Jökull - 01.12.1971, Qupperneq 70

Mynd 6.
Á Grímsfjalli. Skálinn og
„Grímur og Gríma“, sem
Flugbjörgunarsveitarmenn
gerðu, meðan þeir dvöldu í
skálanum.
Fig. 6.
The hut on Grimsfjall.
Photo:
Hjálmar R. Bárdarson
June 3, 1969.
Þumals, randfjallanna þar og til Háubungu og
Þórðarhyrnu. Við komuna að borholustað V. 16
var strax tjaldað og gengið til náða í glaða sól-
skini, en um 5 stiga frosd, kl. 06:30. — Var sofið
til kl. 14:30 og þá strax að loknu „morgun-
kaffi“ tekið til óspilltra málanna að grafa. Mat-
arhlé var gert kl. 18:30 og kjötkássu og baun-
um gerð góð sk.il. Því næst hófst söfnun sýna
úr gryfju og borholu, sett í dósir, vegið og
mælt að vanda. — Veður var dásamlegt allan
daginn, sólskin, breytileg gola og nokkurra
gráða frost og golan því nöpur. Kl. 23 var lokið
við öll störf við gryfju og borholu V. 16, og
kl. 23:15 var lialdið af stað þaðan áleiðis til
Grímsfjalls og þá fylgt slóðinni frá suðurferð-
inni. Á leiðinni upp brekkuna á Grímsfjall
varð vart við nokkrar sprungur. Vottaði þó að-
eins fyrir sumurn og engar urðu þær farartálmi.
Að Grímsfjallaskála var komið kl. 02:30. Veður
var ennþá dásamlega fagurt, sól rétt um það
bil að koma upp, og menn ekki fúsir í rúmið,
enda náttúrufegurð næturinnar heillandi.
3. júní, priðjudagur. Ekki var því farið strax
að sofa í Grímsfjallaskála. Veitt var kakó og
brauð, til að menn væru vel undir það búnir
að standa lengi nætur á Gríðarhorni og njóta
breytinganna í foimi og litum Grímsvatnanna
frá því að fyrstu sólargeislarnir rétt skriðu með-
fram hjarnfletinum og roðuðu aðeins Gríðar-
hornið, Depil og Stóra Mósa, þar til allt var
68 JÖKULL 21. ÁR
orðið skínandi bjart af sólskini nýs dags. Út-
sýni var ekki síður heillandi til suðurjökulsins,
til Öræfajökuls með Hvannadalshnúk, Snæ-
breið og Þuríðartindi, til Skaftafellsfjalla, Þum-
als og Lómagnúps. — Vel höfðu Flugbjörgunar-
sveitarmenn notað tímann, sem þeir dvöldu á
Grímsfjalli einir sér. Höfðu þeir mokað allan
snjó frá Grímsfjallaskála, svo að hann náði að
þorna vel í sólskininu. Síðan höfðu þeir tjarg-
að allan skálann utan og ber þeim beztu þakkir
fyrir. Ekki hafði þessi athafnasemi þó nægt
þeim ágætu mönnum. Þeir vildu ekki láta okk-
ur koma að mannlausum skálanum, og höfðu
því framan við hann reist tvö mikil myndlista-
verk, karl og kerlingu, nefnd Grímur og Gríma,
sem stóðu við snjóbogagöng að skáladyrum,
þegar við komum. Reyndar höfðu listaverk
þessi þá látið nokkuð á sjá af sólbráð undan-
farinna góðviðrisdaga, en ekki leyndi sér þó
listalegt handbragð höfunda, þótt Grímur og
Gríma væru orðin nokkuð mjóslegin. — Það var
því margt að skoða á Grímsfjalli, en menn
gengu til náða milli kl. 03 og 04 og sváfu vær-
um svefni til kl. 14:30. Að loknu morgunkakói
fékk Bragi Árnason, rannsóknarstjóri, öllurn
leiðangursmönnum verk að vinna, — að bræða
ís í plastkrukkum og hella vatninu á plast-
flöskur og merkja þær. Var unnið við þessa
iðju lengi dags, skrifuð í gestabók rnikil ferða-
saga suðurjöklafara eða „flakkara“, eins og
Bárðarbungumenn vildu kalla okkur Gosa-menn.