Hagskýrslur um landbúnað - 01.01.1972, Blaðsíða 9

Búnaðarskýrslur 1964—1967
7
hefti skulu loks nefndar töflur 19—21, með tölu framteljenda til skatts
í landbúnaði og meðaltekjur þeirra.
í Búnaðarskýrslum 1961—63 var tafla um stærð og tölu túna í árs-
byrjun 1964. Slík skýrsla hefur ekki verið gerð á árabilinu 1964-—67,
en í 4. kafla þessa inngangs er áætlun um heildarstærð túna hvert ár
1964—67.
Eins og áður segir voru skattframtöl frumheimild um bústofn og
jarðargróða árið 1964, en síðan hefur um þetta verið byggt á forða-
gæzluskýrslum. í fyrri Búnaðarskýrslum var framteljendum skipt i
bændur og búlausa en í þessu hefti er framteljendum áxáð 1967 skipt i
bú og búlausa (tafla 1). Er sú talning byggð á skýrslum forðagæzlu-
manna haustið 1967. Á forðagæzluskýrslu lwers sveitarfélags, er gerð
skal i nóvember ár hvert, ber að taka sérhvern fraxnleiðanda garðávaxta
á lögbýli eða því hliðstæðu býli í hrepp eða kaupstað, og tilgreinast
aðilar með nafni og upplýsingunx urn búfjáreign, heyforða, uppskeru
garðávaxta o. fl. I þéttbýli skal taka á forðagæzluskýrslu sérhvern eig-
anda nautgripa eða sauðfjár, en varðandi annað bxifé og garð-
ávexti nægir að tilgreina biifjártölu og uppskerumagn í heild, svo og
tölu þeirra eigenda og framleiðenda, sem unx er að ræða. Nokkur mis-
brestur var á því, að farið væri eftir gildandi reglum ixm þetta, sér-
staklega að því er varðar töku alifugla og garðávaxta á forðagæzlu-
skýrslu. Gróðurhúsabú eru elcki tekin á forðagæzluskýrslu, en um þau
er sérstök tafla (nr. 13), með upplýsingunx fengnunx annars staðar frá.
Loks nxá geta þess, að 7 sérstakar tamningarstöðvar hesta eru ekki taldar
með búum í töflum þessa heftis, en hross, sem þar kunna að vera á hausti,
eiga að vera talin annars staðar.
Búfjáreigendur 15 ára og yngri skulu ekki skráðir á forðagæzlu-
skýrslu, heldur skal telja búfé þeirra með bústofni foreldra eða annarra
forráðamanna. Sanxa regla gildir um framtal á búfé slíkra einstaklinga
til skatts. Aðrir búfjáreigendur á býli en bóndi sjálfur eru algengast
venzlafólk hans, og bxxfé þeirra er oftast sauðfé. Við úrvinnslu forða-
gæzluskýrslna var búfé slíkra aðila stundum bætt við bústofxx þess bónda,
sem þeir eru tengdir. Þetta var þó yfirleitt ekki gert, nema þegar hlut-
aðeigandi átti ekki fóður samkvænxt forðagæzluskýrslu, eixda byggir hann
þá fóðrun búfjár síns á heyforða bónda á staðnum. Auk þess var þessari
samrunareglu ekki fylgt, þegar aðili átti það mikið búfé, að hann taldist
reka bú (sjá skilgreiningu á búi hér á eftir), og þá eins þótt um væri
að ræða venzlamenn bónda á staðnunx. Gilti þá og einu, hvort haxxn
samkvæmt forðagæzluskýrslu væri með nægan heyforða til að fram-
fleyta búfé sínu eða ekki. — Þeir búfjáreigendur og framleiðendur garð-
ávaxta, sem töldust ekki reka bú og eigi voru felldir saman við bií á
staðnum voru taldir vera búlausir.
Skilgreining sú á búi, senx lögð er til grundvallar í Búnaðarskýrslum,
er þessi: Bú er fjárhagslega sjálfstæð rekstrareind til búvöruframleiðslu