Dagblaðið Vísir - DV - 15.08.2014, Blaðsíða 26

26 Umræða Helgarblað 15.–18. ágúst 2014
Búið ykkur undir nútímann Umsjón: Henry Þór Baldursson
Vinsæl
ummæli
við fréttir DV í vikunni
Fjölmiðlar setji á þá merkimiða
Í
kjölfar þess að skattskráin var
birt upphófst gamalkunnug
umræða talsmanna atvinnu-
rekenda um að himinhá kjör
þeirra sjálfra megi ekki verða
þess valdandi að láglauna- og
millitekjufólk fari að hugsa sér til
hreyfings og setja fram kröfur um
raunverulegar kjarabætur.
Síðan hefur því gjarnan verið
hnýtt við að eðlilegt sé að láglauna-
fólkið horfi til hópa innan launa-
mannafjölskyldunnar, til kennara,
tiltekinna hjúkrunarhópa og
annarra taxtavinnuhópa sem
kunni að hafa fengið meira en
þau allra lægstu. Forseti Alþýðu-
sambandsins sagði nýlega að aðr-
ir hópar hefðu ekki verið tilbúnir
að axla byrðarnar „með okkur“ og
skildi ég það svo að vísað væri til
fyrrnefndra hópa og þá væntan-
lega í opinbera geiranum. Ef það
er réttur skilningur hjá mér þá er
að vissu leyti verið að taka undir
með hátekjuaðlinum sem jafnan
leitast við að beina öllum ágrein-
ingi inn í raðir láglauna- og milli-
tekjuhópa.
Ekki duttlungalaun takk
Innan Alþýðusambandsins eru
taxtar ekki eins ráðandi og innan
opinbera launakerfisins. Tilraunir
til að viðhalda taxtalaunum opin-
berra starfsmanna er viðleitni til
að hafa kerfið eins duttlungas-
nautt og kostur er. Margir forstjór-
ar og forstöðumenn vilja taxta-
kerfið úr sögunni. Þeir gætu sætt
sig við lágmarkslaun ef þeir síð-
an fengju að smyrja ofan á – eða
láta það vera – að eigin geðþótta.
Ef þessi yrði raunin tæki það sama
við og gerðist eftir að verslunar-
menn hættu að semja um launa-
taxta. Ekki hefur mátt skilja ann-
að á bæklingum VR en að félagið
liti á það sem sitt meginhlutverk
að undirbúa félagsmenn undir
launaviðtöl við forstjórann. Þar
væri um að gera að hafa bindis-
hnútinn óaðfinnanlegan og púðra
sig sem best. Þarna þykir mér
kjarabaráttan komin niður undir
frostmarkið. Þetta er ástæða þess
að ég vil fyrir alla muni halda í
taxtalaunakerfi sem gefur einstak-
lingnum rétt til launanna, óháð
duttlungum forstjóra.
Kostir og gallar
krónutöluhækkunar
Ég hef skilning á þeim ásetningi
Starfsgreinasambandsins að tala
fyrir krónutöluhækkun í kjara-
samningum en ekki prósentu-
hækkun eins og Björn Snæbjörns-
son, formaður sambandsins, gerði
nýlega enda er hann í forsvari fyrir
þá allra lægstu. Prósentuhækkun
viðheldur sama kjaramun innan
launakerfisins og nú er, og ekkert
óeðlilegt að vilja þar hnika til. En
gleymum því aldrei að með þessu
móti er einvörðungu horft til þess
fólks sem er innan taxtalaunakerf-
isins, hjúkrunarfólks, kennara,
slökkviliðsmanna, lögreglumanna
og starfsfólks Tryggingastofnunar
ríkisins svo einhverjir séu nefndir,
en ekki til hinna sem njóta óhefts
launaskriðs að ógleymdum öllum
þeim sem eru á margföldum laun-
um þessara hópa utan allra samn-
inga!
Þörf á víðtækri umræðu
Ef það nú gerist að riðið er á vað-
ið með krónutöluhækkun og síð-
an óskapast yfir öðru taxtalauna-
fólki sem vill bæta sín kjör og það
jafnvel borið sökum um eyði-
leggingarstarf, fyrir að vilja ekki
vera „með okkur“ þá er til ills
unnið. Þjóðarsátt yrði að byggja á
víðtækri umræðu launafólks þar
sem sammælst yrði um stefnu til
að ná tilteknum markmiðum með
ákveðinni launastefnu. Á þessu
byggði Þjóðarsáttin 1990 þótt ekki
hefði tekist betur til en svo að há-
skólamenn stóðu þar fyrir utan
með langvarandi slæmum af-
leiðingum fyrir þá og einnig okkur
hin sem áttum hlut að máli á þess-
um tíma.
Reynslan kennir að í löngum
aðdraganda kjarasamninga þurfi
að kanna möguleika á víðtækri
sátt um ásættanlegt kjarabil í
þjóðfélaginu og ræða hvort hægt
væri að ná samkomulagi um hvert
þetta bil skuli vera. Hafi þessi um-
ræða ekki farið fram öðlast enginn
hópur launafólks vald til að segja
öðrum fyrir verkum.
Einn á móti þremur
Sjálfum finnst mér að þeir efstu
ættu aldrei að hafa meira en þre-
föld lægstu laun.
En þar vil ég horfa víðar en inn
í raðir taxtavinnufólks. Líta þarf til
þjóðfélagsins alls, ekki síst ofan
í pyngju þeirra sem sitja handan
borðsins gegnt launafólkinu.
Þeir einstaklingar sem mest
hafa blásið á réttmætar kröfur
láglauna- og millitekjuhópa
hafa sjálfir himinhá kjör. Sam-
kvæmt skattskrá voru mánaðar-
laun formanns Samtaka atvinnu-
lífsins, Björgólfs Jóhannssonar,
3.692.000. Framkvæmdastjóri SA,
Þorsteinn Víglundsson, hafði
2.627.000 á mánuði, Bjarni
Benediktsson fjármálaráðherra
hafði 1.399.000 á mánuði, fyrrver-
andi borgarstjóri var með rúmlega
eina og hálfa milljón á mánuði og
má ætla að Dagur B. Eggertsson,
nýr borgarstjóri, sé með svipaðar
tekjur. Þessar tölur hafa birst í fjöl-
miðlum og koma úr skattskránni
en vel að merkja þær segja ekkert
um fjármagnstekjur, sé um þær að
ræða.
Mánaðarlaun á mynd
Ég leyfi mér að ítreka fyrri tillögu
mína um að alltaf þegar þessir
viðsemjendur launafólks birtast
á sjónvarpsskjáum, í blöðum eða
öðrum fjölmiðlum verði settir á þá
merkimiðar með mánaðarlaunum
þeirra þegar þeir tjá sig um
kjarabaráttu almenns launafólks,
ekki bara þeirra sem eru með
rúmar tvö hundruð þúsund krón-
ur á mánuði heldur einnig milli-
tekjufólksins. Þegar merkimiðinn
er kominn á andlitið reynir á hve
sannfærandi málflutningurinn er.
Eiga að þegja
Mín skoðun er sú að talsmenn
atvinnurekenda, ríkisreknir og
einkareknir, þar með talið ráð-
herrar, sveitarstjórar og aðrir
stjórnmálamenn, sem koma til
með að setjast að samninga-
borði með launafólki í komandi
kjarasamningum beri siðferðileg
skylda til að þegja um kröfur lág-
launafólks og taxtavinnufólks al-
mennt, hafi þeir sjálfir meira en
þreföld lægstu laun. n
„Sjálfum finnst mér
að þeir efstu ættu
aldrei að hafa meira en
þreföld lægstu laun. En
þar vil ég horfa víðar en
inn í raðir taxtavinnu-
fólks.
Ögmundur Jónsson
þingmaður Vinstri grænna
Kjallari
1.399.000 kr.
á mánuði
3.692.000 kr.
á mánuði
2.627.000 kr.
á mánuði
Bjarni Benediktsson
fjármálaráðherra
Björgólfur Jóhannsson
formaður SA
Þorsteinn Víglundsson
framkvæmdastjóri SA
„Vigdís ætti að
drifa sig í að
finna sér annan
starfsvettvang. Hún er í
alþingishúsinu öllum til
óþurftar, ekki síst sjálfri sér.“
Sigurður R. Þórarinsson
tók undir gagnrýni formanns
BSRB á málflutning Vígdísar
Hauksdóttur.
„Kæru
kommentarar.
Áður en þið takið
mig af lífi hérna og sakið mig
um fjárdrátt eða að blanda
saman listum og forvörnum
o.s.frv. þá finnst mér rétt að
það komi fram að ástandið
í skólamálum í Breiðholtinu
er afar slæmt og þarfnast
athygli og foreldrar og
börnin sjálf þurfa aðstoð.“
Stefán Karl Stefansson
leikari svaraði fyrir sig í
athugasemdarkerfinu við frétt
þar sem hann furðar sig á 51 milljónar
króna listaverkum í Breiðholti á meðan
Regnbogabörn fengu aðeins eina.
„Hvað rugl er
þetta? Hugsar
fólk ekkert um
umhverfið??? 30 manns
í 10 bíla? Þau hefðu nú
alveg getað sameinast í
færri bíla til að lágmarka
loftmengunina!“
Steinar Hrafn Böðvarsson
var með umhverfið í huga
vegna fréttar um að hópur
manna hafi dreift hrossaskít við heimili
Hilmars Leifssonar.
„Glæsileg
fréttamennska!
Hér er smáttvirtur
fjármálaráðherra flengdur á
beran bossann …“
Björgvin Mýrdal var ánægður
með viðtal DV við Bjarna
Benediktsson um lekamálið
eftir ríkisstjórnarfund.
„Flott þegar fólki
vegnar vel án
þess að stela frá
öðrum.“
Sigurjón Björgvinsson taldi
það hið besta mál að Arnaldur
Indriðason væri vellauðugur
en hann á eignir upp á samtals rúmlega
550 milljónir króna.
„Þessi ungi maður
verður flottari
með hverjum
deginum.“
Gudrun Halfdanard var
hæstánægð með pistil Helga
Hrafns Gunnarssonar um
þunglyndi og algengan misskilning
tengdan því.
24
44
26
22
13
17