Dagblaðið Vísir - DV - 20.02.2012, Blaðsíða 8

8 Fréttir 20. febrúar 2012 Mánudagur
Sviptur öku-
leyfi í 5 ár
Héraðsdómur Reykjavíkur hefur
dæmt karlmann á fertugsaldri í
fimm mánaða fangelsi fyrir rangar
sakargiftir og fyrir að hafa ítrekað
ekið undir áhrifum ávana- og
fíkniefna. Þá var hann sviptur öku-
réttindum næstu fimm árin.
Samkvæmt ákæru var maður-
inn ýmist undir áhrifum amfeta-
míns eða kókaíns þegar lögregla
stöðvaði akstur hans í fjögur skipti
á tímabilinu frá júlí 2010 til mars
2011. Í öll skiptin gaf hann upp
nafn annars manns á upplýsinga-
blað lögreglustjórans á höfuð-
borgarsvæðinu um ölvunarakstur
og varð það til þess að rangur
maður fékk senda sektargerð
vegna málsins.
Maðurinn játaði brot sín við
þingfestingu málsins en sakaferill
hans nær allt aftur til ársins 2002.
Auk þess að fá fangelsisdóm og
ökuleyfissviptingu var manninum
gert að greiða 940 þúsund krónur
í sakarkostnað og málsvarnarlaun
verjanda síns.
Ráðist á
leigubílstjóra
Lögreglan á höfuðborgar-
svæðinu hafði hendur í hári
manns sem réðst á leigubíl-
stjóra skömmu eftir hádegi á
sunnudag. Í tilkynningu frá
lögreglu kemur fram að bíl-
stjórinn hafi náð að komast að
lögreglustöðinni við Dalveg
þar sem árásarmaðurinn var
handtekinn. Urðu nokkur átök
á milli bílstjórans og mannsins
í bifreiðinni. Árásarmaðurinn
var vistaður í fangageymslu en
hann var í annarlegu ástandi
þegar hann var handtekinn.
Ekki liggur fyrir hvað varð til
þess að maðurinn réðst á bíl-
stjórann. Þá kom ekki fram í
tilkynningu lögreglu hvort bíl-
stjórinn hafi slasast.
Hreyfingin
vill fá rann-
sóknarnefnd
Þingmenn Hreyfingarinnar hafa
lagt fram tillögu til þingsályktunar
um skipun rannsóknarnefndar til
að skoða starfshætti forsætisráðu-
neytis, fjármálaráðuneytis, við-
skiptaráðuneytis og Seðlabanka
Íslands.
Í tillögunni segir að skipa skuli
sérstaka þriggja manna rann-
sóknarnefnd sem geri sjálfstæða
og óháða rannsókn á starfsháttum
forsætisráðuneytis, fjármálaráðu-
neytis, viðskiptaráðuneytis (síðar
efnahags- og viðskiptaráðuneytis)
og Seðlabanka Íslands. Einnig að
nefndin skuli kanna hvort og þá
hvaða meinbugir voru á starfs-
háttum ráðuneytanna og Seðla-
bankans í aðdraganda hrunsins
og hvað hefur verið gert til úrbóta.
Rannsóknartíminn skuli vera frá
ársbyrjun 2005 til loka ársins 2011.
Rannsóknin taki sérstaklega til
samskipta milli ráðuneyta, Seðla-
banka Íslands og Fjármálaeftir-
litsins, ákvarðana sem teknar voru
á tímabilinu og atburða sem tengj-
ast falli bankanna.
O
ddvar Örn Hjartarson verð-
ur gjarnan fyrir augnaráði
og glósum í karlaklefanum
í sundi. Í kjölfar umræðu
um hommafordóma barna-
skólakennara á Akureyri fékk hann
nóg og ákvað að standa á sínu. Sjálfur
upplifði hann alvarlegt einelti í gagn-
fræðiskóla og segir að þröngsýnir
kennarar eigi ekki að miðla skoðun-
um sínum til ungmenna.
„Kona með skegg!“
Síðastliðinn fimmtudag fór hann í
sund og fyrir tilviljun var hann í klef-
anum á sama tíma og strákar í sjötta
bekk nærliggjandi skóla. „Mig lang-
aði helst að hverfa, frekar en að sturta
mig með brjáluðum pollum á leið á
gelgjuskeið. En hvað um það, ég var
ekki mikið klæddur, í sundskýlu með
teygju í hárinu, ekki á háum hælum
eða með sólhlíf á öxlinni, þegar ég
geng inn í hópinn og finn fyrir kunn-
uglegri stemningu. Síðan heyri ég
að einhver segir, „kona með skegg!“
Rembingstónninn barst frá þeim
minnsta.
Mér var misboðið og ég varð
reiður. Ég sneri mér að þeim stutta og
sagði: „Það er rétt.“ Hann leit undan
og sagðist ekki hafa sagt þetta við mig
og hinir strákarnir öpuðu eftir hon-
um. Ég sagði þá við hann: „Veistu,
það særir mig hvernig þú talar“.“
Léttir að svara fyrir sig
Oddvar lét ekki þar við sitja heldur
sneri sér að hinum strákunum sem
brostu allir og spurði hvort þeir væru
allir svona meðvirkir. „Hvað er það?“
spurði einn og Oddvar svaraði: „Til
dæmis þegar mjög stjórnsamur ein-
staklingur nær tökum á skoðunum,
hegðun og lífi veikburða fólks, þar
sem enginn þorir að andmæla, segja
sína skoðun eða sitja hjá. Þið vitið að
þið eruð að stuðla að einelti með því
að hegða ykkur svona.“
Þá steig einn fram og sagðist ekki
hafa tekið þátt. Oddvar hrósaði hon-
um fyrir það og sneri sér svo að sturt-
unni. Axlirnar voru komnar hálfa leið
til himna, svo mikið var honum létt.
Hann hafði staðið með sjálfum sér og
leið vel í hjartanu. „Mér leið vel af því
að ég var svo innilega hreinn.“
Sumir segja að börn séu bara börn
og það eigi ekki að taka það of alvar-
lega ef þau eru með stæla. Oddvar
segir hins vegar að það sé mikilvægt
að tala við börn, þau séu svo skýr og
eiga rétt á því að fá aðstoð sem fyrst.
Þá vegni þeim líka betur í lífinu.
Þetta atvik var eins og svo mörg
önnur í hans barnæsku. Munurinn
er hins vegar sá að þá gat hann ekki
svarað fyrir sig en núna getur hann
það. „Ég fékk ekki stuðninginn sem
ég þurfti til að rísa upp gegn skóla-
félögunum, hvorki frá foreldrum
mínum né kennurum.“
Þröngsýni kennara skapar
togstreitu
Það er heldur ekkert einsdæmi að
hann verði fyrir áreiti í karlaklefan-
um. „Þetta er alltaf svona þegar ég
Reis upp gegn
foRdómunum
Stendur núna á sínu Oddvar var
lagður í einelti sem barn. Ný rannsókn
sýnir að samkynhneigðir unglingar
eru líklegri til að verða þunglyndir,
kvíðnir og líða illa í skólanum.
Mynd Sigtryggur ari
Ingibjörg Dögg Kjartansdóttir
ingibjorg@dv.is
Viðtal
n Oddvar Örn Hjartarson hefur fengið nóg af fordómum gegn hommum
fer í karlaklefann, þá er alltaf einhver
rembingur í gangi. Stundum langar
mig bara að loka augunum því ég fæ
augnaráð og glósur.“
Hann segist vera karlmannlega
vaxinn, með loðna bringu og mikinn
skeggvöxt. „Ef ég yrði settur á pásu
væri ég mjög karlmannlegur en svo
er ég með sál sem er frekar kvenleg.
Og um leið og tek upp kinnalitinn þá
breytist andrúmsloftið. Það er mjög
klassískt að karlarnir fari að prumpa,
ropa og tala um kerlingar og skytterí.
Umburðarlyndið er svo lítið.“
Það væri mikill sigur ef karlmenn
gætu losað sig úr höftum gamal-
dags karlaveldis segir hann. Það sé
til dæmis sorglegt að hlusta á menn
eins og Snorra Óskarsson, kenndan
við Betel, tjá sig um samkynhneigð,
ekki síst þar sem hann er kennari.
„Mér finnst alltaf varhugavert þegar
fólk setur sig á einhvern stall. Ég held
að við séum öll litlir prestar þar sem
við höfum öll eitthvað að segja og
getum kennt öðrum af okkar reynslu.
En ég tengi vel við það að þurfa að
sitja í tímum sem eru hundleiðinleg-
ir en gætu verið mjög skemmtilegir ef
það væri ekki kennt út frá persónu-
legum og þröngsýnum skoðunum.
Það getur ekki aðeins skemmt nám
heldur getur það einnig skemmt ein-
staklinga sem þurfa að sitja undir
því. Ég held að það sé ekki gott að
láta unglingum líða eins og þeir séu
skrýtnir. Sérstaklega ekki þegar þeir
eru á kynþroskaaldrinum. Þá þarf að
hlúa vel að þeim.
Um leið og einhver sem ég lít upp
til byrjar að tala svona fer ég strax
að gagnrýna sjálfan mig og í vörn,
ég hugsa að ég sé ekki eins og hann
segi. Inni í mér myndast togstreita og
ég verð rosalega reiður, ekki bara út
í þessa manneskju heldur einnig út
í sjálfan mig fyrir að passa ekki inn í
normið.
Og ég held að það komi alltaf fram
í kennslunni ef kennarinn er reið og
þröngsýn manneskja. Eins skilar það
sér alltaf ef fólk er hamingjusamt og
lifir í sátt við umhverfið og tilveruna.
Það eru bestu fyrirmyndirnar.“
Lagður í einelti
Oddvar þekkir vel hvernig það er að
vera samkynhneigður unglingur í
vanlíðan en samkvæmt niðurstöðum
nýrrar greiningar Þórodds Bjarna-
sonar og Ársæls Más Arnarssonar,
prófessora við Háskólann á Akur-
eyri, er lífsánægja samkynhneigðra
unglinga minni en á meðal jafnaldra
þeirra. Þeir eru líklegri til að vera
þunglyndir, kvíðnir og líða illa í skól-
anum. Þá eru þeir líklegri til að finn-
ast skólafélagarnir óvingjarnlegir.
Þetta stemmir vel við reynsluheim
Oddvars: „Ég er eineltisbarn,“ segir
Oddvar. Hann ólst upp í Mosfellsbæ
og fékk að heyra það áður en hann
var byrjaður í barnaskóla, var kall-
aður stelpustrákur. „Ég hegðaði mér
eins og stelpa, kannski var ég bara
eins og barn, en ég vildi eiga netaskó,
hvíta skó og doppótta úlpu. Um leið
var ég á skjön við samfélagið. Við lif-
um í karllægu samfélagi og allt sem
minnir á karlmenn er rosalega gott
en um leið og karlmaður sýnir kven-
lega takta þá verður það neikvætt og
áberandi. Þá kemur þessi kvenfyrir-
litning upp. Samt eru kvenlegir takt-
ar jafn eðlilegir og karllægir taktar.
Samfélagið hefur bara ekki umbyrð-
arlyndi fyrir fjölbreytileika.“
Foreldrar Oddvars voru af gamla
skólanum og hann segist ekki hafa
fengið mikinn stuðning heima. „Ég
hélt bara áfram að vera ég sjálfur en
fyrir vikið lenti ég í rosalega miklu
einelti. Sem er svolítið merkilegt því
ég lék alveg við strákana, þeir komu í
heimsókn, við gistum saman og fór-
um saman út í sveit. Þá léku þeir með
Barbie-dótið mitt og Pony-hestana
og það var rosagaman. En þegar ég
hitti þá með öðrum strákum í skól-
anum daginn eftir þá köstuðu þeir
mandarínuberki í mig, hræktu á mig,
slógu mig og uppnefndu. En það var
öðruvísi með stelpurnar. Og enn í
dag á ég fleiri stelpuvini en strákavini
en þeir strákar sem eru vinir mínir
eru svo miklir femínistar, hugsjóna-
menn og góðhjartaðir að það ætti að
friðlýsa þá.“
Eitt af því sem Oddvari kveið
mikið var að fara frá barnaskóla
yfir í gagnfræðiskóla. „Það var líka
ömurlegt. Þetta var algjört helvíti
og það endaði með því að ég fór í
heimavistar skóla út af eineltinu.“
Hreinsunarferli í
Listaháskólanum
Lífið varð ekki betra fyrr en hann fór í
Kvennó þar sem hann var loks viður-
kenndur af skólafélögunum og eign-
aðist góðan vin í Hugleiki Dagssyni,
kom út úr skápnum og fór að standa
með sjálfum sér. Þaðan lá leiðin í
Listaháskólann þar sem hann fékk
í fyrsta sinn stuðning frá kennurun-
um, stuðning sem hann segist hvorki
hafa fengið í barna- né gagnfræði-
skóla. „Það breytti mjög miklu fyrir
mig. Listaháskólinn var besti skóli
allra tíma. Ég fékk að vera ég sjálfur
og fékk tíma til að spá í lífið og til-
veruna. Þá fór í gang einhver hreins-
un þar sem ég endurskoðaði öll þessi
fallegu orð sem sögð voru með ljót-
um og neikvæðum tón. Hommi er
fallegt orð og sömuleiðis stelpust-
rákur. Og nú er ég konumaður,“ segir
hann og hlær. n
„Þetta er alltaf
svona þegar
ég fer í karlaklefann,
þá er alltaf einhver
rembingur í gangi