Dagblaðið Vísir - DV - 01.08.2014, Blaðsíða 34

34 Fólk Viðtal
Sigrún kímin.
Aðspurð hvort það ætti að vera á
höndum stjórnmálamanna að koma
á meiri aga í samfélaginu segir hún
þá geta haft áhrif á heildarmyndina.
„Stjórnmál náttúrlega móta samfé-
lagið, ekki að þau eigi að stjórna öll-
um smáatriðum. Það vil ég ekki held-
ur. Mér finnst að maðurinn eigi sjálfur
að geta velt fyrir sér og tekið rökréttar
ákvarðanir gagnvart sjálfum sér en
síðan er ýmislegt sem þarf að hugsa
um fyrir heildina,“ segir Sigrún.
„Framsóknarflokkurinn
enn öfgalaus
Skoðanir Sigrúnar eru óhjákvæmilega
umdeildar en hún vill ekki meina að
þær feli í sér hófleysi, enda var það
sem áður segir öfgaleysið sem varð
henni að leiðarljósi inn á braut Fram-
sóknarflokksins fyrir áratugum. Að-
spurð hvort hún upplifi Framsóknar-
flokkinn enn í dag sem þann öfgalausa
flokk sem heillaði hana í fyrstu svarar
hún játandi. „Við rökræðum um hvert
málefni. Það eru ekki fyrirfram gefn-
ar einhverjar forsendur. Við erum
ekki eins og hægri flokkar sem eru
með markaðshyggju og frjálsræði að
leiðarljósi eða vinstri sinnaðir sem
eru með eins og áður var að treysta
á ríkisbúskapinn og ýmislegt annað.
Við reynum að mæta þessu og skynja
hvað fólk er að tala um bæði til hægri
og vinstri og reyna að vinna úr því
og koma með einhverja niðurstöðu,“
segir Sigrún sem útskýrir nálgun sína
á pólitík nánar.
„Ég nefndi það að ég væri fram-
kvæmdamanneskja. Ég get ekki bara
setið. Mér finnst margir vinstri sinn-
aðir vera oft of mikið í samræðum. En
það verða að vera einhver skynsemis-
rök líka, maður þarf að hafa skyn-
semisröddina með. Maður getur ekki
verið með óskadrauma um eitthvað
nema maður viti líka hvernig maður
getur bæði fengið fé og annað til að
framkvæma þá. Fólk þarf að mæt-
ast svolítið á miðjunni. Ég vil fram-
farir en ekki fórna of miklu til þess
að gera það. Ég er ekki alveg á frjáls-
lyndislínunni en ég vil ekki algjörlega
hömlur á allt heldur reyni ég að skoða
hvernig við getum unnið með þetta
sem best,“ segir hún.
Þingsályktunartillaga tilefni
hátíðarkvöldverðar
Ríkisstjórnin olli miklu fjaðrafoki fyrr
á árinu þegar lögð var fram þings-
ályktunartillaga um að draga að-
ilarumsókn að Evrópusambandinu til
baka. Aðspurð hvort hún telji einarða
andstöðu gegn Evrópusambandinu í
eðli sínu öfgalausa svarar Sigrún því
játandi. „Já, ég veit ekki út af hverju
það ættu að vera öfgar í því. Þetta er
sýn. Þetta er okkar framtíðarsýn að Ís-
landi sé betur borgið þar fyrir utan.
Það er okkar staðfasta trú,“ segir Sig-
rún óhvikul og fær sér sopa af kaffinu.
„Ég var svo hamingjusöm þegar
ég fékk þessa tillögu fyrst í hendur frá
Gunnari Braga að ég fór heim og eld-
aði hátíðarkvöldverð,“ segir Sigrún og
á við þingsályktunartillögu þess efnis
að draga aðildarumsókn að Evrópu-
sambandinu til baka. „Þá var stefnu-
mál í höfn. Það eru ákveðnar stefnur
sem við vorum kosin út á, við hljótum
að framfylgja því sem við erum kos-
in út á. Þá auðvitað gleðst maður yfir
því,“ segir hún.
Sigrún minnist enn fremur þriggja
daga sem hamingjudögum líkt og
þessum. „Ég gleðst í desember þegar
að við kynntum skuldaniðurfell-
inguna og ég gleðst yfir þessu,“ segir
hún. „Þetta er ótrúlegt ár, hverju hef-
ur verið áorkað er alveg magnað. Ég
hugsa að það sé fátítt á einu ári að svo
mörgu hafi verið ýtt úr vör og maður
sér landið aftur blómstra. Það er ótrú-
leg breyting sem hefur orðið á einu
ári á Íslandi. Á maður ekki að vera
hamingjusamur?“ spyr Sigrún.
Forsætisráðherra heillaði
hana upp úr skónum
Hið þriðja sem hún minnist með
hamingju er Sigmundur Davíð Gunn-
laugsson forsætisráðherra. „Ég er
mjög hamingjusöm yfir því líka að við
skyldum velja þennan unga og efni-
lega formann á sínum tíma. Hann
heillaði mann upp úr skónum enda
mikill hugsuður. Hann hefur sterkar
skoðanir, ég ætla ekkert að neita því
og hann er tilbúinn að berjast fyrir
þeim. Í mínum huga eiga stjórn-
mál einmitt að vera þannig. Maður
setur fram hugmyndir og selur þær.
Ef manni tekst að selja þær þá fram-
kvæmir maður þær,“ segir Sigrún
sem segist hafa verið á sömu línu og
Sigmundur í Icesave, varðandi ESB
og varðandi heimilin. „Við vildum
endurreisa íslensk heimili. Þetta er
það sem við höfum barist fyrir,“ segir
Sigrún sem nefnir þó að stóru stefnu-
málin séu ekki það eina sem skipti
máli, enda komi einnig upp ýmis að-
kallandi verkefni.
„Síðan koma náttúrlega upp alls
konar dægurmál og annað sem að
gerist alltaf, því lífið er sem betur fer
fjölbreytilegt eða margbreytilegt og
þannig vil ég hafa það og þannig á
það að vera. Það væri svo lítið gaman
að þessu annars,“ segir Sigrún bros-
andi. Í þann mund snýst umræðan
nánar að fjölbreytileika og öðrum að-
kallandi dægurmálum, til að mynda
hinu svokallaða moskumáli.
Moskumálið afvegaleitt
Blaðamaður spyr hvort að það sem
gerðist í borginni fyrir nýafstaðnar
borgarstjórnarkosningar hafi verið
dæmi um nýtt aðkallandi dægur-
mál, og var það mögulega eitthvað
sem kom henni á óvart? „Vitaskuld.
Ég eins og allir aðrir heyri þetta allt í
einu í fjölmiðlum. Ég meira að segja
var ekki stödd í Reykjavík,“ segir Sig-
rún.
„Það var hringt í mig og spurt
hvort að ef svona væri haft eftir fram-
bjóðenda okkar framsóknarmanna,
væri þetta stefna okkar? Ég sagði
nákvæmlega eins og áður, nei, þetta
er ekki samkvæmt okkar stefnuskrá,“
segir Sigrún. „Eins og við ítrekuðum
á miðstjórnarfundi í júlí, við ítrekuð-
um okkar stefnu með mannréttindi
og trúfrelsi eins og er í stjórnar-
skránni,“ segir Sigrún og spyr blaða-
maður þá hvort að hún sé ósam-
mála Sveinbjörgu. „Ég þarf ekki
að vera endilega ósammála Svein-
björgu,“ segir Sigrún sem telur fjöl-
miðla hafa misskilið upprunalegu af-
stöðu Sveinbjargar. „Ég er ósammála
því að þetta væri haft þannig að við
værum á móti ákveðnum trúarhóp-
um. Þannig les ég það ekki. Þetta er
í kosningabaráttu. Margt sem kem-
ur upp í kosningabaráttu og ég held
þetta hafi verið mjög afvegaleidd
umræða. Sveinbjörg er að svara og
segir að hún myndi aldrei hafa gef-
ið vilyrði fyrir lóð á þessum stað fyrir
mosku. Þetta er eitt af því sem er ein
af þjóðaríþróttum okkar Íslendinga,
að deila um staðsetningu húsa,“ segir
Sigrún sem upplifði málið í fyrstu
sem deilu um staðsetningu.
„Moska er mjög viðkvæmt mál,
af því þetta eru önnur trúarbrögð,
og viðkvæm mál verða viðkvæm. Ef
hún hefði mótmælt kirkju á áber-
andi stað og viljað hafa hana á öðr-
um stað, jú jú eitthvað tekist á en
ekki á sama hátt. En af því þetta hét
moska þá var hún sögð orðin á móti
trúnni. Hún var ekki talin vera á móti
húsinu, hún var sögð á móti trúnni. Á
því er grundvallarmunur. Hún flæk-
ist inn í þetta og hún verður gerð að
ógurlegum fasista. Síðan ætlar kon-
an að reyna að ræða eitthvað víðara
og þá fer hún að tala um að hjá öðr-
um þjóðum sé nú verið að ræða þessi
mál og að á því geti verið ýmsar skoð-
anir. Hún spyr hvort Íslendingar séu
búnir að ræða það til fulls svipað eins
og Svíar að ýmislegt í trúarbrögðum
þeirra skarist á við lögin hjá þeim.
Hún er að benda á út af hverju Svíar
séu að setja þannig lög,“ segir Sigrún
sem ítrekar að þetta hafi ekki verið
stefnumál flokksins sem heildar.
„Það er framsóknarfélag á
hverjum stað sem býður fram. Þetta
er ekki flokkurinn. Við erum ekki með
einn mann á toppnum sem stýrir öllu
í 12 þúsund manna flokki,“ segir hún.
„Það koma svo mörg dægurmál upp
og þetta er eitt af því sem spurt er um
í kosningabaráttu og þessar fjaðrir
verða að fimm hænum. Ég þarf
hvorki að taka undir né afneita. Mér
finnst eins og mjög mörgum öðrum
geta komið til greina að skoða úthlut-
anir á húsi hvort að það passar þarna
eða ekki,“ segir hún.
Útfærsla fjölmenningar­
samfélags óútrædd á Íslandi
„Hins vegar geri ég mér grein fyrir
því, og það pirraði mig stundum,
hvað það er ofboðslega auðvelt að
safna undirskriftum og mótmæla öll-
um fjandanum út og suður. Það er
einn þáttur í okkur, ég meina, ég gæti
beðið þig að skrifa undir að þetta séu
vondar súkkulaðirúsínur, jú jú, það
skiptir mig engu máli ég skal skrifa
undir það,“ segir Sigrún og horfir á
rúsínuskálina. „Maður er mjög fljót-
ur til og ég held að fólk hafi oft ekki
kynnt sér öll mál. Heldur bara skrifar
undir,“ segir Sigrún.
„Annað sem þetta mál segir mér
er að þetta er alveg óútrætt á Íslandi.
Hvernig við ætlum að útfæra fjöl-
menningarsamfélag og hvernig við
sjáum það verða. Ræða það bara rök-
rétt. Það sem mig myndi mjög mik-
ið langa til innan flokksins er að við
myndum halda einhverja ráðstefnu
um fjölmenningarsamfélag,“ segir
Sigrún sem segir aðspurð að hún sé
mjög hrifin af margbreytileika. „Ég
er alin upp við það og vísa til náms-
áranna úti í Þýskalandi til dæmis og
áfram. Ég held að það sé mjög af hinu
góða,“ segir Sigrún.
„Mér finnst til fyrirmyndar að
menn haldi í sína menningu og sína
trú og þótt þeir flytji hingað eigi þeir
að halda í það. Ég nefni dæmi, erum
við ekki rosalega stolt af því að Ís-
lendingar héldu í menningu sína og
trú þegar þeir fóru til Kanada? Þá
hlýtur maður að hafa sömu skoðun
gagnvart öðrum sem búa hjá okkur,
að þeir megi halda í sína trú. Ég ber
virðingu fyrir fólki sem trúir á landið
sitt og ég trúi á landið mitt.“
Hlutlaus í garð múslima
Aðspurð hvort að hún beri jákvæðan
hug til múslima segist Sigrún vera
hlutlaus. „Ég er bara tiltölulega hlut-
laus, ég er hlutlaus í þessu gagn-
vart fjölbreytileikanum, hvort sem
það eru múslimar eða aðrir. En hins
vegar vil ég eins og Sveinbjörg benti
á, að fyrst að aðrar þjóðir eru komnar
með meiri reynslu af þessu þá finnst
mér ekkert að því að þetta verði rætt
opinskátt. Er eitthvað hjá Rússum
eða múslimum sem við viljum ekki
að festi mikið rætur hér? Er það eitt-
hvað? Ég veit það ekki,“ segir Sigrún.
„Ég bið þess að fólk leyfi Svein-
björgu og Guðfinnu að sanna sig í
öðrum málum, að það sé ekki bara
moskan sem hengd sé um háls-
inn á þeim. Gefi þeim svigrúm til að
koma með önnur mál og sjá hvern-
ig þær standa sig. Þetta er svakalega
erfið byrjun,“ segir Sigrún sem telur
ekki að um illvirki hafi verið að ræða.
Raunar er einn helsti kostur Fram-
sóknar að hennar sögn að vilja vinna
með ýmiss konar fólki.
„Við lifum fyrir góðu stundirnar“
Þegar hún lýsir Framsóknarmönnum
nánar segir hún að þeir séu félags-
verur í eðli sínu. „Þau veljast öll til
forystu í félagasamtökum á hvaða
sviði sem er. Þetta er í okkur,“ segir
Sigrún en þá spyr blaðamaður hvað
hún meini með því. „Þessi sam-
kennd, að hafa gaman að lífinu og
njóta félagsskapar hvors við annars,“
segir hún.
„Við lifum fyrir góðu stundirnar,
fyrir félagsskapinn hvort af öðru.
Ég er alltaf að reyna að predika fyrir
nýja fólkinu að það er ekkert gaman í
stjórnmálaflokki nema maður skynji
félagshyggjuna, hún verður að ríkja.
Ég verð að geta veitt fólki kaffi og
súkkulaðirúsínur til þess að kynnast
henni,“ segir Sigrún sem virðist
hafa tröllatrú á félagslegum mætti
súkkulaðirúsínanna sem við höfum
japlað á í gegnum viðtalið. „Eða við
að geta verið einhvers staðar saman
að fíflast eða gera eitthvað. Það er
það sem gefur lífinu gildi. Ég get
ennþá fíflast. Mér er það algjörlega
nauðsynlegt inn á milli. Maður má
ekki gleyma léttleikanum eða hvað
hver persóna gefur af sér þó maður
sé í stjórnmálum,“ segir Sigrún í létt-
um tón að lokum. n
Helgarblað 1.–5. ágúst 2014
„Það er
reynsla
sem maður
gleymir aldrei.
Það er svartasti
vetur lífs míns.
MYND HÖRÐUR SVEINSSON