Feykir - 26.11.2009, Blaðsíða 31

★
hátíð Ijóss og friðar
Séra Gunnar i góðum félagsskap þeirra Örvars og Hákons sem héldu tombólu í haust til styrktar RKÍ.
Að láta gott af sér leiða
Jólin eru
Jólin eru hát'ð Ijóss og friðar,
auk þess sem flest okkar líta á
jólin sem hát'ð fjölskyldunnar,
samveru, góðra gjafa og matar.
Jólablaðið hafði samband við séra
Gunnar Jóhannesson á Hofsósi,
en hann er einnig formaður
Skagafjarðardeildar Rauða kross
íslands. Við spurðum með hvaða
hætti þeir sem aflögufærir eru geti
látið gott af sér leiða fyrir þessi jól.
-Við getum öll látið gott af okkur
leiða með margvíslegum hætti. Það er
auðvitað misjafnt hvað fólk getur leyft
sér í þessum efnum. En það er ekki
er til stærri gjöf en sú sem gefin er af
kærleiksríkum hug og heilu hjarta -
hversu „lítiT sem hún kann að virðast.
Gjöf sem mætir þörfum fólks verður
ekki metin út frá umfangi eða magni.
Fólk sem á þess kost að láta eitthvað af
hendi rakna getur snúið sér í fleiri en
eina átt. Deildir Rauða krossins taka að
sér að miðla áfram gjöfum þangað sem
þeirra er þörf. Hjálparstarf kirkjunnar
tekur einnig við persónulegum
framlögum fólks og kemur þeim í
góðar þarfir. Þá má einnig minna á
starf Mæðrastyrksnefndar sem fólk
getur stutt með framlagi sínu. Þá má
minna á sóknarprestinn, sem gjarnan
er í aðstöðu til að miðla áfram góðum
gjöfum til þeirra sem þurfa þeirra
með.
Gunnar, nú eru margir sem eiga erfitt
fyrir þessi jól sökum fjárhagslegra
erfiðleika. Margir þeirra bera
kannski harm sinn í hljóði og vilja
ekki leita hjálpar. Hvernig geta vinir
og aðstandendur þessa fólks náð til
þeirra og veitt aðstoð án þess að fara
yfir hið svokallað „strik“?
-Við megum aldrei láta nein „strik‘j
raunveruleg eða ekki, standa í vegi
fyrir því að við bjóðum öðrum hjálp
- ef hjálpar er þörf og það er á okkar
færi að hjálpa. En svo áköf þurfum við
heldur ekki að vera að við göngum
á sjálfsvirðingu og reisn fólks. Hér
skiptir máli að lesa rétt í aðstæður og
tilfinningar og finna liðsinni okkar
viðeigandi farveg. Höfum í huga að
það er mörgum erfiðara að biðja um
aðstoð en að þiggja aðstoð. Látum
vita að við viljum hjálpa og spyrjum af
kærleika með hvaða hætti við getum
hjálpað. Stundum er líka einfaldast
að sýna vilja sinn í verki. Kannski
getur það falist í því að mæta með
svuntu og bökunarvörur og taka þátt
í smákökugerð; eða koma með eitt
hangikjötslæri. Eða einhverju allt
öðru!
Hvað með okkur sem eigum pening
aflögu eða jafnvel óslitin spariföt
sem börnin eru vaxin upp úr. Hvert
eigum við að snúa okkur sem viljum
láta gott af okkur leiða? Hvað með
matvöru, kökur og fleira sem hægt
að gefa? Hvert á þá að fara með
varninginn?
-Hægt er að snúa sér til þeirra sem ég
nefndi áðan. Hjálparstarf kirkjunnar
tekur við matvörum og fatnaði sem
og Mæðrastyrksnefnd. í stað matvöru
væri einnig hægt að gefa peninga til
deilda Rauða krossins sem yrði aftur
úthlutað í formi matarúttekta.
Nú þekkjum við flest einhvern sem
hefur misst ættingja eða ástvin á
árinu eða jafnvel skilið og stendur
frammi fyrir því að eyða jóiunum
í fyrsta sinn án ástvina. Hvernig er
hægt að nálgast og aðstoða þá sem
eru í þessum sporum?
-Já! Jólin eru ekki síst tími sem við
eigum með ástvinum okkar. Helgi
jólanna snertir við okkur með svo
sérstökum hætti og vekur svo margt
gott í okkur sem skilar sér inn í
samskiptin við ástvini okkar. Þeir fá
aukið vægi. Með sama hætti minna
jólin okkur á það ef ástvin okkar
vantar. Jólin gera fjarveru ástvinar
sérstaklega þungbæra því sjaldan er
jafn ljóst en einmitt á þessum tíma að
einhvern vantar. Hér má minna á hið
margkveðna, að góðvild og kærleikur
•**
* ★ ★
Jiiil Í1
er fyrst og fremst dyggð hjartans, ekki
handanna. Það sem ég á við er að
oft varðar meira um að vera heldur
en að gera. Nærvera og hlýja miðlar
dýrmætum stuðningi. Lofið fólki að
fínna að þið eruð til staðar. Stundum
teljum við best að vera ekki of mikið
fyrir. Það kann að eiga við. En betra
er að umgangast vini sína og ættingja
með eðlilegum hætti þrátt fyrir allt og
fara ekki hljóðlega í kringum það sem
gerst hefur, heldur vera til staðar og
styðja og hlusta með þeim hætti sem
okkur er unnt.
Eru að þínu mati margir sem þurfa
aðstoð fyrir þessi jól?
-Já. Hvort sem það eru jól eða ekki
þá eru of margir sem þurfa aðstoð í
okkar samfélagi. Þvi miður eykur tími
jólanna oftar en ekki á þörf þeirra. En
að sama skapi - og sem betur fer - gera
jólin einnig marga næmari en ella fyrir
neyð náungans.
Eru það fleiri en undanfarin ár?
-Já. Ég held að það fari ekki framhjá
neinum. Sú breyting sem orðið hefur
á efnahag landsins hefur orðið til að
íjölga í þeim hópi. Allir finna fyrir
þeim þrengingum sem ganga nú yfir
með einum eða öðrum hætti. Þeir
sem stóðu höllum fæti fyrir eiga enn
erfiðara uppdráttar nú en áður.
Eitthvað að lokum?
-Ég vona að fólk sníði jólunum sínum
viðeigandi stakk. Mörgum finnst
að jólin séu ekki jól nema allur ytri
umbúnaður sé réttur og samkvæmt
venju. Ytri umbúnaður er sannarlega
góður og gildur en hefur fátt að
segja ef innri umbúnaður er lítill eða
enginn. Það var ekki mikið skraut í
fjárhúsinu hin fyrstu jól. Enda var þess
ekki þörf. Jólin eru hátíð þess ljóss,
friðar og vonar, sem birtist í barninu
í jötunni, sem fæddist, dó og reis upp
frá dauðum til að við mættum lifa. Sú
gjöf stendur okkur öllum til boða. Við
þurfum bara að þiggja hana. Guð gefi
okkur gleðileg jól.
Skagfirðingar, Húnvetningar
og aðrir nærsveitamenn
Við óskum ykkur gleðilegra jóla
og farsældar á komandi ári.
Þökkum viöskiptin á árinu.
Skoöunarstöðvar okkar eru á Blönduósi,
Hvammstanga, Sauöárknóki og Siglufinöi,
Nánani upplýsingan enu á heimasíðu
Fnumhenja www.fnumhenji.is
íét% Qtd&ííét

rY//rvO'
Ósízum öCCum gCeðíCegrajóCa
ogfarsœCcCar á nýju árí,
ýöCCum cjóoa jóátttöfzu íjercfum sumarsíns
oq víðCurðacCegínum 15. ágúst.
Á STURLUNGASLÓÐ í SKAGAFIRÐl