Ritröð Guðfræðistofnunar - 01.09.2006, Síða 161

birtu neðanmáls þá skýringu að þeir skrifuðu ekki undir þann boðskap
sem í ljóðunum fælist, en tóku það fram að kostir ljóðanna væru það miklir
að öðru leyti að það réttlætti birtingu þeirra.
Vesturheimsprestarnir
Viðbrögð við þessum ljóðum létu ekki á sér standa, en þau komu ekki
frá leiðtogum kirkjunnar á íslandi í íyrstu heldur íslenskum prestum
vestan hafs. Séra Friðrik J. Bergmann skrifaði um ljóðin undir yfirskrift-
inni Guðlast í blaðið Sameininguna, mánaðarrit gefið út af hinu evangelíska
lútherska kirkjufélagi Islendinga í Vesturheimi. Hann ritstýrði þá blaðinu
í veikindum ritstjórans, séra Jóns Bjarnasonar forseta kirkjufélagsins. Jón
var mestur atkvæðamaður meðal íslenskra presta vestan hafs og hann
var starfsbróður sínum hjartanlega sammála í umsögn hans um ljóðin
og bætti heldur um betur þegar hann komst á kreik aftur og tók aftur að
skrifa sjálfur í blaðið. Þeir félagar skrifuðu margar greinar næstu árin til
varnar kristindómi og kirkju og hörmuðu spillingaráhrifin frá íslenskum
menntamönnum frá Kaupmannahöfn og litu á ljóð Þorsteins sem skýran
vitnisburð um hvers eðlis þessi áhrif væru. Blaðið hélt því fram að mar-
gir íslenskir stúdentar missi þar trú sína og lendi í svalli og ómennsku og
svo kæmu þeir heim og hefðu þá ekkert annað að bjóða löndum sínum en
boðskap guðsafneitunarinnar. „Trúaðir foreldrar sem sveitast í blóði sínu“,
segir blaðið, „kosta námsdvöl sona sinna meðan þeir endast til. Betra hefði
verið bæði fyrir þá sjálfa og þjóðina að þeir hefðu verið um kyrt heima á
ættjörð sinni og orðið dugandi smalar og fiskimenn."3
Greinarhöfundinum blöskrar að Jesús Kristur skuli í ljóðinu Örlögguð-
anna vera nefndur „ austræna skrímslið“ og „óvættur“, sem lagt hafi „hramma
sína“ yfir löndin. Þeir aftaka að hægt sé að skilja ljóðið á annan veg en að
3 Sameiningin 7,7 (1892) bls.104-105.
159