Dagblaðið Vísir - DV - 14.03.2014, Blaðsíða 59

Helgarblað 14.–17. mars 2014 Menning Menningarverðlaun DV 43
É
g er ótrúlega ánægð og
stolt af þessu. Þetta er
fyrsta tilnefningin mín
og það er ekki ónýtt að
vinna,“ segir Tinna Þorsteins-
dóttir píanóleikari sem vann til
Menningarverðlauna DV í flokki
tónlistar. Tinna er stödd í Blá-
fjöllum þegar blaðamaður heyr-
ir í henni hljóðið, en þar sem
fólk rennir sér niður snæviþakt-
ar brekkurnar á skíðum vinnur
hún að nýju píanóverkefni.
„Þetta er leyniverkefni sem
ég má ekki segja meira frá,“ segir
Tinna dul. „Það skýrist betur á
vormánuðum.“
Tinna Þorsteinsdóttir pí-
anóleikari hefur á undanförn-
um árum átt ríkan þátt í frum-
sköpun á sviði nýrrar tónlistar
en tónsmíðarnar sem hún hef-
ur frumflutt skipta tugum.
Auk þess hefur hún tekið þátt
í gjörningum og sviðsverkum
þar sem tónlistin og aðrar list-
greinar renna saman. Hún hefur
undanfarin ár einnig staðið fyr-
ir tónleikaröðinni Jaðarber sem
hefur verið mikilvægur vett-
vangur fyrir nýja og tilrauna-
kennda tónlist. Tinna segist vera
með mörg járn í eldinum hverju
sinni.
„Ég er ein af þeim sem
halda stanslaust áfram og því
er margt og mikið í undirbún-
ingi,“ segir Tinna. „Ég er að fara
að frumflytja píanókonsert,
með Sinfóníuhljómsveit áhuga-
manna, 23. mars eftir Eirík Árna
Sigtryggsson. Svo er verkefni á
Listahátíð í undirbúningi.“
Tinna er ánægð með að vera
í föngulegum hópi þeirra sem
unnu til Menningarverðlauna
DV. „Þetta er enginn smá hópur
til að samsama sig með,“ segir
Tinna að lokum.
ingolfur@dv.is
Vinnur að
leyniverkefni
Vinnur að
næstu skáldsögu
S
igríður Soffía Níelsdóttir á
heiðurinn af verðlaunaverk-
inu Eldar, danssýningu fyrir
3 tonn af flugeldum. Sigríð-
ur Soffía notaði flugelda til
danssmíða, þar sem hreyfing og blæ-
brigði lita sköpuðu einstakt dansverk.
Sviðið var Reykjavík og sýningin náði
til meirihluta þjóðarinnar.
„Þetta er í fyrsta sinn á Íslandi,
sem þetta hefur verið gert,“ segir
Sigríður Soffía beðin um að lýsa ferl-
inu. Hún vann í heilt ár að undirbún-
ingi. Í október árinu á undan hófst
stíft fundahald og í febrúar voru flug-
eldarnir pantaðir og þá þurfti hún
að vera búin að semja verkið. Flug-
eldarnir voru sendir í gámum frá
Kína. Þegar þeir voru teknir upp úr
kössum þurfti að endurhanna verkið
að hluta og hanna framkvæmdina.
„Leyfisveitingar voru í gangi fram á
síðustu stundu. Við fengum til dæm-
is ekki að skjóta af Seðlabankanum,“
segir hún og blaðamaður spyr í
gamni hvort brothættum efnahag
hafi verið um að kenna. „Það er ekki
víst,“ segir hún og hlær.
Danssmíðarnar byggði Sigríður
Soffía á náttúru Íslands. „Þó það hljómi
eins og klisja þá er Ísland svo stór-
fenglegt, það er svo margt í fari nátt-
úrunnar sem mig langaði að ná fram
í formum og litum. Ég vildi að fólk
myndi ná að upplifða sögu og hverfa
inn í töfraheim.
Að byggja hreyfingar á ljósi er
kóreógrafía í sínu tærasta formi.“
Ferill Sigríðar Soffíu hefur verið
langur og fjölbreyttur. Hún byrjaði
átta ára í fimleikum og varð seinna
í fyrsta útskriftarárgangi dansbraut-
ar Listaháskóla Íslands. Í dag starfar
hún sem dansari, danshöfundur,
söngvari, leikari og kemur að auglýs-
ingagerð auk þess sem hún hefur rík-
an áhuga á stuttmyndagerð. „Ég vinn
í raun út frá öllu sem tengist hreyf-
ingu. Dans senan er breytt og það er
gerð krafa um fjölbreytileika. Það er
ekki nóg að geta dansað.“
Fram undan er síðan eitt stærsta
verkefni ferils hennar hingað til, byggt
á ljóðum Davíðs Stefánssonar.
„Ég var að gera samning við Þjóð-
leikhúsið. Er að fara að gera stærsta
verk ferils míns núna byggt á ljóðum
Davíðs Stefánssonar. Verkið kallast
Svartar fjaðrir eins og fyrsta ljóðabók
hans. og verður sýnt á stóra sviði Þjóð-
leikússins í maí 2015. Ég hef verið að
greina ljóðin ljóðin niðrí hreyfingar, í
þeim er ákveðinn taktur og hrynjandi
sem mig langar að vinna með í hreyf-
ingu.. Hildur Yeoman tiskuhönnuður
mun hanna búningana en Jónas Sen
og Valdimar Jóhannson munu sjá um
tónlistina. Ég verð með rjómann af
íslenskum dönsurum og leikurum í
verkinu, 11 manns og 30 lifandi dúfur,“
segir hún og hlær en Sigríður Soffía
setti upp sólóverk á kirkjulistahátíð
á síðasta ári með lifandi dúfum. Ein
þeirra settist á höfuð sendiherrafrú-
ar og þótti atvikið kostulegt. „Það má
segja að þetta verði flugeldasýning í
dansi og ég hlakka mikið til að byrja. “
kristjana@dv.is
Fékk ekki að skjóta
af Seðlabankanum
Danslist
Tónlist
B
ygginguna einkennir mýkt og
birta, uppljómun og víðsýni til
allra átta sem hæfir mennta-
setri. Sérstaða verksins er vönd-
uð vinnubrögð og vel hugsuð fram-
kvæmd þar sem hugað er að tengingu
eldri og nýrri byggingarhluta. Há-
skólinn á Akureyri er tilnefndur í ann-
að sinn til menningarverðlauna DV
en nú hefur verið lokið við fimmta og
síðasta áfanga byggingarinnar og þyk-
ir svo vel staðið að verki að ríkt tilefni
er til.“ Þetta er rökstuðningur dóm-
nefndar fyrir vali sínu á arkitektum
Glámu Kím sem hafa um árabil unnið
að hönnun Háskólans á Akureyri.
Sigurður Halldórsson, arkitekt hjá
Glámu Kím, segir aga hafa einkennt
vinnubrögð teymisins. Enda þurfti
hann til að standa af sér misjafnar
tískusveiflur síðustu ára. „Á þessum
átján árum hafa verið alls kyns stefn-
ur og straumar ríkjandi. Við höfum
því þurft að vera öguð til að halda
þræði. Við erum dálítið stolt af því að
hafa beitt okkur þessu harðræði og
eftir á að hyggja höldum við að það
hafi verið rétt að trúa og treysta því að
heildarmyndin myndi falla saman.“
Háskólinn er byggður við og
utan um eldri byggingar að Sólborg
sem þjónaði upphaflega hlutverki
dvalarheimilis og verkefnið er af-
rakstur opinnar samkeppni sem
haldin var árið 1996. „Okkur finnst
byggingin virka vel sem ein heild. Nú
er svo komið að margir sjá ekki landa-
mærin sem við glímdum við í verkinu.
Ég held að það hafi tekist af skynsemi
að leysa það verkefni að tengja saman
mjög ólíka áfanga. Við fáum fallegar
athugasemdir og vitum til þess að
þarna líður fólki vel.“ kristjana@dv.is
Arkitektúr
„Þurftum að vera öguð“
S
ölvi Björn Sigurðsson hlaut
Menningarverðlaun DV fyrir
bækurnar; Stangveiðar á Ís-
landi og Íslensk vatnabók. Í
bókunum er fjallað um stangveiði
í ám og vötnum á Íslandi frá öll-
um hliðum, á öllum tímum og í
öllum ám sem nöfnum tjáir að
nefna. Í bókunum er að finna
skemmtilegar veiðisögur, fróðleik
og heimildir um allt sem lýtur að
stangveiði. Verkið er fallega um-
brotið og í tveimur bindum, hið
fyrra helgað stangveiðunum sjálf-
um en það síðara vötnum og ám.
Sölvi Björn segir verkið hafa átt
sér langan aðdraganda. „Ég var bú-
inn að ganga með hugmyndina í
kollinum einhverju áður en vinnsla
við hana hófst árið 2010. Ég bar
upp hugmyndina við útgefandann
og honum leist vel á hugmyndina.
Þó held að hvorugur hafi gert sér
grein fyrir því hversu tímafrekt og
viðamikið þetta verkefni yrði. Þegar
ég hóf vinnsluna við verkefnið þá
opnuðust svo margar gáttir. Við-
fangsefnið ófst í sögu þjóðarinn-
ar og öll aukasagan í kringum
stangveiðina fannst mér svo áhuga-
verð.
Sölvi Björn á að baki verkin
Síðustu dagar móður minnar,
Gestakomur í Sauðlauksdal,
Radíó Selfoss, Fljótandi heimur og
Gleðileikurinn djöfullegi.
Hann vinnur nú að sinni næstu
skáldsögu og getur hugsað sér að
hafa hana þríleik. „Nú er ég í mestu
rólegheitum að forma hugmyndir
og hefja vinnu við skriftir. Svo veit
ég að seinna tekur brjálæðið við,“
segir hann og hlær.
kristjana@dv.is
Fræði
K
ærar þakkir fyrir mig og
Mánastein,“ skrifar Sjón á
Facebook-síðu sína og þakk-
ar dómnefndinni fyrir að
hann hafi hlotið Menningarverð-
laun DV í flokki bókmennta. Mána-
steini hefur verið afar vel tekið og
hlaut Íslensku bókmenntaverð-
launin 2013 og Bóksalaverðlaun-
in 2013. Bókin kom út fyrir síðustu
jól og hlaut fádæma góða dóma.
Sögusviðið er Reykjavík árið 1918
og fjallar bókin um drenginn Mána
Stein og afdrif hans.
„Bókina er hægt að lesa aftur og
aftur og finna eitthvað nýtt, en text-
inn er engu að síður skýr, aðgengi-
legur og auðlesinn,“ sagði Ingibjörg
Dögg Kjartansdóttir, blaðamaður
DV, í dómi sínum um bókina. Ingi-
björg gaf Mánasteini fimm stjörn-
ur. „Hvert orð er vandlega valið
og hvergi er orði ofaukið. Sagan er
listilega skrifuð og höfundur leik-
ur sér með takt, skynjun og mörk
veruleikans og súrrealismans …
Ef eitthvað er út á bókina að setja
þá er það helst hversu erfitt er að
sleppa tökum á henni, ekki af því
að eitthvað er ósagt heldur einfald-
lega vegna þess að það er unun að
lesa hana. Mögnuð bók.“
Sjón var ekki viðstaddur verð-
launaafhendinguna þar sem hann
er staddur erlendis. Í vikunni
greindi Forlagið frá því að þýðing
Victoria Cribb á sögunni Argóar-
flísinni, sem kom út árið 2005, hafi
verið tilnefnd til bandarísku BTBA-
þýðingarverðlaunanna fyrir best
þýddu skáldsögurnar í Bandaríkj-
unum.
ingolfur@dv.is
Þakklátur
Bókmenntir