Húnavaka - 01.05.2013, Side 38

H Ú N A V A K A 36
orðaskothríð og uppstillingar í raðir leysist æfingin upp og við vitum að við
eigum að fara á ákveðinn stað og vera í björgunarvestum ef eitthvað kemur
upp á. Eiginlega vitum við ekki mikið meira.
Á hugann leita efasemdir um að nokkuð hafi lærst af nýafstöðnu klúðri
þegar skemmtiferðaskipið Costa Concordia valt á hliðina við Ítalíuströnd. En
við látum okkur það í léttu rúmi liggja, við erum lögð af stað í ferðina og nú
er það bara „beggja skauta byr“ á vit ævintýranna.
Í beinu framhaldi af öryggisæfingunni er kynningarfundur fyrir
„international guests“ á ensku þar sem helstu atriði skipsins og ferðalagsins eru
skýrð. Þar með má segja að siglingin sé hafin.
Við erum skráð á fyrri vakt í mat en vegna fjölda farþega eru matartímar
tvískiptir. Fyrri vaktin mætir kl. 19:30 og seinni vaktin kl. 21:45. Við erum í
matsal á 3. dekki og fáum borð nr. 311. Þjónninn Xavier segist vera frá
Argentínu og Marion er frá Brasilíu. Þau vinna á skipinu í nokkra mánuði í
lotu en fá svo gott frí og geta þá skroppið heim.
Það kemur í ljós að þrátt fyrir hin sterku spænsku ítök í eign, rekstri og
farþegum skipsins Sovereign er starfsfólkið frá öllum heimshlutum en til að sjá
um að þjóna þeim sem falla undir skilgreininguna „international guests“ eru
þeir sem tala bæði spænsku og ensku sem er ekki mjög algengt meðal hins
almenna Spánverja.
Dresskódi fyrsta kvölds er „casual“ en þar sem þetta er jú 60. afmælisdagurinn
minn, sem ýtti öllu þessu ferðalagi af stað, erum við svona heldur í betri
fötunum. Vigdís er búin að hvísla því að þjónunum að hér sé stórafmælisbarn
og í því tilefni er borin fram kaka með kertum og sungið „hann á af mæli í dag“
upp á ís lensku og
einhverjum fleiri
tungumálum.
Fyrsta nótt í haf i
verð ur okkur ekki
svefn söm á 8. gangi
framan af. Unga fólkið
á ganginum okkar, sem
við höfðum hitt á
öryggis æfingunni, eru
greinilega miklir gleði-
pinnar og tala hátt og
mikið fram eftir nóttu.
Þau sögðust vera í
útskriftarferð eftir að
hafa lokið prófum í háskólunum í Barcelona, Sevilla og víðar. Við bælum
okkur niður og hugsum gott til þess að þau fari bráðum að verða búin með
vínið og orkuna.
Það er bið á því og síðla nætur náum við stopulum blundum og erum því
að tygja okkur í morgunmatinn um tíuleytið. Veðrið er ekkert til að hrópa
húrra yfir, stinningskaldi og finnst aðeins fyrir hreyfingu á þessu stóra skipi.
Galakvöld hjá kafteini Augusto Neto.