Iðjuþjálfinn - 01.12.1997, Síða 13

KttUA AF UMTM UiAtSM (UVU
mm,0 wm um
SÍC«T mmtt mm AI umr l
IJSÍAÍVN tSiASOS
Námið leggst vel í okkur
en mikið að lesa
Á kafi í bókalestri
á lesstofunni aó
Þingvallastræti.
Spjatlað við tvo nemendur á
iðjuþjálfunarbraut, þau Ólaf
Örn Torfason 29 ára Akur-
eyring og Ásbjörgu Magnús-
dóttur 23 ára Reykvíking.
au Ólafur Örn og Ásbjörg hafa
bæði unnið á sambýlum fyrir
fatlaða og hafa því reynslu af
að vinna með fólki. Ólafur Örn er
sjúkranuddari að mennt og starfar við
það samhliða náminu. Hann segir að
það sé erfiðara en hann bjóst við að
vinna með skólanum, námið sé það
strangt. Þau Ásbjörg og Ólafur Örn
telja það nokkuð álag að samkeppnis-
próf sé yfirvofandi en það hafi ekki
mikil áhrif á annars góðan anda í
hópnum, þetta sé jákvæður nem-
endahópur. Um það bil helmingur
nemenda kemur af höfuðborgarsvæð-
inu. - Það skiptir miklu máli að auð-
velt sé að fá vinnu að loknu námi.
Hugur minn stefnir í þá átt að starfa
með fötluðum bömum og vinna með
hjálpartæki, segir Ásbjörg. Ólafur
Örn tekur undir þetta með hjálpar-
tækin en hefur jafnframt áhuga á að
starfa með geðfötluðum. Þau eru sam-
mála um það að mikið er að lesa, sér-
staklega í líffærafræðinni. Námið
leggst engu að síður vel í þau. Margir
í hópnum eru ákveðnir í að reyna aft-
ur, nái þeir ekki tilskildum árangri í
fyrstu umferð, segja Ásbjörg og Ólaf-
ur Örn að lokum.
ÞL/AIE
IÐJUÞJÁLFINN 2/97 13