Feykir - 26.11.2009, Blaðsíða 7

María Kristín Magnúsdóttir skóhönnuóur
Skóáhuginn
kviknaði snemma
Mana Krist'n Magnúsdóttir hefur starfað sem
skóhönnuður frá þvf að hún útskrifaðist frá Cordwainers
College sem er í dag London College of fashion árið
2001. Áhuginn á skóm og skóhönnun kviknaði þegar
Mana var ung að árum og segir hún aðspurð að það hafi
aldrei komið til greina að læra neitt annað. Maria hefur
frá þvf fyrr á árinu starfað sem sölumaður hjá Sjávarleðri
og er því flutt til Sauðárkróks. Jólablaðið forvitnaðist
örlítið um Mariu, skóna hennar og jólahefðir.
Upphaflega frétti Feykir af
komu Maríu til Sauðárkróks
í gegnum sögur af þvi að
fyrir utan hjá henni væru
raðir af konum að versla skó,
en María flutti með sér lager
af skóm og ökklaböndum.
Konur eru jú og verða sjúkar
í skó. Sjálf smitaðist María af
skóáhuga sínum ung að árum.
-Bæði amma og mamma
áttu ofboðslega mikið af
fallegum og vönduðum skóm.
Ég hef alltaf verið veik fyrir
vönduðum skóm, helst úr
leðri, útskýrir María og hlær.
-Amma mín var klæðskeri
og var því hrifin af tísku og
vandaðri hönnun eins var hún
í mjög litlu númeri eða númer
35. Mamma átti líka mikið af
tískuskóm og stígvélum og ég
dundaði mér oft í botninum
á fataskápnum hjá þeim að
skoða skó, bætir hún við.
Endanlega segist María
hafa tekið ákvörðun um að
læra skóhönnun þegar hún
var 11 ára gömul en þá þegar
var hún byrjuð að teikna
og hanna skófatnað. -Ég á í
fórum mínum skóteikningar
frá því að ég var barn. En það
er svo skrítið að ég teiknaði
alltaf bara skó, ekki föt eða
neitt annað.
María er landsbyggðar-
stelpa í húð og hár fædd og
uppalin í útjaðri Selfoss en
síðustu ár hefur hún búið í
Reykjavík þar sem hún rak
verslanirnar Verksmiðjuna og
Emblu sem voru verslanir sem
•**
^
★ ★ ★
JóttMiM 7
seldu vörur íslenskra hönnuða
í Reykjavík. -Síðan ég kláraði
námið þá hef ég verið meira
og minna í skóbransanum.
Að hanna skó fyrir önnur
merki og fyrirtæki og síðar
fyrir mig sjálfa auk þess að
standa í verslunarrekstri.
Síðan eftir að kreppan kom
hafa verksmiðjurnar sem
María framleiddi í lokað og
öll þróunarvinnan varð fyrir
bi svo að María sá fram á að
búðinni yrði lokað vegna
vöruskorts og síðan hefur
hún verið að selja úr skólínu
sinni í aðrar verslanir en
hennar eigin. - Það koma um
30 mismunandi verksmiðjur
að því að framleiða einn skó
og þegar þær góðu fara að
týna tölunni getur ferlið orðið
flóknara og verri framleiðsla
fyrir vikið. Ég tók því þá
ákvörðun að vera ekki að
framleiða á meðan ástandið er
svona ótryggt, útskýrir María.
Ég verð að játa að ég skil ekki
alveg hugmyndina á bak við
margar verksmiðjur á bak við
einn skó alin upp í nágrenni
við skóverksmiðju á Akureyri.
Ég spyr því nánar út í þetta.
-Já, í dag eru verksmiðjurnar
svo sérhæfðar. Það er ein sem
sérhæfir sig í hælum, önnur í
rennilásum í skóm, sú þriðja
í sólum, enn ein í sniðum og
svo framvegis og síðan er öllu
sameinað í verksmiðjuna sem
skórnir eru settir saman.
En þú hefur ekkert velt því
fyrir þér að fara að framleiða
þína skó hér heima á
íslandi?
-Ég hef alveg hugsað um
það en ég játa að ég hef svo
sem ekki kafað neitt ofsalega
djúpt ofan í þau mál. Ég veit
ekki einu sinni hvaða tæki
og tól eru til á landinu til
þess að fara að framleiða skó.
SérþekJdngin til að framleiða
skó er þó til staðar hér á landi
og þá hér fyrir norðan. Ég
þarf hreinlega að kynna mér
þetta betur, svarar María og
á fasi hennar má lesa að hún
útilokar elckert.
En hvernig skildi það hafa
komið til að María endaði hér
á Sauðárkróki að selja skinn
og roð fyrir Sjávarleður? -Ég
hef verið að nota roð héðan
síðan ég var í náminu því
ég gjörsamlega heillaðist af
hráefninu þegar ég kynntist
því fyrst. Þegar Gunnsteinn
hringdi og bauð mér vinnu
var ég því nokkuð fljót að taka
ákvörðun. Enda stóð ég eins
og svo margir á ákveðnum
tímamótum í þessari kreppu.
Sá fram á að eiga hvorki
verslun til þess að selja vörur
né geta látið framleiða fyrir
mig þar sem verksmiðjurnar
sem voru að framleiða fyrir
mig í Kína voru að loka,
svarar María. -Ég er komin
með mikla þekkingu á roðinu,
eiginleikum þess og kostum og
það var það sem Gunnsteinn
sá sem kost í því að fá mig í
vinnu. Ég með minn bakgrunn
sem hönnuður get því ráðlagt
UPPSKRIFTIR
-Ég nota aldrei nákvæma
uppskrift heldur slumpa ég og
slampa saman í réttina.
Rauðkálshöfuð, smjörklípa,
niðursneytt beikon og epli. Allt
soðið saman og smakkað til
með rifsberja- eða bláberjasultu.
Látið sjóða þangað til það er
orðið alveg mjúkt. Ég læt þetta
alltaf malla alveg lengi.
-Dill, sýrður rjómi, majónes,
sterkt sinnep, hunang og púður-
sykur. Eins og áður slumpað og
slampa saman og smakkað til.
Best að útbúa þetta daginn áður
svo sykurinn verð búin að jafna
sig og sósan að taka sig.
V21 þeyttur ijómi
2 egg (Skilja eggjahvítur
og rauður að)
2 msk. sykur
1 stórjarðarberjadós
6 blöð matarlím
Byrja á að skilja jarðarberin
og safann frá og stappa jarðar-
berin.
Setja matarlímið í kalt vatn.
Þeyta eggjahvíturnar og svo
rjómann.
Hella vatninu af matarlíminu -
setja í pott og látið bráðna yfir
gufú. Eggjarauður og sykur þeytt
saman, jarðarberjasafanum bætt
út í og matarlíminu hellt í mjórri
bunu og þeytt vel.
Síðan eru jarðarberin sett út í og
rjóminn á eftir og hrært varlega
saman.
Eggjahvitum bætt út í og hrært
rólega saman.
Sett í skál og látið stífna í kæli í
24 tíma.