Iðjuþjálfinn - 01.12.1997, Side 17

Námslönd iðjuþjálfa 1995
□ Danmörk
■ Svíþjóö
■ Noregur
□ N-Ameríka
■ V-Evrópa
■ Ástralía
4. mynd lenskir iðjuþjálfar hafa því formlega
háskólagráðu, sem hefur takmarkað
mjög möguleika þeirra til framhalds-
náms (Guðrún Pálmadóttir, 1996;
Guðrún Pálmadóttir og Snæfríður
Þóra Egilson, 1996).
Aðdragandi
að íslensku námi
Nám í iðjuþjálfun hér á landi hefur
verið fremsta baráttumál Iðjuþjálfafé-
lags Islands frá upphafi (Guðrún
Pálmadóttir, 1996). Eftirspurn eftir
náminu hefur verið rnikil í langan
tíma, en sífellt erfiðara verður að kom-
ast í nám erlendis. Það var þó ekki
tímabært að hefja virka baráttu fyrir
námi fyrr en á 9. áratugnum vegna
fæðar í faginu. Árið 1988 var skipuð
nefnd af Menntamálaráðuneyti til að
kanna möguleikana á að koma á fót
íslensku námi í iðjuþjálfun og skilaði
sú nefnd áliti 1989. Nefndin lagði til
að við Háskóla íslands yrði skipulagt
120 eininga nám í iðjuþjálfun er lyki
með BS gráðu (Menntamálaráðuneyt-
ið, 1989). Þingsályktunartillaga til
stuðnings þessari ályktun var sam-
þykkt á Alþingi árið 1995. Samstarf
hófst milli Háskóla Islands og iðju-
þjálfafélagsins 1992 og stóð yfir allt til
haustsins 1996 án þess að til veru-
legra tíðinda drægi. Ekki náðist sam-
staða innan veggja háskólans urn að
koma náminu á fót, þrátt fyrir að
ýmsir aðilar þar væru því rnjög
hlynntir. Reynsla sú og vinna er af
þessu samstarfi hlaust átti samt eftir
að koma sér vel við undirbúning
námsins norðan heiða.
Á fyrsta formlega deildarfundi
heilbrigðisdeildar Háskólans á Akur-
eyri 1990, var rætt um þann mögu-
leika að stofna námsbraut í iðjuþjálf-
un við háskólann (Elsa B. Friðfinns-
dóttir, Guðrún Pálmadóttir, Her-
mann Oskarsson og Snæfríður Þóra
Egilson, 1997). Uppihald varð á þess-
ari umræðu þar til síðla árs 1994 er
þingsályktunartillagan lá fyrir Al-
þingi. I mars síðast liðnum hófst svo
formlegt samstarf milli Háskólans á
Akureyri og Iðjuþjálfafélags Islands,
og þann 3. aprfl skipaði háskólarekt-
or, Þorsteinn Gunnarsson, starfshóp
til þess að móta tillögur um náms-
braut í iðjuþjálfun við háskólann,
uppbyggingu hennar og skipulag.
Starfshópurinn skilaði minnisblaði og
greinargerð til háskólarektors
9. maí sem síðan voru lögð fyrir há-
skólanefnd þrem dögum síðar, þar
sem rektor var falið að vinna að mál-
inu. Málið var lagt fyrir Björn Bjarna-
son menntamálaráðherra þann 21.
maí og lokaskýrslu skilaði starfshóp-
urinn af sér 2. júní. Á fundi 9. júní
samþykkti háskólanefnd Háskólans
á Akureyri að hefja kennslu í iðju-
þjálfun innan heilbrigðisdeildar á
haustmisseri 1997, fengjust til þess
nauðsynlegar heimildir stjórnvalda.
Svar menntamálaráðherra barst svo
tveim dögum síðar þar sem ráðuneyt-
ið veitti leyfi sitt.
Iðjuþjálfunarbraut
Iðjuþjálfunarbraut Háskólans á Akur-
eyri lætur sig varða heilsu og lífsgæði
landsmanna og leggur áherslu á að
þjónusta iðjuþjálfa sé í boði þar sem
hennar er þörf (Elsa B. Friðfinnsdóttir
og félagar, 1997). Námið tekur mið af
þörfum íslensks heilbrigðiskerfis og
fer langt fram úr því að mæta alþjóð-
legum staðli. Iðjuþjálfunarbrautin
menntar nemendur til BS gráðu í iðju-
þjálfun sem jafnframt veitir þeim
starfsréttindi sem iðjuþjálfar. Þeir
nemendur er ljúka námi í iðjuþjálfun
frá Háskólanum á Akureyri skulu
hafa tileinkað sér færni og þekkingu
IÐJUÞJÁLFINN 2/97 17