Fréttablaðið - 25.11.2016, Qupperneq 46

FÓLK ER KYNNINGARBLAÐ
sem býður auglýsendum að
kynna vörur og þjónustu í formi
viðtala og umfjallana. Í blaðinu er
einnig hefðbundið ritstjórnarefni.
Blaðið fylgir Fréttablaðinu daglega.
ÚTGEFANDI: 365 MIÐLAR | ÁBYRGÐARMAÐUR: Svanur Valgeirsson
UMSJÓNARMENN EFNIS: Elín Albertsdóttir, elin@365.is, s. 512 5349 | Lilja Björk Hauksdóttir, liljabjork@365.is,
s. 512 5372 | Ragnheiður Tryggvadóttir, heida@365.is, s. 512 5367 | Sólveig Gísladóttir, solveig@365.is, s. 512 5351
Starri Freyr Jónsson, starri@365.is, s. 512 5358 | Vera Einarsdóttir, vera@365.is, s. 512 5357
SÖLUMENN: Atli Bergmann, atlib@365.is, s. 512 5457 | Jóhann Waage, johannwaage@365.is, s. 512 5439
| Jón Ívar Vilhelmsson, jonivar@365.is, s. 512 5429 | Ólafur H. Hákonarson, olafurh@365.is, s. 512 5433
Elín
Albertsdóttir
elin@365.is
Ana StaniceviĆ hlustaði á íslenska tónlist þegar hún var unglingur og var alltaf ákveðin í að læra íslensku. MYND/EYÞÓR
Ana á ferðalagi um Kotor í Svartfjalla-
landi.
Ana er félagslynd og söngelsk.
Hún syngur með tveimur íslensk-
um kórum og kann flest helstu
jólalögin. Ana verður með jóla-
tónleika ásamt félögum sínum
í Söngfjelaginu um aðra helgi í
Langholtskirkju. „Ég kom hing-
að til að læra íslensku. Það hefur
verið draumur minn frá því ég
var barn að læra þetta tungumál.
Einnig hef ég gríðarlegan áhuga á
íslenskri menningu og bókmennt-
um. Eftir háskólanám í bókmennt-
um og skandinavískum fræðum í
Belgrad kenndi ég um tíma norsku
þar auk þess að vera í doktorsnámi.
Ég fór líka í lýðháskóla í Noregi til
að læra norskuna betur en langaði
mikið til að læra íslensku og fær-
eysku. Ég ákvað því að láta þann
draum rætast,“ segir Ana.
ÍSLENSKUR KÆRASTI
„Það var eitthvað sem heillaði
mig við Norðurlönd þegar ég var
barn. Maður ímyndar sér eitt og
annað og ég sá snjó og ævintýri í
hillingum. Tónlistin heillaði og ég
las allar bækur sem ég komst í.
Ég veit ekkert hvaðan þessi áhugi
kemur. Ísland stóð sannarlega
undir væntingum mínum og mér
finnst mjög gaman að vera hér.
Tungumálið þykir mér enn afar
áhugavert þótt ég kunni það núna.
Einnig er menningin í Reykja-
vík ótrúlega spennandi. Það er
svo margt í boði. Þá er landslagið
stórbrotið, náttúran og umhverfið
allt,“ segir Ana sem hefur eignast
íslenskan kærasta og er ekkert á
leið úr landinu. „Mér þykir tilver-
an hér óvenjuleg miðað við þann
heim sem ég kem frá og fólkið
líka. Íslendingar eru ólíkir íbúum
á meginlandinu. Þið eruð eyjar-
skeggjar og mér finnst ég vera
orðin það líka. Ég er búin að læra
miklu meira en ég bjóst við og
er alltaf að uppgötva nýja hluti,“
segir hún.
„Ég hóf íslenskunám við Há-
skóla Íslands þegar ég kom hingað
fyrst, lauk því og var í framhald-
inu boðið að kenna íslensku sem
annað tungumál. Mér finnst það
ótrúlega skemmtilegt. Ég er bæði
að kenna háskólafólki íslensku sem
fer síðan heim aftur og svo þeim
sem koma hingað til að setjast að.
Þetta eru ólíkir hópar sem gerir
starfið fjölbreytt og eftirsóknar-
vert. Auk þess læri ég sjálf mikið
af samskiptunum og því er starf-
ið bæði dýrmætt og gefandi. Eftir
skólann fer ég síðan á kóræfingu,“
segir Ana og brosir. „Ég hef verið í
kórum frá blautu barnsbeini, aðal-
lega skólakórum en einnig skand-
inavískum kór í háskólanum í Bel-
grad. Þar sungum við Lúsíulög
sem mér þykir mjög vænt um.“
DANSANDI ÁTRÚNAÐARGOÐ
Ana fór á tónleika hér á landi fyrir
tveimur árum þar sem margir
kórar komu fram. „Þegar Söngfje-
lagið kom á svið fannst mér kór-
inn einstakur. Allir voru í litskrúð-
ugum fötum og ég varð fyrir hug-
ljómun. Ég fann að þau sungu með
sálinni,“ segir Ana og segist hafa
verið dáleidd af stjórnandanum,
Hilmari Erni Agnarssyni. „Þegar
hann stjórnaði var eins og hann
dansaði fallegasta dans í heimin-
um,“ segir hún. Á þeim tíma vissi
Ana ekki að Hilmar hafði verið í
pönkhljómsveitinni Þey sem hún
hlustaði mikið á sem unglingur.
„Svo skemmtilega vildi til að
formaður kórsins var meðkenn-
ari minn í háskólanum og bauð
mér að vera með. Ég fór á æfingu
og þar með varð ekki aftur snúið.
Jólatónleikarnir okkar verða með
írsk/keltneskum blæ ásamt ís-
lenskum jólalögum. Einnig verð-
ur frumflutt íslenskt jólalag eftir
einn kórmeðlim, Olgu Guðrúnu
Árnadóttur, sem er mjög spenn-
andi og sérstakt. Núna er ég líka
komin í Lúsíukórinn á Íslandi og
mun syngja Lúsíu-lög með þeim
um jólin. Ég hef kynnst menning-
unni á Íslandi vel í gegnum kór-
ana. Kóramenningin á Íslandi er
afar sérstök,“ segir Ana.
ÞÝÐIR BÆKUR Á SERBNESKU
Til marks um lítið land er gaman
að segja frá því að þegar blaða-
maður hitti Önu á kaffihúsi í mið-
bænum sat skáldið Sjón þar ásamt
fleirum. Ana var uppnumin enda
er hún nýbúin að þýða bók hans,
Mánastein, yfir á serbnesku. Bókin
kemur út þar í landi um áramót-
in. „Svona er Ísland, maður rekst
á ótrúlegasta fólk í bænum. Mig
langar að þýða fleiri bækur og
kynna íslenskar bókmenntir fyrir
löndum mínum. Það væri gaman
að búa til menningarbrú á milli Ís-
lands og Serbíu. Næst langar mig
að þýða skáldsöguna Síðasta ástar-
játningin eftir Dag Hjartarson.“
ÓLÍKAR JÓLAHEFÐIR
Ana ætlar að halda íslensk jól en
heldur jafnframt í heiðri jól rétt-
trúnaðarkirkjunnar sem hún til-
heyrir menningarlega. „Ég hef
gaman af jólaskreytingunum hér
á landi, þær lýsa upp skammdeg-
ið. Serbnesk jól eru ekki fyrr en 7.
janúar og eru ólík ykkar jólum. Í
minni trú eru ekki gefnar gjafir og
við höfum ekki jólatré. Eikargrein
er sett upp og jólin eru lágstemmd.
Þau eru fyrst og fremst fjölskyldu-
samvera. Margar skemmtilegar
hefðir eru þó ríkjandi á mínum
jólum, fyrir utan að borða góðan
mat. Pabbi náði í hey og breiddi
á gólfið. Í því voru faldar örsmá-
ar gjafir, til dæmis sælgæti eða
hnetur. Foreldrar mínir léku hænu
og hana á meðan börnin leituðu að
gjöfunum. Sá sem finnur gjöf á
hana. Mér fannst þetta alltaf mjög
skemmtilegt. Mamma bakar ávallt
sérstakt jólabrauð og felur inni í
því eina mynt. Sá sem finnur mynt-
ina verður hamingjusamur á árinu.
Allir vilja þess vegna finna mynt-
ina en þetta er ekkert ólíkt íslensk-
um möndlugraut,“ útskýrir Ana.
Annar siður sem tengist jólum í
Serbíu er þannig að sá sem kemur
fyrstur í húsið á jóladag kemur
með hamingju, góða heilsu og ást
fyrir fjölskylduna. „Ég reyndi allt-
af að vakna snemma, hlaupa út og
vera svo fyrst til að koma í húsið.
Annar siður er að setja eikargrein
í eldstæði þannig að hún neisti en
neistarnir tákna hamingju og gott
líf.“
DÝRLINGUR Í ÆTTINNI
Langalangafi Önu, Petar Zimonjić,
er dýrlingur í orþódoxakirkjunni
eða rétttrúnaðarkirkjunni. Ana
heldur mikið upp á sögur af honum
en hann var í raun bróðir langa-
langömmu hennar og var ókvænt-
ur prestur. Hann starfaði í Saraj-
evo í Bosníu-Hersegóvínu og er
frægur þar í landi fyrir góðverk
sín og hjálpsemi við þá sem minna
máttu sín. Hann sameinaði fólk af
ólíkum trúarbrögðum og tókst að
varðveita kýrillíska stafrófið sem
páfinn á þeim tíma vildi útrýma.
„Langalangafi minn var líflátinn í
seinni heimsstyrjöldinni. Ég tengi
svolítið við rétttrúnaðarkirkjuna
vegna sögu minnar. Amma mín
bjó heima hjá okkur þegar ég var
barn og sagði mér margar falleg-
ar sögur af honum. Sjálf er ég nú-
tímamanneskja, ekkert sérstak-
lega trúuð en tónlistin í rétttrún-
aðarkirkjunni þykir mér falleg og
áhrifarík.“
Á HEIMASLÓÐUM
Borgin mín, Valjevo, er ein falleg-
asta borg í Serbíu en mér fannst
gaman að flytja til Belgrad. Hún
er sömuleiðis falleg borg og
menningar lífið blómstrar þar.
Serbía liggur inni í landi svo það
var venja að fara til Svartfjalla-
lands á sumrin til að fara á strönd-
ina þegar ég var krakki. Ég ferð-
aðist mest um Balkanskagann með
norskum samnemendum mínum
þegar ég var í skólanum í Noregi
og upplifði löndin með þeim. Ég hef
ekki enn komið til Ítalíu þótt stutt
sé að fara þangað,“ svarar Ana
þegar hún er spurð um ferðalög á
heimaslóðum. „En ég hef eignast
ítalska vini hér á Íslandi,“ bætir
hún við. „Þegar ég ferðast leita ég
frekar í norður, til Finnlands, Sví-
þjóðar, Noregs og Danmerkur.“
Ana segir að fjölskylda hennar
skilji vel að hún vilji vera á Íslandi
miðað við áhuga hennar á landinu
alla tíð. „Systir mín hefur komið
í heimsókn og foreldra mína lang-
ar mikið að koma. Vonandi verður
það einn daginn,“ segir Ana sem
hlakkar mikið til tónleikanna með
Söngfjelaginu sem verða í Lang-
holtskirkju 4. desember kl. 16 og
20. Ana er líka byrjuð að læra á
selló eftir að hún kom til Íslands
og þar rætist enn einn draumur
hennar. „Ég er að upplifa íslenska
drauminn,“ segir hún og brosir.
Fa
rv
i.i
s
//
1
11
6
20%
ALLAR VÖRUR
AFSLÁTTUR
· BLACK FRIDAY ·
2 5 . N Ó V E M B E R 2 0 1 6 F Ö S T U D A G U R2 F Ó L K ∙ K Y N N I N G A R B L A Ð ∙ X X X X X X X XF Ó L K ∙ I ∙ L Í F S S T Í L L
2
5
-1
1
-2
0
1
6

0
4
:2
5
F
B
1
0
4
s
_
P
0
5
9
K
.p
1
.p
d
f
F
B
1
0
4
s
_
P
0
5
4
K
.p
1
.p
d
f
F
B
1
0
4
s
_
P
0
4
6
K
.p
1
.p
d
f
F
B
1
0
4
s
_
P
0
5
1
K
.p
1
.p
d
f
A
u
to
m
a
ti
o
n
P
la
te
r
e
m
a
k
e
:
1
B
6
D
-3
0
0
C
1
B
6
D
-2
E
D
0
1
B
6
D
-2
D
9
4
1
B
6
D
-2
C
5
8
2
7
5
X
4
0
0
.0
0
1
4
B

F
B
1
0
4
s
_
2
4
_
1
1
_
2
0
1
C
M
Y
K