Húnavaka - 01.05.2013, Síða 133

H Ú N A V A K A 131
Syðri-Langamýri
Ég sá líka um að byggja íbúðarhús á Syðri-Löngumýri fyrir Halldór Eyþórsson
sem þá bjó þar ásamt konu sinni, Guðbjörgu Ágústsdóttur. Hús þetta var
kjallari, hæð og hátt ris.
Á Syðri-Löngumýri var gamall torfbær sem stóð dálítið uppi í brekkunni
fyrir ofan þann stað sem íbúðarhúsið stendur nú. Bærinn stóð á smábungu eða
hóli. Ekki man ég gjörla hvernig bærinn leit út en göngin eða inngangurinn
sneru undan brekkunni. Þangað kom ég nokkrum sinnum þótt ég muni nú
ekki útlit bæjarins. Yfirleitt fannst mér notalegt að koma inn í þessa gömlu
torfbæi en áhrifin af fólkinu, sem bæinn byggir, eru þó misjöfn. Mér fannst
alltaf einstaklega notalegt að koma í Syðri-Löngumýrarbæinn. Þá voru gömlu
hjónin ennþá að einhverju ráðandi, þau Eyþór Guðmundsson og Pálína
Jónsdóttir kona hans sem voru foreldrar Halldórs. Þau voru alltaf svo kát og
hress og alltaf tilbúin með spaug og að taka spaugi. Ekki finnst manni að
lífskjörin hefðu átt að ýta undir þennan ágæta eðliskost þeirra þar sem þau
höfðu brotist áfram með stóran barnahóp á ýmsum stöðum við kröpp kjör eins
og þá tíðkaðist hjá almúgafólki.
Oft var gaman að ýmsum tilsvörum Eyþórs og hann var líka laginn
hestamaður. Ég man sérstaklega eftir ljósgráum prýðishesti sem Eyþór átti.
Það var auðséð að þeir kunnu vel hvor við annan.
Þau Eyþór og Pálína voru með Syðri-Löngumýri á leigu þar til Halldór
sonur þeirra og Guðbjörg kona hans keyptu jörðina árið 1947 og tóku þá við
búskap þar. Eyþór átti nokkrar rollur um tíma en svo kom að því að hann vildi
losa sig við þær og bauð mér þær til kaups. Þau Eyþór og Pálína voru í
horninu, eins og sagt er, til dauðadags hjá þeim Halldóri og Guðbjörgu.
Stóra-Búrfell
Ég stóð einnig fyrir byggingu íbúðarhúss á Stóra-Búrfelli fyrir Gísla Jónsson og
Ingibjörgu Daníelsdóttur konu hans. Um þær mundir bjuggu þar einnig
Daníel Þorleifsson og kona hans, Jóna Eyþórsdóttir, sem voru foreldrar þeirra
systra, Þóreyjar á Litla-Búrfelli og Ingibjargar á Stóra-Búrfelli.
Þá var einnig á Stóra-Búrfelli Erlendur Þorleifsson bróðir Daníels. Erlendur
þessi var fremur smávaxinn og hafði útlitið ekki með sér. Hann var svolítið
sérsinna en stóð vel fyrir sínu. Hann átti jarðarskika sem í daglegu tali var
kallaður Hóllinn og þar hafði Erlendur fé sitt sem hann annaðist af
trúmennsku. Margur leit á Ella á Hólnum eins og hann stæði öðrum að baki
en það held ég að hafi verið af ókunnugleika. Ég kynntist Ella þó nokkuð og
fann í honum hinn besta dreng.
Daníel Þorleifsson á Stóra-Búrfelli var hörkubóndi. Hann tók við jörðinni