Dagblaðið Vísir - DV - 28.01.2014, Page 20

Útgáfufélag: DV ehf. • Stjórnarformaður: Þorsteinn Guðnason • Ritstjóri: Reynir Traustason • Aðstoðarritstjóri: Ingibjörg Dögg Kjartansdóttir Ritstjórnarfulltrúi: Ingi
Freyr Vilhjálmsson • Umsjónarmaður innblaðs: Viktoría Hermannsdóttir • Umsjónarmaður helgarblaðs: Kristjana Guðbrandsdóttir • Framkvæmdastjóri
og vefstjóri DV.is: Jón Trausti Reynisson • Sölu- og markaðsstjóri: Heiða B. Heiðarsdóttir • Umbrot: DV ehf. • Prentun: Landsprent • Dreifing: Árvakur
Heimilisfang
Tryggvagötu 11
Hafnarhvoli, 2. hæð
101 Reykjavík
FRéttASkot
512 70 70FR jál S t, ó Háð DAg b l Að DV áskilur sér rétt til að birta aðsent efni blaðsins á stafrænu formi og í gagnabönkum án endurgjalds. Öll viðtöl blaðsins eru hljóðrituð. Notkun á efni blaðsins er óheimil án samþykkis.
512 7000
512 7010
512 7080
512 7050
AðAlnÚmeR
RitStjóRn
áSkRiFtARSími
AUglýSingAR
Sandkorn
20 Umræða Vikublað 28.–30. janúar 2014
Hún er
pabbi minn
Þetta er
skemmtilegt
Þetta er
svolítið áreiti
Ég hótaði
ekki Bubba
Hannes Óli Ágústsson ræðir um pabba sinn sem er transkona. – DV Orri Páll Dýrason er með mótorhjóladellu. – DV Margrét Edda Gnarr er áreitt á Facebook. – DVHelga Ingadóttir segir enga hótun felast í bréfi sínu til Bubba Morthens. – DV
Reynir Traustason
rt@dv.is
Leiðari
Sú ákvörðun stjórnar Ríkis­
útvarpsins að ráða Magnús Geir
Þórðarson ber yfirbragð fag­
mennsku. Magnús Geir hefur
sem leikhússtjóri á Akureyri og í
Reykjavík sannað að hann er yfir­
burðamaður. Engu skal spáð um
það hvernig honum tekst það stóra
verkefni að endurreisa Ríkisút­
varpið eftir niðurlægingartímabil
sem staðið hefur í tíð fráfarandi út­
varpsstjóra.
Verkefnið er gríðarlegt. Hlut­
verk Magnúsar Geirs er fyrst og
fremst að koma á aga í fjármálum
stofnunarinnar sem hefur verið í
ógöngum árum saman. Þar verður
að taka til hendinni svo um munar.
Eðlilegt er að stjórnvöld noti tæki­
færið og taki Ríkisútvarpið af aug­
lýsingamarkaði. Stofnunin hefur
gengið einkar hart fram í þeim efn­
um og gjarnan verið á gráu svæði.
Þar nægir að nefna auglýsingar á
sterkum bjór sem eru bannaðar og
frjálsir fjölmiðlar hafa fengið dóma
fyrir. Þjóðarútvarpinu hefur hik­
laust verið beitt á grösugar lend­
ur áfengissala. Sterki bjórinn hef­
ur verið auglýstur sem léttöl til að
fara á svig við lögin.
Fyrrverandi útvarpsstjóri, sem
hraktist á brott í lok síðasta árs,
varði þessa framgöngu. Magnús
Geir þarf að skilgreina hlutverk
Ríkisútvarpsins upp á nýtt. Það
getur ekki verið hlutverk þess að
selja fólki aðgang og hygla einstök­
um vörutegundum til að tryggja
sér hlustun og áhorf. Rás 2 er æp­
andi dæmi um slíkt markaðshórerí.
Vildarvinir úr verslunargeiranum
koma að vöru sinni með þeim hætti
að hún er margnefnd sem verðlaun
til hlustenda. Skýr mörk milli dag­
skrárefnis og auglýsinga hafa horf­
ið. Gráa svæðið þar sem auglýsend­
ur og dagskrárgerðarmenn fallast í
faðma hefur sífellt orðið stærra.
Það má auðvitað benda á að út­
varp og sjónvarp á frjálsa markaðn­
um er í einhverjum tilvikum komið
langtum lengra í að selja umfjöllun.
Það afsakar þó ekki að fjölmiðill í
almannaþágu taki eina vöru fram
yfir aðra í dagskrárumfjöllun sinni
vegna þess að peningar eru í boði.
Á sama tíma er þessi stofn­
un ofan í vasa hvers landsmanns.
Lögbundin nauðungaráskrift er að
Ríkisútvarpinu sem þar að auki le­
yfir sér að selja vildarvinum um­
fjöllun. Að undanskilinni Rás 1
hefur Ríkisútvarpið sinnt illa menn­
ingarhlutverki sínu. Þar ber þó að
nefna að Rás 2 hefur sinnt vel um­
fjöllun um íslenska tónlist á milli
þess að eldvatni og glerperlum hefur
verið ausið út til hlustenda undir sí­
bylju vörumerkjanna. Sjónvarpið er
útbíað í ódýrum lausnum. Á laugar­
dagskvöldum er þjóðinni boðið upp
á að horfa á fjárhættuspil þar sem
milljónum er sturtað niður um göt.
Innihaldsleysið hefur tröllriðið öllu.
Sápan er allt umlykjandi með allri
sinni froðu.
Umfram allt hefur stofnun­
in verið í grimmri samkeppni við
einkastöðvar og hegðað sér sam­
kvæmt því. Fjárausturinn hef­
ur enda verið takmarkalaus með
þeim þekktu afleiðingum að reglu­
bundið hefur orðið uppnám í
rekstrinum þegar til uppsagna og
niðurskurðar hefur komið. Stjórn
Ríkisútvarpsins var einróma um
að ráða Magnús Geir sem útvarps­
stjóra. Hann kemur því inn í starf­
ið með traust bakland. Hans bíður
það stóra verkefni að skapa stofn­
uninni á ný virðingu þjóðar. Það
gerist með því að endurhugsa dag­
skrárgerð og tryggja að stofnun­
in skilji eftir sig menningararf til
komandi kynslóða. Undanfarin ár
niðurlægingar eru farin í súginn en
vonandi hefst endurreisnin. Magn­
ús Geir fær nú sviðið. n
Niðurlæging og endurreisn
Bubbi viðkvæmur
Söngvaskáldið Bubbi Morthens
gengur fram með umdeildum
hætti sem dómari í þættinum Ís­
land got Talent. Það bar dálít­
inn keim af auglýsingamennsku
þegar Bubbi ákvað að lýsa því yfir
í Fréttablaðinu að einn kepp­
enda hefði haft í hótunum við
hann. Söngkonan G. Helga Inga-
dóttir hafði sent Bubba póst þar
sem hún lýsti sárindum vegna
framkomu Bubba í undankeppn­
inni þar sem hún fékk aðeins að
syngja stutta stund áður en henni
var hent út. Kvaðst hún myndu
birta bréfið opinberlega. Bubbi,
sem er þrátt fyrir harðan skráp
viðkvæmur, fór í viðtal og veitt­
ist að konunni með því að lýsa
því að hún hefði hótað honum.
Engin merki eru í bréfinu um
aðra hótun en að segja söguna.
Bíllaus Jafet
Jafet Ólafsson, fyrrverandi verð­
bréfamiðlari, hefur um árabil verið
áberandi í íslensku viðskiptalífi.
Hrunið lék hann
illa eins og marga
aðra og hann varð
gjaldþrota. Í að­
draganda gjald­
þrotsins færði
hann þrjá bíla
af sínu nafni yfir
til eignarhaldsfélaga. Þessu vildi
skiptastjóri ekki una og lögsótti.
Hæstiréttur komst að þeirri niður­
stöðu að þarna hefði verið um
gjafagjörning að ræða og bílarnir
þrír fóru inn í þrotabúið.
Ábyrgð Árna Páls
Árni Páll Árnason, formaður Sam­
fylkingar, hefur gengið hart fram
í gagnrýni á Frosta Sigurjónsson,
formann efna­
hags­ og við­
skiptanefndar,
vegna 50 milljarða
frítekjumarks
bankaskattsins
sem sparar MP
banka umtals­
verða peninga. Árni Páll hefur
uppskorið nokkra aðdáun vegna
beittrar gagnrýni. Margir eru þó
hugsi vegna þess að hann skrifaði
sjálfur undir álitið og átti fulla að­
ild að ákvörðuninni. Hann var því
dáður í korter.
Sendiherra í slag
Stuðningsmenn Margrétar Friðriks-
dóttur, skólameistara í Kópavogi,
fara nú hamförum til að tryggja
henni sigur í baráttunni um efsta
sæti á lista Sjálfstæðisflokksins þar
sem Ármann Kr. Ólafsson bæjar­
stjóri er fyrir á fleti. Á meðal þeirra
áköfustu er sendiherrann Júlíus
Hafstein sem áður
studdi Gunnar I.
Birgisson með ráð­
um og dáð. Hermt
er að Júlíus, sem
starfar á Íslandi,
telji nauðsyn­
legt að Margrét fái
bæjar stjórastólinn.
Hann er sagður vera einn öflug­
asti stuðningsmaður Margrétar
í slagnum ásamt Gunnari, fyrr­
verandi leiðtoga.
„Skýr mörk milli
dagskrárefnis og
auglýsinga hafa horfið.
Gerðu eins og Nixon, Frosti!
F
rosti Sigurjónsson er einn
af 63 alþingismönnum Ís­
lands, einn af þeim fulltrú­
um sem þjóðin kaus inn á
þing í kosningum síðastliðið
vor. Hann er einnig formaður einn­
ar mikilvægustu nefndar Alþingis,
efnahags­ og viðskiptanefndar.
Margsaga
Fyrir skömmu þurfti að taka
ákvörðun í stjórnkerfinu um það
sem kallað er „skuldafrímark vegna
bankaskatts.“ Og upp kom talan 50
milljarðar. Enginn veit hins vegar
hvernig þessi tala kom upp nema
Frosti Sigurjónsson. Hann hefur
hins vegar gefið út margar útgáfur
af því hvernig þetta gerðist – verið
margsaga, eins og sagt er. En það er
bara til ein rétt útgáfa og því hljóta
hinar að vera rangar, tilbúningur.
„Þessu skaut bara upp í hausinn á
mér þarna,“ er haft eftir Frosta í við­
tali á Vísi.
Og þegar margar mismunandi
útgáfur eru sagðar í fjölmiðlum um
eitthvert mál er því verið að flytja
landsmönnum tilbúning, hluti sem
eru ekki sannleikanum samkvæm­
ir. Einnig er hægt að nota sagnorðið
að ljúga um þetta. Í áðurnefndu
viðtali á Vísi viðurkennir Frosti að
hafa farið með rangt mál. Það er
nefnilega þannig að sannleikurinn
er ekki teygjanlegt hugtak!
Ljótt að ljúga
Það er ekki fallegt að segja ósatt og
hlýtur að vera grafalvarlegt þegar
maður á borð við Frosta Sigurjóns­
son gerir sig sekan um slíkt. Ekki
eykur það traust á Alþingi, sem
hrapaði niður úr öllu valdi í kjölfar
hruns íslenska efnahagskerfisins á
haustdögum 2008.
Þetta er að mínu mati mál fyrir
stjórnskipunar­ og eftirlitsnefnd
Alþingis að taka upp. Það gengur
einfaldlega ekki að menn kom­
ist upp með það að vera margsaga
um ákvarðanir sem teknar eru inn­
an stjórnkerfisins, sem virðast vera
teknar af einhverju handahófi. Slík­
ar ákvarðanir eru á ensku kallaðar
„arbitrary politics“ (handahófs­
stjórnmál) og eru einkenni á lönd­
um sem yfirleitt hafa ekki lýðræði
sem stjórnarform.
Ófagmannleg stjórnsýsla
Almenningur hlýtur að eiga þá eðli­
legu kröfu að ákvarðanir séu teknar
á faglegan hátt og að það séu t.d. til
rituð gögn um það hvernig ákvarð­
anirnar eru teknar. Annað er slök
og ófagmannleg stjórnsýsla. Mér
skilst t.d. að það sé ekki til stafur á
prenti um þessa ákvörðun.
Í starfslýsingu nefndarinnar seg­
ir hins vegar: „Nefndin skal einnig
hafa frumkvæði að því að kanna
ákvarðanir einstakra ráðherra eða
verklag þeirra sem ástæða þykir til
að athuga á grundvelli þess eftir­
litshlutverks sem Alþingi hefur
gagnvart framkvæmdarvaldinu.“
Nú er Frosti ekki ráðherra,
heldur almennur þingmaður og
nefndarformaður. Að sjálfsögðu
væri eðlilegt að í þessari klausu hér
að ofan væru einnig almennir þing­
menn, formenn nefnda o.s.frv. Allir,
sem koma að ákvarðanatöku með
einhverjum hætti, ættu að falla
undir eftirlitshlutverk nefndarinn­
ar, ekki bara ráðherrar. Úr þessu
þarf að bæta að mínu mati.
Nixon fór – en Frosti?
Richard M. Nixon, forseti Banda­
ríkjanna, sagði þjóð sinni ósatt
í kjölfar Watergate­málsins árið
1974 og borgaði fyrir með embætti
sínu, fyrstur forseta Bandaríkjanna.
Í Danmörku sagði dómsmálaráð­
herra landsins af sér í desember
síðastliðnum fyrir að segja danska
þinginu ósatt. Hér á Íslandi hins
vegar er Frosti mærður af forsætis­
ráðherra og samflokksmanni sín­
um og sagður vera „… óvenjulegur
þingmaður“, og „… hann hugsi
upphátt í viðtölum!“ Hér er kom­
in alveg splunkuný aðferðafræði í
fréttaviðtölum!
Það sem Frosti ætti að gera er
þetta: Að biðja þjóðina fyrirgefn­
ingar, sýna iðrun og segja af sér.
Það er einfaldlega mjög slæmt mál
að fulltrúar þjóðarinnar á þingi geri
sig seka um ósannindi og á slíku
verður að taka. Þetta er spurning
um pólitíska ábyrgð og traust á Al­
þingi. n
Gunnar Hólmsteinn
Ársælsson
Höfundur er MA í stjórnmálafræði.
Kjallari
„Það er nefnilega
þannig að sann-
leikurinn er ekki teygjan-
legt hugtak!