Dagblaðið Vísir - DV - 23.12.2014, Síða 21

Jólablað 23. desember 2014 Fólk Viðtal 21
Mun aldrei gleyma Glaumbæ
Hljómsveitin náði toppnum árin
á eftir og segir Shady að lífið hafi
hverfst um æfingar, ferðalög og spila-
mennsku. Lítið annað hafi komist
að. „Við hreinlega strituðum,“ útskýr-
ir hún.
Spurð hvort einhverjir tónleikar
hafi verið öðrum minnisstæðari á
þessum tíma segir Shady svo vera.
„Ég mun alltaf muna eftir Glaumbæ.
Þetta var þegar Led Zeppelin kom
hingað til lands. Allir voru mjög upp-
teknir af komu þeirra, eðlilega. Sjálf
vorum við að spila á balli og ég var
að syngja Baby I'm Gonna Leave You
þegar inn í salinn ganga Zeppelin-
liðar. Þetta var „thrilling“ og ég var
svo taugaóstyrk, en vá!“ segir Shady
og spennan í rödd hennar leynir sér
ekki.
Hún kveðst finna fyrir fiðringi
enn þann dag í dag við upprifjunina.
„Flutningurinn, þó ég segi sjálf frá,
var ótrúlegur. Ó, þetta er svo frábær
minning.“
Í maí árið 1969 birtist óvænt til-
kynning frá Hljómum og Flowers
(sem skipuð var þeim Arnari Sigur-
björnssyni, Rafni Haraldssyni, Jónasi
R. Jónssyni, Karli Jóhanni Sighvats-
syni, Sigurjóni Sighvatssyni auk
Gunnars Jökuls Hákonarsonar).
Sveitirnar höfðu tekið ákvörðun
um að hætta en mynda nýja ofur-
sveit setta saman úr rústunum. Nafn
hennar var Trúbrot.
Aðdáendur hljómsveitanna
tveggja voru svarnir óvinir og olli
samruninn því óneitanlega nokkurri
úlfúð. Sveitirnar þóttu ekki vera sam-
stíga í tónlistarsköpuninni en Shady
segir þó að samruninn hafi legið
leynt í loftinu um nokkurt skeið. Til
að byrja með var Trúbrot kvintett
skipuð þeim Gunnari Þórðarsyni,
Rúnari Júlíussyni og Shady Owens,
Karli Sighvatssyni og Gunnari Jökli
Hákonarsyni.
Þeirra fyrstu tónleikar þóttu ekki
ganga nógu vel en þeir voru haldnir
í Sigtúni (við Austurvöll) í júní sama
ár. Strax daginn eftir hélt sveitin til
New York þar hún dvaldi í hálfan
mánuð og tróð upp undir nafninu
Midnight Sun.
Völdu Húsafell yfir Woodstock
„Þetta var á sama tíma og Wood-
stock var að hefjast. Þetta var hreint
töfrandi tími að vera til. Stemmingin
sem einkenndi þessa ferð. Við vild-
um ekki koma heim, ég man það
en höfðum bókað okkur í Húsafell
sömu helgi og aðalhátíðarhöldin
fóru fram. Við vorum svo samvisku-
söm að við vildum ekki ganga á bak
orða okkar,“ segir Shady og hlær.
„Það var nú meiri vitleysan. Við
héldum þess í stað okkar eigið Wood-
stock hér heima í Húsafelli. Ég man
að það var líka dásamlegt og veðrið
eins og þegar best lætur. Það eru all-
ir alltaf að horfa aftur til hippatímans
og ég skil það vel. Það eru forréttindi
að hafa upplifað þennan tíma.“
Tónlistarflutningurinn á Húsafelli
þótti með besta móti og þótti kraft-
urinn slíkur að annað eins hafði ekki
heyrst eða sést hjá íslenskri popp-
sveit. Trúbrot var komin til að vera.
Shady fór þó fljótlega að ókyrrast
og ævintýraþráin tók yfir á nýjan
leik. Hún sagði því skilið við hljóm-
sveitina árið 1970 og fluttist til
Bandaríkjanna í tvö ár.
Hún sneri þó aftur og í febrúar
1972 gekk hún til liðs við hljóm-
sveitina Náttúru sem þá skipuðu þeir
Björgvin Gíslason, Sigurður Árna-
son, Ólafur Garðarsson, Áskell Más-
son og Jóhann G. Jóhannsson en auk
þess lék góðvinur hennar Karl Sig-
hvatsson með þeim öðru hverju.
Hvatvísin leiddi til Georgíu
Tæpum tveimur árum síðar var kom-
ið fararsnið á Shady enn á ný.
„Ég hitti menn á „base“inu hvar ég
kom fram á Offisera-klúbbnum. Þetta
voru amerískir tónlistarmenn. Ég
spilaði aðeins með þeim hér heima.
Þeir voru allir á leiðinni til heim til
Bandaríkjanna og buðu mér með til
Atlanta. Ég var svo hvatvís þarna svo
ég gerði það bara og fór. Við spiluð-
um aðeins í Goergíu og Flórída hvar
ég bjó svo í smá stund. Þetta var alls
ekkert auðvelt og ég man við ströggl-
uðum mikið. Á þessum tíma hafði
mamma nýverið flutt til Seattle svo
ég fór að endingu heim til hennar.“
Shady sneri aftur til Íslands yfir
sumartímann árið 1977. Þá höfðu
þeir Gunnar Þórðarson og Björg-
vin Halldórsson unnið í Bretlandi
og unnu að útgáfu vísnaplötunn-
ar Einu sinni var í félagi við aðra
menn. Í þeirra hópi kynntist Shady
eiginmanni sínum og fluttist hún til
London með honum eftir sumarið.
Barnleysið vonbrigði
Í dag búa þau hjónin saman heilum
þrjátíu og sex árum síðar, í sveitum
Suffolk ásamt tveimur köttum. Þeim
varð ekki barna auðið og segir Shady
að hún reyni að láta það ekki á sig fá.
„Nú erum við bæði sest í helgan
stein. Það er besta vinna sem
ég hef haft,“ segir hún og hlær.
„Kettirnir eru mín börn. Því mið-
ur þá bara gekk það ekki hjá okk-
ur. Það einhvern veginn gerðist
ekki. Ég er samt ekki ekki ein af
þeim sem ætla að dvelja við það.
Ég meina þú saknar ekki þess
sem þú hefur ekki. Ég er ekki að
segja að maður verði ekki svolítið
„melancholy“ með aldrinum
og það veldur mér stundum
hjartasári. En eins og sagt er;
þú velur þér ekki fjölskyldu. Við
erum líka mjög heppin. Við höf-
um það gott.“
Shady á stóra fjölskyldu hér
heima á Íslandi og vonast hún
til að geta heimsótt þau næsta
sumar. „Það er þá sem ég væri
til í að spila smá líka ef ég næði
nokkrum giggum. Ég stóla á
þig, María, að koma þessu til
skila,“ segir hún og rekur upp
rokna hlátur.
Þrátt fyrir að hafa komið í stuttar
heimsóknir síðustu fjóra áratugina
kveðst Shady hafa misst sterkustu
tenginguna við landið. Hún nefnir
þar sérstaklega þá Karl J. Sighvatsson
og Rúnar Júlíusson. En hún hefur þó
komið og leikið á minningartónleik-
um þeirra beggja.
Saknar Rúna Júl
„Ég kom miklu oftar þegar Rúni var
á lífi. Ég vann meira að segja lítillega
með honum skömmu áður en hann
dó. Við skemmtum okkur alltaf svo
vel saman. Ég minnist þess hvernig
ég kvaddi hann í hinsta sinn á flug-
vellinum,“ Shady gerir hlé á máli sínu
um stund. „Maður veit aldrei neitt
fyrirfram, er það? Hvað ég sakna
hans.
Hvað er annars að frétta af Ís-
landi,“ spyr Shady blaðamann.
„Músíkin er hún ekki alltaf í blóma.
Ég er nokkuð viss um að ég myndi
ekki þekkja mikið af því sem er í
gangi þarna núna. Rúni var vanur að
senda mér tónlist um jólin. Þannig
fylgdist ég ágætlega með því sem var
í gangi. Og hvernig er það, er ekki allt
líka orðið mun stærra?“ spyr hún á
ný og blaðamaður jánkar því. Hún
kveðst ekki vera mjög fylgjandi því.
„Ég elska smáborgarfílinginn en
nú er allt orðið stórt og bæjarfélögin
Hafnarfjörður, Kópavogur, Reykjavík
þetta rennur saman er það ekki? Ég
veit alveg að hlutirnir breytast en ég
sakna samt Íslands eins og það var.
Litla Ísland var eitthvað svo kósí. Ég
er orðin svo mikil sveitakona í seinni
tíð, eins og þú kannski heyrir.“
Shady hélt því næst áfram að
spyrja frétta af Íslandi vongóð um að
snúa aftur við fyrsta tækifæri. „I'll be
back,“ segir hún og hlær að lokum. n
„Ég fór eftir tónleik-
ana og bauð þeim
aðstoð mína. Þeir lofuðu
að vera í sambandi við
mig. Sem þeir gerðu svo
ekki neitt. Ég var mjög sár
við þá, virkilega vonsvikin.
Óðmenn Shady segist sjá eftir því
að hafa ekki verið þeim trú.
Hljómar Sveitin
náði áður óþekktum
hæðum í vinsældum
hér á landi.
Hægt að panta á www.rit.is
Bækurnar fást í bókaverslunum og garðvöruverslunum. Fossheiði 1 – 800 Selfoss
Sími 578-4800
Tvær grænar
í jólapakkann
Hljómar á ferð
og flugi Sveitin
spilaði í Bretlandi
um tíma.
Trúbrot Shady
stoppaði stutt við
með sveitinni Trú-
brot og hélt út á vit
ævintýranna á ný.