Vísbending - 21.12.2015, Side 28

28
STJÓRNMÁLAMENN UM HEIM ALLAN ERU
ÁHUGAVERT VIÐFANGSEFNI.
Kjötkatlapólitíkusar verða alltaf til, menn sem hafa þá stefnu eina
að komast í aðstöðu til þess að úthluta gæðum almennings til
þeirra sem þeir hafa velþóknun á. Á Íslandi eru mörg dæmi um
slíka menn sem hafa haft litlar hugsjónir aðrar en þær að fá að
vera með í veislunni.
Miklu alvarlegra er þegar stjórnmálaleiðtogar hafa enga stefnu,
enga framtíðarsýn aðra en að ná fram á næsta horn án þess að
lenda í árekstri. Hvernig verður umhorfs á Íslandi árið 2050, og
hvernig viljum við að það verði?
Autt blað 1. tbl.
Á Íslandi er það nánast náttúrulögmál að þeir sem koma fram í
fjölmiðlum og segjast vera með þykkan skráp eiga afar erfitt með
að þola gagnrýni og bregðast við henni með önuglyndi, jafnvel
þó að þeir sjái seinna að sér þegar það er orðið of seint.
Er náttúrulögmál að menn sem ná langt séu asnar? 31. tbl.
Sagt var að Winston Churchill hefði sífellt verið að búa sig undir að
koma fyrirvaralaust með snjöll svör.
Ættu allir að hafa þjálfara?, 23. tbl.
Krugman hefur átt sér bandamenn á Íslandi á ýmsum tímum. Á
Eyjunni birtist pistill eftir Stefán Ólafsson 7. apríl 2013, skömmu fyrir
kosningar: „Paul Krugman styður leið Framsóknar.“
Krugman berst enn við staðreyndir, 26. tbl.
Oft mætti forsetinn sjálfur fylgja sínum ráðum og sýna þá hógværð
sem full innistæða er fyrir hjá honum.
Talað af hógværð, 35. tbl.
Niðurstaðan er, að það Rússagull, sem vitað er um
frá 1940 til 1972, væri um þessar mundir að minnsta
kosti virði 471.077.457 ísl. kr., um 3,5 millj. dala. Svo
sannarlega hefur munað um það fé í landi, þar sem
aðeins bjuggu 156 þúsund manns árið 1955.
Hvers virði var Rússagullið? Hannes H. Gissurarson, 29. tbl.
Halldór Ásgrímsson fv. forsætisráðherra lést á árinu.
Vitnað var í ræðu hans árið 2006: „Stóra spurningin
er hvort við verðum þá með sjálfstæða íslenska
krónu eða hvort við verðum orðnir fullgildir aðilar að
Evrópusambandinu. Við verðum að viðurkenna að
sveiflur í gengi íslensku krónunnar eru vandamál og
spurningar eru uppi um möguleika lítilla gjaldmiðla á
frjálsum fjármálamarkaði.“
Framtíðarsýn Halldórs, 21. tbl.
Viðskiptabann Rússa á matvæli kann því miklu fremur
að eiga sér efnahagslegar skýringar en stjórnmálalegar
ástæður. Það mun ekki ganga að selja rússneskum
almenningi innflutt matvæli á sama verði í dollurum og
áður, en það þýðir tvöfalt verð í rúblum. Samdráttur í
kaupmætti almennings leyfir honum ekki slíkan munað.
Af þorski og olíu, Vilhjálmur Bjarnason, 32. tbl.
Ef ferðafrelsi milli Evrópulanda verður heft í kjölfarið
kostar það samfélögin aukin útgjöld til landamæravörslu,
sem ekki býr til sérstök verðmæti. Enn meira verður
tapið þó ef frjáls flutningur þeirra sem leita starfa
annars staðar á sameiginlega vinnumarkaðinum verður
heftur. Verðmæti þessa frelsis er mikið, bæði fyrir
einstaklingana sem ella væru atvinnulausir og hina sem
þurfa að greiða atvinnuleysisbætur.
Hryðjuverk og hagkerfið, 45. tbl.
Stun
dum
er bes
t
að ko
ma
boðs
kapnu
m til
skila
með d
æmis
ögum
.
Svo gerðist það sem ekki er óeðlilegt hjá ungum bóhem. Grettir þurfti að spjalla við félaga sína
á börunum fram eftir nóttu og var engan veginn upplagður að skrifa mikið á daginn. Hann gat
ekki staðið í skilum með afborganir á húsinu og pabbi hans varð að bjarga honum áður en lánið
féll í gjalddaga. Karlinn skipaði Gretti að taka sig saman í andlitinu og fara í meðferð. Hann
gekk svo langt að biðja Alla frænda að fylgjast með því að hann skrifaði eitthvað á hverjum degi.
Gamli svíðingurinn segist ekki bjarga syni sínum aftur nema hann klári meðferð áður en karlinn
færir lánið á sig. Hann heimtar meira að segja að Grettir sýni honum svart á hvítu kafla í nýju
bókinni. Þetta kemur auðvitað ekki til greina. Ég hef aldrei kynnst öðru eins miskunnarleysi.
Konan og barnið þurfa að þjást, bara vegna þess hve sá gamli er samansaumaður.
Grimm örlög, 28. tbl.
Stjórnmálin fyrr og
nú voru mörgum
höfundum hugstæð.