Dagblaðið Vísir - DV - 29.08.2011, Blaðsíða 3

Fréttir | 3Mánudagur 29. ágúst 2011
A
thafnamaðurinn Magnús
Ármann á enn helming
í fasteignafélagi í Berl-
ín en hinn helmingurinn
er í eigu félags sem teng-
ist Saxbygg. Er um að ræða félag
sem heitir Wartenberger Strasse 24
GmbH. Fasteignafélagið á Magnús
Ármann í gegnum einkahlutafélag-
ið F41 Holding sem áður var einka-
hlutafélagið Maggi. F41 Holding átti
hlut í tveimur fasteignaverkefnum í
Berlín en þegar er búið að selja ann-
að þeirra. Talið er að hitt verkefnið
hafi verið Berlin Towers GmbH þar
sem Saxbygg Invest B.V., félag skráð
í Hollandi er enn skráður hluthafi
en nafni Saxbygg hefur verið breytt
í Volcan Partners B.V., sem líka er
skráð í Hollandi.
„F41 Holding ehf. átti hlut í
tveimur fasteignaverkefnum í Berl-
ín. Þegar er búið að selja annað
þeirra. Er þetta eina eign félagsins
F41 Holding ehf. [áður Maggi ehf.].
Þetta er liður í því að Magnús Ár-
mann vildi ganga frá sínum málum
á Íslandi. Hefur Ágúst Ármann, fað-
ir hans, verið að aðstoða hann við
það. Búið er að ljúka skuldauppgjöri
hjá F41 Holding,“ segir Bernhard
Nils Bogason, lögmaður hjá Nordik
í samtali við DV.
Gengið erfiðlega að selja
fasteignina
Hann segist sjálfur einungis starfa
sem ráðgjafi við að bjarga verð-
mætum úr félögum sem tengjast
Magnúsi Ármann. F41 Holding hafi
ekki verið með nein áhvílandi lán
hjá íslenskum bönkum vegna fast-
eignanna í Berlín. Hins vegar hafi
félagið verið í ábyrgð fyrir öðrum
skuldbindingum hjá Glitni. Að sögn
Bernhards er 50 prósenta hlutur
Saxbygg í Wertenberger Strasse 24
GmbH nú í eigu erlends aðila. Hefur
gengið erfiðlega að selja umrædda
eign sem er stórt skrifstofuhúsnæði
í Berlín. Þess skal getið að Bern-
hard var forstöðumaður skatta- og
lögfræðisviðs FL Group frá 2006 til
2009. Magnús Ármann sat í stjórn
FL Group frá árinu 2005 þar til fé-
lagið fór í þrot árið 2008 og var einn
af stærri eigendum þess.
Félög Magnúsar með um 40 millj-
arða í lán
Mörg félög tengd Magnúsi Ár-
mann skilja eftir sig milljarða króna
skuldir. Þannig sagði DV frá því árið
2009 að félögin Maggi ehf., Imon
ehf., Sólmon ehf. og Materia Invest
ehf. sem öll tengjast Magnúsi hafi
skuldað um 24 milljarða króna í lok
árs 2007. Í árslok árið 2009 námu
skuldir Materia Invest 25 milljörð-
um króna, skuldir Sólmon ehf. 3,6
milljörðum króna og skuldir Magga
ehf. 2,6 milljörðum króna. Árið 2009
lækkuðu skuldir Ímons ehf. úr fjór-
um milljörðum króna í 58 milljónir
króna. Þá skuldaði félagið Runnur
ehf. sem hélt utan um tíu prósenta
hlut Magnúsar og Þorsteins M.
Jónssonar í 365 nærri tvo milljarða
króna þegar það varð gjaldþrota
árið 2010. Félögin Sólmon og Imon
eru í dag skráð til húsa hjá Nordik
lögmönnum.
Magnús Ármann lýsti því sjálfur í
grein sem birtist á Pressunni eft-
ir að sérstakur saksóknari hafði
hætt rannsókn á Imon-málinu að
Landsbankinn hefði lánað Imon
um 4,25 milljarða króna. Auk þess
skuldaði Imon um fjóra milljarða
króna vegna stofnfjárbréfa í Byr. Lán
Imon námu því yfir átta milljörðum
króna. Samkvæmt heimildum DV
er talið afar ólíklegt að Magnúsi Ár-
mann verði gert að greiða lán sitt
hjá Landsbankanum sem hann fékk
nokkrum dögum fyrir bankahrunið
til kaupa á fjögurra prósenta hlut í
bankanum. Landsbankinn leysti til
sín stofnfjárbréf Imon í Byr spari-
sjóði í mars 2009 og er enn ágrein-
ingur á milli bankans og Magnúsar
um verðmæti þeirra á þeim tíma.
Umrædd bréf eru verðlaus í dag en
Magnús telur að virði þeirra hafi
verið 4,5 milljarðar króna. Ef miðað
er við að Imon hafi fengið rúmlega
átta milljarða króna lán nema heild-
arskuldbindingar Magnúsar og fé-
laga tengdum honum yfir 40 millj-
örðum króna. Ekki liggur enn ljóst
fyrir hversu mikið af þeim lánum
verður afskrifað. Magnús Ármann
er í dag skráður með lögheimili í
Bretlandi en er þó sagður búsettur í
Barcelona á Spáni.
Var í fasteignabraski í Berlín
Magnús Ármann var í fasteigna-
braski í Berlín þegar útrásin stóð
sem hæst. Kom hann að tveimur
fasteignafélögum en félag hans á
enn helmingshlut í Wartenberger
Strasse 24 GmbH.
Bernhard Bogason átti fasteigna-
félag í Berlín. Heitir félagið Kreuz-
berg Investments ehf. og átti það
íbúð í Kreuzberg hverfinu í Berl-
ín við Yorkstrasse. Samkvæmt árs-
reikningi félagsins fyrir árið 2009
skuldaði félagið þá 93 milljónir
króna og var með neikvætt eigið fé
upp á 36 milljónir króna. Fasteign
félagsins var þá metin á 57 millj-
ónir króna. „Kreuzberg Invest-
ments ehf. var með eitt lítið fast-
eignaverkefni sem var ein íbúð í
Berlín. Það er búið að selja þá fast-
eign og borga allar skuldir félags-
ins. Landsbankinn lánaði fyrir
þessu en fasteignin var seld árið
2009,“ segir Bernhard.
Hluthafar Kreuzberg Investments
voru fjórir sem allir áttu jafnan hlut
í félaginu. Auk Bernhards voru það
þeir Hrannar Hólm, körfuknatt-
leiksþjálfari og fyrrverandi fram-
kvæmdastjóri viðskiptaþróunar
og einn eiganda Capacent, Skúli
Þór Gunnsteinsson, fyrrverandi
landsliðmaður í handknattleik og
fyrrverandi forstjóri og eigandi
Capacent og Steingrímur Davíðs-
son, húðsjúkdómalæknir og einn
eigenda Húðlæknastöðvarinnar á
Smáratorgi. Þeir Hrannar og Skúli
eiga í dag ráðgjafarfyrirtækið HGG
Partners. Bernhard og Hrannar
störfuðu saman hjá KPMG á árun-
um 1999 til 2006 en þar var Bern-
hard yfirmaður skattasviðs þar til
hann réð sig til FL Group.
Kemur víða við í Berlín
Auk þess að koma að umræddu
fasteignafélagi tengist Bernhard
ýmsum öðrum fasteignafélögum
Íslendinga í Berlín. Situr hann nú
í stjórn Wartenberger Strasse 24
GmbH, fyrir hönd Magnúsar Ár-
mann, en Bernhard hefur verið
að aðstoða hann og Þorstein M.
Jónsson við skuldauppgjör þeirra.
Bernhard er í stjórn fasteigna-
félagsins Golden Gate Berlin Eins
GmbH og í félaginu Golden Gate
Berlin Zwei GmbH, sem er félag
í kringum leikhúsrekstur en þar
situr Óskar Eiríksson, leikhús-
framleiðandi líka í stjórn. Einnig á
Bernhard persónulega lítinn hlut í
fasteignafélagi sem á Admiralpa-
last-leikhúsið í Berlín. Hann virð-
ist því koma ansi víða við í ýmsum
rekstri í Berlínarborg.
„ F41 Holding ehf.
átti hlut í tveim-
ur fasteignaverkefnum
í Berlín. Þegar er búið
að selja annað þeirra. Er
þetta eina eign félags-
ins F41 Holding ehf. (áður
Maggi ehf.). Þetta er
liður í því að Magnús vildi
ganga frá sínum málum.
Annas Sigmundsson
as@dv.is
Viðskipti
n Félag Magnúsar Ármann á helmingshlut í fasteignafélagi í Berlín
n Fyrrverandi yfirmaður hjá FL Group situr nú í stjórn félagsins
Skuldari
heldur
eignum
í Berlín
Magnús
Ármann
Heldur
fasteignum
í Berlín þrátt
fyrir ýmis
fjárhagsleg
skakkaföll á
undanförnum
árum.
Framsóknarflokksins að takmarka
aðkomu hins opinbera að atvinnu-
lífinu. Ein af birtingarmyndum þess-
arar stefnu stjórnarinnar var sú að
einkaaðilar, ekki hið opinbera sjálft,
ætti helst að eiga og reka fasteign-
ir sem opinberar stofnanir voru í.
Hugmyndin var þá sú að heppilegra
væri að opinberir aðilar myndu
leigja fasteignir af einkaaðilunum.
Þessi leið var farin í Borgum á Akur-
eyri, sem og á mörgum fleiri stöðum,
meðal annars í höfuðstöðvum Land-
læknisembættisins á Austurströnd.
Fasteignir ríkissjóðs sáu um það í
þessum tilfellum að leigja fasteign-
irnar af leigusalanum og framleigja
þær til þeirra opinberu stofnana
sem áttu í hlut. Í tilfelli þeirra opin-
beru stofnana sem fóru inn í Borgir
á Akureyri virðist þetta fyrirkomulag
hvorki hafa verið til hagsbóta fyrir
þær né almennt fyrir ríkissjóð.
Valgerður segist hafa verið
jákvæð
Valgerður Sverrisdóttir, þingkona
Framsóknarflokksins í Norðaustur-
kjördæmi, var iðnaðar- og við-
skiptaráðherra þegar ákveðið var
að ákveðnar opinberar stofnan-
ir ættu að leigja húsnæði í Borgum.
Hún segist aðspurð ekki muna hvort
hún hafi komið að því með beinum
hætti að skikka þessar stofnanir til að
leigja húsnæði í Borgum. „Ég man
þetta ekki mjög vel. Það er svo erfitt
að muna svona langt aftur í tímann.
Ég held að ég hafi ekki haft beina að-
komu að þessu. Ég efast ekkert um
það að ég hef verið jákvæð fyrir því
að þessar stofnanir færu þarna inn.
En hversu miklu ég stjórnaði í því
sambandi er ég ekki alveg reiðubúin
að fullyrða um.“ Valgerður segist ekki
muna hvenær það var ákveðið að
þessar opinberu stofnanir ættu að
leigja húsnæði í Borgum.
Heimildir DV herma að þegar
húsið var í byggingu hafi Valgerður
og Tómas Ingi Olrich, þáverandi
menntamálaráðherra og þingmað-
ur Norðausturkjördæmis, beitt sér
mjög fyrir því að stofnanir viðkom-
andi ráðuneyta leigðu húsnæði í
Borgum. Heimildir herma til dæmis
að allt að sex ráðherrar Sjálfstæðis-
flokksins og Framsóknar hafi set-
ið fund á Akureyri þegar húsið var í
byggingu þar sem rætt var um flutn-
ing á opinberum stofnunum inn í
húsið. Bygging hússins og flutningur
opinberra stofnana inn í það virðist
því bæði hafa verið af pólitískum og
flokkspólitískum toga.
Deilur um einkavæðinguna
Í ársbyrjun 2003, eftir að búið var að
ákveða að byggja húsið á Norður-
slóð á Akureyri, seldi íslenska ríkið
40 prósenta hlut sinn í Íslenskum að-
alverktökum, móðurfélagi Landsafls.
Kaupandinn var eignarhaldsfélagið
AV. ehf. Skömmu síðar eignaðist fé-
lagið allt hlutafé í Íslenskum aðal-
verktökum.
Jón Sveinsson var á þessum tíma
stjórnarformaður Landsafls, Ís-
lenskra aðalverktaka sem og með-
limur í einkavæðingarnefnd fyrir
hönd Framsóknarflokksins og voru
tveir af þeim aðilum sem gerðu til-
boð í fyrirtækið, JB Byggingarfélag
og Trésmiðja Snorra Hjartarsonar,
ósáttir við aðkomu hans að sölunni
á fyrirtækinu. Jón var áfram stjórn-
arformaður Íslenskra aðalverktaka
eftir einkavæðingu fyrirtækisins
árið 2003 og tók við stöðu formanns
einkavæðingarnefndar af Ólafi Dav-
íðssyni um haustið 2004 fyrir hönd
Framsóknarflokksins. Töldu stjórn-
endur JB Byggingarfélags og Tré-
smiðju Snorra Hjartarsonar að aðr-
ir sem buðu í fyrirtækið hefðu ekki
setið við sama borð af þessum sök-
um. Á þessum forsendum stefndu JB
Byggingarfélag og Trésmiðja Snorra
Hjartarsonar íslenska ríkinu.
Salan dæmd ólögmæt
Hæstiréttur Íslands kvað upp dóm í
málinu í maí 2008 og komst að þeirri
niðurstöðu að framkvæmdin á sölu
eignarhluta ríkisins í Íslenskum að-
alverktökum hefði verið ólögmæt. Í
dómnum kom fram að stjórnendur
Íslenskra aðalverktaka hefðu verið
fruminnherjar í fyrirtækinu og hefðu
ekki virt skyldur sem lagðar voru á þá
vegna viðskipta með hlutabréf í fyrir-
tækinu. Í dómnum sagði að með því
að láta „þetta undir höfuð leggjast
var tryggt jafnræði þeirra sem tóku
þátt í útboðinu eða réttra samskipta-
reglna gætt. Verður því að fallast á
með áfrýjendum að framkvæmd út-
boðs stefnda á nefndum eignarhlut
í Íslenskum aðalverktökum hafi ver-
ið ólögmæt.“ Framsóknarflokkurinn
var því í reynd fordæmdur í dómn-
um þar sem flokkspólitísk tengsl
réðu því hverjir fengu að kaupa fyrir-
tækið að mati Hæstaréttar.
Búið að ganga frá samningum
2003
Landsafli, dótturfélagi Íslenskra að-
alverktaka, var sömuleiðis tryggð
há leiga frá opinberu leigutökunum
í Borgun frá og með haustinu 2004
vegna aðkomu Framsóknarflokks-
ins. Framkvæmdir höfðu hafist við
húsið um haustið 2003, eftir einka-
væðingu Íslenskra aðalverktaka og
áður en Landsbankinn eignaðist
Landsafl. Um þetta segir í ársreikn-
ingi Landsafls fyrir árið 2003 sem
gengið var frá í byrjun janúar 2004:
„Félagið hefur gert skuldbindandi
samning um að leigja Fasteignum
ríkissjóðs Rannsóknar- og nýsköp-
unarhús á Akureyri frá og með 1.
október 2004. Fjárfestingin er áætl-
uð um 930 millj. kr og hófust fram-
kvæmdir á vegum undirverktaka í
ágústbyrjun 2003.“
Af þessu sést að búið var að ganga
frá samningum vegna leigunnar til
Fasteigna ríkissjóðs þegar Landsafl
var ennþá í eigu þeirra sem fengu
að kaupa Íslenska aðalverktaka í
einkavæðingarferlinu á fyrirtæk-
inu. Í september 2003 tóku starfs-
menn Landsbankans svo öll sæti
í stjórn Landsafls og greint var frá
kaupum bankans á hlutafé félagsins
skömmu síðar. Leigusamningarnir á
Akureyri hafa því síst rýrt verðgildi
Landsafls.
„Þessi kostnaður er
eiginlega að sliga
okkur.
Ráðherrann Valgerður Sverrisdóttir
segist ekki muna hvaða ráðherra það var
sem var aðalhvatamaðurinn að því að
fjölmargar opinberar stofnanir leigðu hús-
næði í Borgum. Hún segist hins vegar hafa
verið jákvæð fyrir því.
Stjórnarformaðurinn Jón Sveinsson,
síðar formaður einkavæðingar fyrir hönd
Framsóknarflokksins, var stjórnarformaður
Landsafls og Íslenskra aðalverktaka þegar
ákveðið var að byggja húsið á Borgum. Hann
var áfram stjórnarformaður Íslenskra aðal-
verktaka eftir einkavæðingu fyrirtækisins
sem dæmd var ólögmæt í Hæstarétti
Íslands árið 2008.