Ægir - 01.04.2015, Síða 12

12
á fuglana og rúllurnar. Kostur-
inn við þetta líf er frjálsræðið,
ég ræð mér algjörlega sjálfur.
Hver róður á strandveiðunum
tekur 12 til 14 tíma. Ég fer frá
bryggju fyrripart nætur til þess
að losna við hafgoluna sem við
þekkjum svo vel hér í Eyjafirði.
Oft er hún orðin sterk klukkan
tvö til þrjú á daginn. Ég vil því
vera komin í land á bilinu tvö til
fjögur á daginn og þá tekur við
löndun og fer allur fiskurinn á
markað. Ég keyri síðan til Akur-
eyrar, dríf mig í sturtu og legg
mig. Svona gengur þetta fyrir
sig á meðan ég er á strandveið-
unum. Ég sé lítið af fjölskyld-
unni þá daga sem er róið. Það
má því segja að ég snúi sólar-
hringnum við og það er ekkert
nýtt fyrir mig, þessu kynntist ég
vel þegar ég var næturvörður á
Hótel Norðurlandi og einnig
þekki ég það vel úr tónlistar-
bransanum í gegnum tíðina að
spila á böllum fram eftir nóttu.
Ég hef yfirleitt verið að veiða
um tíu tonn á strandveiðunum,
sem er reyndar töluvert minna
en margir eru að veiða. En ég
gæti mögulega veitt meira ef
ég til dæmis hefði bátinn á
Siglufirði því þá væri ennþá
styttra á miðin. En á móti er
ókosturinn sá að þá væri bátur-
inn ívið of langt frá Akureyri til
þess að ég gæti verið heima yfir
nóttina. Þannig að ég kýs að
hafa þennan háttinn á.“
Enginn verður fullskapaður
sjómaður á fyrsta degi
Árni Ketill segir að það sé sann-
arlega rétt og hann sé alltaf að
læra og bæta við viskubrunn-
inn. Þannig hafi hann tekið
námskeið til vélstjórnarréttinda
í VMA og síðan sé það stöðug
endurmenntun að læra á fiski-
miðin og hvernig fiskurinn
hegði sér frá ári til árs. Í því
sambandi nefnir Árni Ketill að
hann hafi lært mikið af reynd-
um sjómönnum og nefnir hann
sérstaklega sambandi Hart-
mann Kristjánsson á Dalvík sem
þekki miðin í Eyjafirði eins og
lófana á sér. En það er reyndar
aldrei svo að fiskveiðar lærist al-
farið, menn verða að hafa eilítið
af veiðieðlinu í blóðinu og það
á við um Árna Ketil því forfeður
hans í föðurætt í Bolungarvík
stunduðu sjóróðra.
Trommarinn Árni Ketill
Árni Ketill hefur frá barnsaldri
spilað á trommur og hann er
ennþá að. „Það fer nú kannski
ekki allt of vel saman að vera
trillusjómaður og trommari.
Manni er oft kalt á sjónum og
hendurnar stífna svolítið upp
og það getur ekki talist sérlega
gott fyrir trommara. En á með-
an fólk nennir að hafa mig með
sér í hljómsveitum held ég
áfram þegar ég get og hef tíma
til. Ég segi það hreint út að það
er mikil guðsgjöf að hafa fengið
tónlistina í vöggugjöf og hún
hefur veitt mér margar ánægju-
stundir. Ég byrjaði að spila á
trommur tólf ára gamall og það
kom til af því að eldri bróðir
minn, Júlíus Fossberg, sem nú
er látinn, spilaði á trommur í
hljómsveitum og var með
trommusettið sitt heima. Ég fór
að fikta á þetta og eitt leiddi af
öðru. Ég lærði því aldrei á
trommur á þessum árum, það
var hreinlega ekki í boði. En það
sem ég þó kunni á trommurnar
varð til þess að mér bauðst að
taka sæti í þeirri vinsælu Hljóm-
„Ég skrifaði sjávarútvegs- og
landbúnaðarráðherra, Sigurði
Inga Jóhannssyni, bréf um
strandveiðarnar núna í vor en
mig grunar að það hafi lent í
ruslatunnunni því ég hef ekkert
svar fengið frá ráðherra.“