Skólavarðan - 01.03.2005, Blaðsíða 5

5
KYNNING FORYSTUMANNA
SKÓLAVARÐAN 2.TBL. 5. ÁRG. 2005
Elna Katrín Jónsdóttir stendur nú á tíma-
mótum. Hún er ekki lengur formaður
Félags framhaldsskólakennara og hætt
er við að félagsmenn þurfi nokkurn
tíma til að átta sig á því þar sem Elna
hefur verið eins konar holdgervingur
félagsins. Erindin eru ófá sem félags-
menn hafa leitað með til hennar og
sjaldan gengið bónleiðir til búðar. Vand-
séð er að nokkur fari í fötin hennar Elnu
þegar þekking og yfirsýn yfir réttindi
og skyldur kennara eru annars vegar
en hún orðar það svo sjálf að maður
komi manns í stað. Nú hefur Aðalheiður
Steingrímsdóttir tekið við í brúnni og
hún er enginn nýgræðingur í stéttarfé-
lagsmálum kennara. Elna heldur áfram
sem varaformaður Kennarasambands
Íslands og ætlar að sögn að beita sér
með dálítið öðrum hætti og leggja aðrar
áherslur en hingað til. Skólavarðan sá
tilefni til að líta yfir farinn veg með Elnu
og leita svara við nokkrum spurningum
sem vakna nú þegar breytingar verða á
högum hennar.
Elna Katrín gekk í barnaskóla á Akur-
eyri en fluttist á unglingsaldri til Reykja-
víkur og lauk stúdentsprófi frá Mennta-
skólanum við Hamrahlíð 1974. Hún fór til
Vínarborgar og lagði stund á rússnesku og
germönsk fræði en tók BA-próf í þýsku frá
Háskóla Íslands auk uppeldis- og kennslu-
fræði. Hún stundar nú meistaranám við HÍ
bæði í sínu fagi, þýsku og opinberri stjórn-
sýslu.
Fljótlega eftir að Elna hóf kennslu tók
hún þátt í samvinnuverkefni hóps þýsku-
kennara sem fólst í því að semja metn-
aðarfullar kennslubækur Þýska fyrir þig
en þær byggja á nútímalegum kennslu-
aðferðum. Þýska fyrir þig er sniðin sem
grunnnám í þýsku á framhaldsskólastigi
og notuð í meirihluta framhaldsskóla. Á
undanförnum árum hefur Elna unnið með
nýjum hópi að gagngerðri endurskoðun á
bókunum.
Elna var spurð að því hvernig kennslu-
ferill hennar hófst.
„Það var nánast tilviljun hvernig ég öðl-
aðist mína fyrstu kennslureynslu. Þegar
ég lauk stúdentsprófi sóttist ég eftir að
komast til náms í rússnesku við háskólann
í Leníngrad og reyndi að bera mig eftir
námsstyrk sem í boði var en varð undir í
þeirri samkeppni. Þá staldraði ég við og
leitaði mér að vinnu. Á þessum tíma var
mikill kennaraskortur og það varð úr að
ég réð mig til kennslu í Gagnfræðaskólann
á Akureyri. Við vorum tveir nýstúdentar á
sama aldri sem réðum okkur í meira en
fulla kennslu þetta árið. Þarna kenndi ég
ensku og þýsku, sem var hluti námsefnis
í gagnfræðadeildum, og eitthvað kom
ég við að kenna þýsku í MA í veikindafor-
föllum. Mín fyrsta kennarastaða var við
Menntaskólann á Egilsstöðum en þangað
réð ég mig um áramótin 1980-1981 áður
en ég hafði að fullu lokið námi. Þar var ég
þýskukennari í átta ár.
Það var merkileg reynsla að kynnast líf-
inu í landsbyggðarmenntaskóla. Mennta-
skólinn á Egilsstöðum var fyrsti framhalds-
skólinn í landsfjórðungnum og talsverður
hluti nemenda voru fyrstu einstaklingarnir
í sínum fjölskyldum sem fóru í framhalds-
skólanám og jafnvel enn frekara nám þar
á eftir. Þar sem þetta var skóli fjórðungsins
blönduðust þarna saman börn bæjarins og
sveitanna í kring og unglingarnir af fjörð-
unum. Fyrir ungan kennara var mjög lær-
dómsríkt að kynnast þessu. Þetta var auk
þess heimavistarskóli og það kom í hlut
okkar kennaranna að annast heimavistar-
Sameining
kennara var heillaskref
Viðtal við Elnu Katrínu Jónsdóttur varaformann KÍ og fráfarandi formann FF