérfræðingar hefðu mis-
skilið skattinn og því yrði ekkert af
honum.
Hótuðu að hætta stuðningi
Á föstudaginn í síðustu viku skreið
Ögmundur Jónasson undan feldi og
kvað upp úr um að ekki yrði veitt leyfi
fyrir sölu Grímsstaða á Fjöllum til
Beijing Zhongkun Investment Group
og vísaði hann máli sínu til stuðnings
í lög um landakaup útlendinga sem
búsettir eru utan EES-svæðisins. Jafn-
framt lýsti hann yfir því að undan-
þáguheimildir ráðherra yrðu ekki
nýttar. Það var eins og við manninn
mælt, samfylkingarþingmenn með
þá Kristján Möller og Sigmundur Erni
Rúnarsson í fararbroddi fengu flog
og hótuðu því að hætta stuðningi við
ríkisstjórnina. Jafnframt létu ráðherrar
nú til sín taka og lýstu miklum von-
brigðum með að Ögmundur hefði
ekki leitað leiða framhjá lögum.
Kepptust við að afneita Jóni
Um síðustu helgi birti síðan Jón
Bjarnason drög að frumvarpi um nýja
skipan í fiskveiðistjórnunarmálum
okkar Íslendinga. Eins og fyrri dag-
inn fór Samfylkingin í algjört uppnám
en nú bar svo við að hluti VG fylgdi á
eftir. Ráðherrar kepptust við að afneita
Jóni og skipti þá engu hvort um sam-
flokks- eða samfylkingarmenn var að
ræða. Á miðvikudaginn gerðust síðan
þau undur og stórmerki að stuðn-
ingsmenn VG keyptu auglýsingar í
blöðum til stuðnings Jóni. Hið dreifða
lýðræði innan VG er nú komið á það
stig að grasrótin þarf að kaupa aug-
lýsingar í dagblöðum til að ná eyrum
forustunnar. Ekki er vitað enn hvort
Sigmundur Ernir og Kristján Möller
hafa hótað því að hætta stuðningi við
ríkisstjórnina vegna málsins.
Tíminn kominn og farinn?
Stjórnmálaáhugamenn hafa alla vik-
una eytt púðri í að rekja að menn geti
ekki hagað sér eins og þeir Jón Bjarna
og Ögmundur. Ég sé málið hins vegar
þannig að forsætisráðherra sem hefur
ekki meiri tök á ríkisstjórn sinni en
atburðir vikunnar bera vitni um ætti
að hugsa sig vel um og spyrja sig hvort
hans tími sé e.t.v. kominn og farinn.
En Íslendingar mega þó vera stoltir af
einu. Tímaritið Foreign Policy kaus Jó-
hönnu Sigurðardóttur sem 87. mesta
hugsuð samtímans. Það er heiður sem
engum öðrum forsætisráðherra hefur
hlotnast hér á Íslandi fyrr!
„Mat sér-
fræðinga
var að um 1.000
störf myndu tap-
ast ef af skattin-
um yrði
Kjallari
Tryggvi Þór
Herbertsson
hagfræðiprófessor og þingmaður