Dagblaðið Vísir - DV - 13.02.2008, Blaðsíða 61

DV Umræöa
MIÐVIKUDAGUR 13. FEBRÚAR 2008 61
Minusinn fær Vilhjálmur Þ.
Vllhjálmsson, borgarfulltrúi
Sjálfstæðisflokks, fyrir að axla ekki
ábyrgð og segja afsér.
\ r-J
SPURJVINGIIV
ERTOM CRUISE
VÆNTANLEGUR?
„Það erlangtsíðanég hefheyrtl
honum en síðast þegarég frétti var
hann ekki á leiðinni ,* segir Arnór Geir
Jónsson, einn af fimm stofnendum
áhugamannafélags um stofnun
Vísindakirkjunnarhérá landi.
DVFYRIR
25 ÁRUM
MYNDIN
(lagningu Maltese-hundurinn Pawsi þurfti að vera stilltur á meðan hann var í feldgreiðslu. Pawsi var
einn af um 2600 þátttakendum í 132. Westmnister-sýningunni sem fór fram f Madison Square Garden I
NewYorkígær. MyndGetty
Bringuhárog fleira
Tom Jones var að tryggja á sér
bringuhárin fyrir 450 milljónir króna.
„Þó hann sé orðinn 67 ára tryllast
konur enn yfir mjaðmahnykkjunum
hans og loðnu, karlmannlegu bring-
unni," er haft eftir einhverjum.
Mér finnst þetta óheyrilega
skemmtileg frétt. Ég neyðist líka til
að reyna að skrifa um eitthvað annað
heldur en það nýjasta í borgarstjórn-
arflokki Sjálfstæðisflokksins af því að
ég lofaði henni Jónu því. „Ég bara get
ekki hlustað á þetta meir, ég bara get
það ekki. Getur verið að valdamesti
flokkur landsins sé í raun svo agnar
smár?" sagði hún, sjálfstæðiskonan,
við mig á sunnudag. Það var meira að
segja á sunnudag, skiljið þið, áður en
mánudagur rann upp í kjallara Val-
hallar.
Gamla góða sjálfstæðiskonan seg-
ir manninum sínum að skipta yfir á
aðra stöð um leið og eitthvað kemur
um nýjustu uppákomuna hjá gamla
góða flokknum sínum. Hún bara
höndlar ekki fréttirnar lengur, þetta er
orðið það pínlegt.
Ég finn til með öllum þarna, ég
segi ekki meir.
Mér þótti reyndar einna áhuga-
verðast að lesa um það hvaða fjöl-
miðlar voru í náðinni í Valhöll, hveijir
fengu að fara fyrst og hverjir fengu svo
að draga númer í röð. Ætli það hafi
verið pínu niðurlægjandi eða bara
fjör að taka miða í goggunarröð til að
bíða lengi-lengi efdr engu?
Annars var ég að kíkja á tölur
yfir kosningavíxla Sjálfstæðisflokks
og Framsóknarflokks, þama í al-
þingiskosningunum síðustu þeg-
ar ráðuneytum að vanda er breytt í
„Hva, við kaupum okkur
bara i gegnum kosning-
arnarnæstu, erþað ekki?
Breytir enguþóttnúsé
timabundin lægð."
GUÐFRÍÐUR ULJA
GRÉTARSDÓTTIR
þingmaöur skrifar
kosningaskrifstofur á kostnað okk-
ar skattgreiðenda. Jón vinur minn
Bjarnason hafði forgöngu um að fara
ffam á yfirlit yfir málið á Alþingi. Og
viti menn. Hversu miklu ætli fyrri rík-
isstjórn hafi lofað á síðustu 5 mánuð-
um í kosningabaráttunni?
Rúmum 14 milljörðum króna.
14 milljörðum! Þá vantaði nú al-
deilis ekld peningana í kassann. Hægt
að fá fullt af bringuhámm hjá Tomma
fyrir svoleiðis pening. Jafnvel hægt að
borga einhverjum umönnunarstétt-
um hærri laun.
„Hva, við kaupum okkur bara í
gegnum kosningarnar næstu, er það
ekld? Breytir engu þótt nú sé tíma-
bundin lægð." Jú, er það ekki einmitt
þannig? Við íslendingar kvörtum og
kveinum og býsnumst og hneyksl-
umst, um stund, en höldum svo bara
áfram eins og vanalega. Við fáum þá
stjórnmálamenningu sem við eigum
skilið.
Það sem mig raunvemlega langaði
hins vegar til að skrifa um f þessum
pistli, ef ég hefði ekki verið afvega-
leidd í upphafi, varðar rfld dýranna en
ekld mgl og þrugl mannanna.
Allar uppákomur og skandal-
ar í Ráðhúsi Reykjavíkur, Valhöll eða
annars staðar verða hjóm eitt í sam-
anburði við harmleikinn sem á sér
stað fyrir augunum á okkur í lífríkinu,
hvort heldur er varðar ketti eða bimi,
eða til dæmis froska. Meira að segja
mjaðmahnykkir og bringuhár falla í
skuggann.
I náinni framtíð má búast við því
að að minnsta kosti helmingur allra
froskategunda útrýmist. Ef okkur
finnast froskar of ómerkileg dýr til að
hafa áhyggjur af, hvað þá með tígris-
dýrið eða ísbjöminn?
Þarna bíða þau hvert af öðm, und-
ur veraldar, með miðann sinn í gogg-
unarröðinni á biðlista dauðans.
Nói smíðaði þó örk. Það er meira
en við getum sagt. Við bemm öll
ábyrgð, en kunnum við að axla þá
ábyrgð?
Sandkassinn
Kristján Hrafn Guðmundsson
tjáirsig
FYRIRMARGA er kunnara en fr á
þurfi að segja, en það er ólýsanlega
ljúft að brjóta
upp veturinn
með ferðalagi
til útlanda. Of-
anrritaður er
nýkominn heim
úrvikulangri
skíða- og bretta-
ferð til ftalíu.
Vika er langur
tími í pólitík en stuttur tími í ffíi
og því finnst manni maður varla
hafa lokið við að horfa á þotu-
hjólin hverfa inn í væng vélar-
innar í loftinu yfir Reykjanesinu
þegar maður er allt í einu að góna
á þau gægjast út að nýju í sömu
lofthelgi. Akjósanlegast væri að
mínu mati að geta brugðið sér af
bæ í allar þær vikur og mánuði
sem svartasta skammdegið og
kaldasta fr ostið lúrir hér yfir. En
þessir sjö dagar fjarri fósturjörð-
inni, sem er jú lengri tími en tók
almættið að skapa heiminn, gera
manni einhvern veginn gífurlega
gott. Kannski jafh gott og það gerði
Guði að hvíla sig á sjöunda degi.
ÞETTA HEF ég núna gert tvö ár í
röð og get eiginlega ekki hugsað
mér annað en að gera útlanda-
ferð á þessum árstíma. Það er æði
Bmisjafnt sem
Bubbi Mort-
hens hefur
látið út úr
sér í gegnum
tíðina - sumt
snilld, annað
ekkijafhmikil
snilld. En það
er í raun mik-
ið til í því sem hann segir þarna
í jeppaauglýsingunni. Maður á
nefnilega kannski bara að vera á
íslandi yfir sumarið, rétt á meðan
veðrið er skaplegt og flýja frekar af
hólmi þegar Kári kæhr kroppinn
og myrkrið meiðir sálina.
ÞAÐ ER ekki bara þessi þrá að kom-
ast úr kulda og myrkri, enda felur
umrædd ferð mín í sér snjó og dvöl
í ríflega 1500 metra hæð. Þetta
snýst líldega
meira um að fá
pásu frá erlinum
og hversdags-
leikanum. Pásu
frá því að vera
Reykvflángur, Is-
lendingur. Jafn-
vel pásu frá pól-
itíkusunum?
hvað er að frétta?