Fréttablaðið - 20.11.2014, Side 36

20. nóvember 2014 FIMMTUDAGUR| SKOÐUN | 36
AF NETINU
Kyndbundnar
lánveitingar
Víða í veröldinni
hafa komið fram
lánastofnanir sem
lána nær eingöngu
til smáfyrirtækja
sem konur reka og
sú lánastarfsemi hefur almennt
gefist vel. Þá má ekki gleyma að
velmegun þjóða er mest þar sem
atvinnuþáttaka kvenna er mest.
Þess vegna gæti kynbundin lán
af því tagi sem ríkislánastofnunin
boðar verið góðra gjalda verð. Ýmis
rök geta því mælt með lánveiting-
um af þessu tagi
http://www.jonmagnusson.blog.is
Jón Magnússon
Ríkisaðstoð til
fj ölmiðla?
Í millitíðinni hlýtur
að vera eðlilegt að
eiga samtal um
hvort fjölmiðlar
gegni nægilega
veigamiklu hlutverki
til þess að hægt sé að réttlæta
að berja í markaðsbrestina með
ríkisaðstoð. Veigamikill hluti
þess samtals ætti að snúast um
hvort rekstur ríkisfréttastofu sé
heppilegasta leiðin til þess að
styðja við sjálfstæða efnisöflun
og rannsóknarblaðamennsku,
eða hvort það væri heppilegra að
nýta fjármunina til stuðnings við
einkarekna fréttamiðla eins og
tíðkast víða í Evrópu.
http://www.deiglan.is
Hafsteinn Hauksson
Liggurðu á skoðunum
þínum? Það er algjör
óþarfi . Sendu greinina
þína á greinar@visir.is
og við komum henni á
framfæri hið snarasta.
Flestir hafa sterkar skoðan-
ir á hinum svokallaða matar-
skatti og þeirri hækkun sem
blasir við heimilum landsins
með tilkomu hans. Hækkun
matvælaverðs er vissulega
eitthvað sem öll heimili í
landinu finna fyrir. Stjórn-
völd hafa hins vegar ítrek-
að lýst því yfir að samhliða
þeirri hækkun verði gripið
til mótvægisaðgerða sem
eigi að leiða til þess að heim-
ilin í landinu finni lítið sem
ekkert fyrir þeim aðgerðum.
Ýmsar skattaútfærslur eru helst
nefndar í þessu sambandi og sitt
sýnist hverjum um gagnsemi þeirra.
Sumar eiga að gagnast einum þjóð-
félagshópi meir en öðrum, meðan
aðrar koma betur við tekjuhærri
hópa en þá tekjulægri.
Ein hugmynd hefur þó ekki verið
rædd, en það er einföld mótvægis-
aðgerð sem virkar. Hún felur í sér að
virðisaukaskattur á fatnaði, skóm og
fylgihlutum verði lækkaður niður í
sama skattþrep og fyrirhugaður mat-
arskattur, eða 12%.
Fæstir átta sig á að stærsti sölu-
aðili á fatnaði, skóm og fylgihlutum
á Íslandi, starfrækir ekki einu sinni
verslun á Íslandi. Fjármálaráðgjafa-
fyrirtækið Meniga segir sænska
risann H&M eiga þann heiður og
það segir meira en margt annað um
stöðu mála hér á landi. Íslendingar
vilja hins vegar versla heima í héraði,
heima á Íslandi og þessi breyting á
virðisaukaskatti getur auðveldað það
til muna.
Ef virðisaukaskattur á fatnaði,
skóm og fylgihlutum yrði
lækkaður í 12%, yrði það
afar stór aðgerð í þágu versl-
unar í landinu sem myndi
óhjákvæmilega leiða til þess
að fleiri keyptu sér föt hér á
landi, sem þýddi að fleiri krónur yrðu
eftir í íslenska hagkerfinu, fleiri störf
yrðu til, skattgreiðslur til ríkisins
yrðu hærri og svo mætti áfram telja.
Síðast en ekki síst myndi þetta verða
alvöru mótvægisaðgerð við hinn svo-
nefnda matarskatt.
Gagnrýndur þessarar leiðar gætu
bent á að kostnaður við hana gæti
verið í fyrsta kasti rúmir tveir millj-
arðar króna en því er til að svara
að raunverulegur kostnaður yrði
umtalsvert minni vegna áðurnefndr-
ar keðjuverkunar. Þessar tekjur væri
ríkið fljótt að ná inn til baka í auk-
inni veltu.
Við þurfum ekki að leita langt
yfir skammt að leið sem ekki aðeins
virkar til að bæta heimilum lands-
ins upp aukakostnað við matarskatt-
inn, þurfum ekki að fara í flóknar
skattbreytingar. Við þurfum bara að
lækka virðisaukann á fatnaði, skóm
og fylgihlutum í 12% og þá blasir við
einföld mótvægisaðgerð sem virkar.
Það yrði ekki bara stór aðgerð fyrir
verslunina í landinu, heldur ekki
síður fyrir heimilin í landinu.
Einföld mótvægis-
aðgerð sem virkar Við sem á Íslandi búum
höfum blessunarlega
verið að mestu verið
laus við þá ógn sem felst
í þjófnaði á auðkennum
og persónuupplýsingum,
m.a. greiðsluupplýsing-
um. Fámenn þjóð hefur
til þessa ekki vakið
áhuga glæpamanna sem
þessa rányrkju stunda.
Hinsvegar virðist nú
vera breyting orðin á.
Það er því ástæða til
vekja athygli almennings
á þessari stöðu.
Í sumar bárust fréttir af því
að afritunarbúnaði hefði verið
komið fyrir á hraðbönkum á
Íslandi. Þetta var ekki í fyrsta
skiptið sem slíkur búnaður
finnst hérlendis, oftast hefur
hann verið fremur viðvanings-
legur þó breyting hafi orðið á
því á síðustu árum. Afritunar-
búnaðurinn sem uppgötvaðist
í sumar var hinsvegar af full-
kominni gerð.
Þessi tegund þjófnaðar er
þekkt víða um heim. Hún felst
í því að stela greiðsluupplýs-
ingum og persónuauðkenn-
um greiðslukorthafa sem nota
sjálfsafgreiðslutæki. Þetta geta
verið hraðbankar, bensínsjálf-
salar, stöðumælar og í raun
öll tæki sem taka við greiðslu
með greiðslukortum. Persónu-
legum greiðsluupplýsingum og
pin-númerum notenda þessara
tækja er stolið og þær seldar
á netinu þeim sem áhuga hafa
á að gera sér þær að féþúfu.
Eftir spurnin eykst sífellt enda
er fjarlægðin milli glæpamann-
anna og brotaþolanna
mikil og óveruleg hætta
á að þeir sem auðgast
mest náist nokkru sinni.
Framleiðendur örygg-
isbúnaðar fyrir sjálfs-
afgreiðslutæki þróa
varnir gegn auðkennis-
þjófnaði af þessu tagi.
Sú þróun er alltaf eftir á
eðli málsins samkvæmt.
Notendur geta samt við-
haft einfaldar varúðar-
ráðstafanir sem gera
þjófum ómögulegt að
komast í fjármuni þeirra þrátt
fyrir afritun og er rétt og skylt
að vekja athygli á þeim.
Vísbending
Sjálfsafgreiðslutæki eiga alltaf
að vera í fullkomnu lagi. Auð-
kennisþjófar eiga gjarnan við
tækin með einhverjum hætti
og eru biluð ljós á tækinu, los-
arabragur á því, utanáliggj-
andi snúrur eða annað óeðlilegt
ástand þeirra gjarnan vís-
bending um að ekki sé allt með
felldu.
Raufin sem greiðslukorti
er stungið í á alltaf að vera
laus við aðskotahluti. Afritun
greiðsluupplýsinga á sér stað
með búnaði sem notendur renna
greiðslukortum sínum í gegn-
um þegar þeir stinga kortinu í
tækið. Hægt er að koma auga á
afritunarbúnaðinn með því að
kíkja inn í raufina og hann fer
sjaldnast framhjá notendum sé
hann til staðar.
Auðkennisþjófar koma mynda-
vélum fyrir á tækjunum til að
taka upp pin-númer notenda,
sem þeir para svo við greiðslu-
upplýsingar greiðslukortanna.
Við innslátt pin-númers er góð
regla að hylja lyklaborðið með
veski eða lófa, þannig að ekki
sé hægt að sjá hvaða tölur eru
slegnar inn.
Sem betur fer hefur fjár-
hagstjón vegna atvika af þessu
tagi verið óverulegt til þessa.
Óþægindi notenda þegar pers-
ónuauðkennum þeirra er stolið
eru hinsvegar talsverð. Almenn
vitund og mótaðgerðir eru til
þess fallnar að auðkennisþjófn-
aður af þessu tagi mistakist og
það er þannig með þessa þjófa,
eins og aðra, að rýr árangur af
verkum þeirra er besta vörnin
gegn þeim.
Auðkennisþjófar á Íslandi
SAMFÉLAG
Helgi Teitur
Helgason
framkvæmdastjóri
Einstaklingssviðs
Landsbankans
➜ Raufi n sem greiðslukorti
er stungið í á alltaf að
vera laus við aðskotahluti.
Afritun greiðsluupplýsinga
á sér stað með búnaði sem
notendur renna greiðslu-
kortum sínum í gegnum
þegar þeir stinga kortinu
í tækið. Hægt er að koma
augu á afritunarbúnaðinn
með því að kíkja inn í rauf-
ina og hann fer sjaldnast
framhjá notendum sé hann
til staðar.
➜ Ef virðisaukaskatt-
ur á fatnaði, skóm
og fylgihlutum yrði
lækkaður í 12%, yrði
það afar stór aðgerð í
þágu verslunar.
VERSLUN
Sigurjón Örn
Þórsson
framkvæmdastjóri
Kringlunnar