Morgunblaðið - 16.10.2015, Page 11

Morgunblaðið/Eva Björk
Eldkonan Margrét Lóa er hrifin af rauðu, á rauða vespu og rauða kápu og hefur hundinn sinn í körfu aftan á.
heiminn og ég flétta stöðu
heimsmálanna inn í eigin
heimsreisu. Þegar maður
fer í heimreisu er óhjá-
kvæmilegt að segja líka frá
ljótleikanum, pyntingum,
frelsisskerðingu, hælisleit-
endum. Ég er líka að hugsa
til kvenna og stöðu þeirra í
heiminum, ég hugleiði sýru-
árásir sem sumar verða fyr-
ir og búrkuna sem aðrar
klæðast. Ég laðast mikið að
þunga og dauða. Ég áttaði
mig ekki á því fyrr en ég
setti saman myndir af öllum
uppáhaldsskáldunum mín-
um, þá rann upp fyrir mér að þau
höfðu öll svipt sig lífi,“ segir Mar-
grét Lóa og bætir við að hún tefli
saman fegurð og ljótleika í nýju
ljóðabókinni.
„Eitt ljóðið, Máraþorp, fjallar
til dæmis um ótrúlega fagurt útsýni
sem ég hafði þegar ég bjó í fjalla-
þorpi í Andalúsíu. Þar komst ég að
því að fegurð venst ekkert frekar en
ljótleiki. Ég var alltaf jafn hug-
fangin og trúði vart mínum eigin
augum í hvert einasta skipti sem ég
fór á fætur. Á veröndinni tók golan
á móti mér og óendanleg fegurð
blasti við, minjar frá því löngu fyrir
Krist, Márakastalinn, Borgarvirkið
og fjöllin í Afríku,“ segir Margrét
Lóa sem var með ljóðabók Nínu
Bjarkar, Svartur hestur í myrkrinu,
á náttborðinu hjá sér þegar hún
dvaldi í Andalúsíu.
„Ég tek hana og nokkrar aðrar
ljóðabækur alltaf með mér hvert
sem ég fer.“
Ég elska rautt
Heilmikil erótík er í bókinni um
frostið í hauskúpunni og ljóðin eru
sannarlega litrík.
„Ég er mikið fyrir liti. Ég elska
rautt og þegar ég var barn þá var
ég oft rauðklædd frá toppi til
táar. Börn voru svo frjáls þá,
það eimdi líklega eitthvað
eftir af hippatímanum. Allir
sterkir og heitir litir höfða til
mín, en þegar ég teikna þá
er það yfirleitt svarthvítt.
Ég skrifa í litum en sæki
ekki í að vinna með liti í
myndunum mínum, eins og
sjá má á umgjörð bókarinnar
sem er svört og hvít. Ég
teiknaði myndirnar sem
prýða kápuna, en hringurinn
er mér hugleikinn, þetta
kvenlega form. Sjöundi
hringurinn er ljóðið aftan á
bókarkápunni. Ég hugsa þetta allt
sem eina heild, hönnunin og um-
gjörðin skiptir mig miklu máli.“
Vill taumlaust flæði
Tíu ár eru frá því Margrét Lóa
sendi frá sér ljóðabók síðast, en 30
ár eru frá því hún gaf út sína fyrstu
ljóðabók, Glerúlfa. Hún á því stór-
afmæli sem skáld.
„Ég var ekki nema 18 ára þeg-
ar ég gaf út Glerúlfa, en hún var
skrúfuð saman með stórum
skrúfum. Ég hef alltaf lagt mikið
upp úr hönnun bókanna minna,
enda fæst ég töluvert við myndlist
líka. Ég hef reynt að helga mig sýn-
ingarhaldi, upplestrum, gjörningum
og geisladiskaútgáfu í þessi tíu ár
frá því síðasta bók kom út. Ég hef
til dæmis prentað ljóð á silki, plast
og léreft. Þessi tíu ár eru löng þögn
í útgáfu, en ég hef sem sagt haldið
nokkrar sýningar á þessum tíma og
gert tilraunir með að prenta ljóð á
mismunandi efnivið og að lesa upp
ljóð með tónlist,“ segir Margrét Lóa
og bætir við að hún hafi gengið í
gegnum nokkur stig á ljóðaferl-
inum.
„Ég hef viljað taumlaust flæði
og ég hef viljað koma frá mér því
sem hefur legið mér mikið á hjarta í
sem allra, allra fæstum orðum.
Samkennd er nokkuð einkennandi
fyrir ljóðin mín þessa dagana. Ann-
ars hefur ákveðinn tónn náð að
fylgja ljóðunum mínum alveg frá
upphafi og ég er satt að segja mjög
þakklát fyrir það.“
DAGLEGT LÍF 11
MORGUNBLAÐIÐ FÖSTUDAGUR 16. OKTÓBER 2015
Verk sem komið hafa út
eftir Margréti Lóu:
 Glerúlfar, ljóð, 1985
 Náttvirkið, ljóð, 1996
 Orðafar, ljóð, 1989
 Ávextir, ljóð, 1991
 Tilvistarheppni, ljóð, 1996
 Ljóðaást, ljóð, 1997
 Háværasta röddin í höfði mínu, ljóð, 2001
 Hljómorð, ásamt tónlistarmanninum Gímaldin, Ljóðaúr-
val MLJ á geisladiski, 2003
 Laufskálafuglinn, skáldsaga, 2004
 Tímasetningar, ljóð, 2005
 Frostið inni í hauskúpunni 2015
30 ÁRA FERILL MARGRÉTAR LÓU
Ég hef haft mikinn áhuga á fótbolta svo lengisem ég man eftir mér, enda fótbolti ein affáum íþróttum þar sem hæð skiptir minnamáli en geta. Maradona stóð vart út úr
hnefa, Kevin Keegan var svo lítill að það var táfýla af
hárinu á honum! Nær okkur í tíma er hægt að benda
á stórsnillinga eins og Paul Scholes og Lionel Messi
sem sönnun þess að svo lengi sem fæturnir ná niður á
jörðina eigi menn eitthvert örlítið erindi á völlinn.
Það kemur því ekkert á óvart að ég hef spilað
með bekkjarliðum, æfði með Þrótti Reykjavík á sín-
um tíma og finnst enn fátt skemmtilegra en að
skjótast aðeins í fótbolta þegar boltafíknin kallar.
Eini gallinn er sá að ég er hérumbil jafngóður í fót-
bolta og Pierce Brosnan er í söng. (Þið sáuð öll
Mamma mia!, ekki reyna að neita því.) Ég
skoraði til dæmis tvö mörk á æfingum með
Þrótti Reykjavík hér í den tid, bæði í eigið
mark.
Þrátt fyrir vankunnáttu mína í fót-
boltafaginu hef ég þó reynt að fara af
og til með vinnufélögunum í hádegis-
fótbolta. Hafa þeir sýnt mér mikið
umburðarlyndi þar sem ég hef skakk-
lappast fram og til baka eftir vell-
inum og gert mitt besta til þess að
vera fyrir í vörninni. Ég hef meira
að segja náð að skora tvö mörk! Og í
rétt net!
En karma kallar víst ekki allt ömmu
sína. Í sumar náði ég nefnilega mínum
besta fótboltaleik, líklega á ævinni. Ég
stóð mig frábærlega í vörninni, blokk-
aði menn, vann bolta, hreinsaði frá.
Heimurinn var mín ostra, svo ég sletti
erlendu tungutaki. Ég var kannski
ekki kominn svo langt að sjá fyrir mér
feril í atvinnumennsku, en fyrir aðeins
of þungan og aðeins of lítinn 33 ára
blaðamann með gleraugu var ég að
standa mig eins og ég væri karakter í bók eftir Þor-
grím Þráins. Og þá dundi áfallið yfir. Snarpur stingur
í nárann. „Af hverju núna? Af hverju gat þetta ekki
gerst þegar ég gat ekki neitt?“ Af hetjuskap ákvað ég
að halda aðeins áfram, kannski gæti ég enn gert
gagn? Svarið við því kom strax í næstu sókn, þegar
sóknarmaðurinn ekki bara labbaði framhjá mér, held-
ur steig hann á tána á mér um leið og hann
skoraði, svona eins og til að undirstrika
hinn skyndilega ömurlega dag. Tognaður
nári og marin tánögl. Frábært.
Ég hef varla náð mér enn í
náranum, enda finn ég alltaf nýj-
ar og nýjar leiðir til þess að
teygja aðeins á honum aftur.
Stíg inn í bíl, á. Stíg út úr bíl,
á. Geng upp stiga, á. Geng niður
stiga, tvöfalt á.
Í ljósi þess að „ferill“ minn í vinnustaðafót-
boltanum spannar núna tvær ökklatognanir
(sína á hvorum ökklanum), náratognun og tvö
mörk velti ég fyrir mér hvort kannski séu
þetta skilaboð frá Mættinum um að ég eigi
að hætta á toppnum. Er kannski kominn
tími til að setja skóna á hilluna?
Hvar er þessi hilla?
Fæst hún kannski í IKEA?
Getur einhver lánað mér sexkant?
»… fyrir aðeins of þunganog aðeins of lítinn 33 ára
blaðamann með gleraugu var ég að standa
mig eins og ég væri karakter í bók eftir
Þorgrím Þráins.
HeimurStefáns Gunnars
Stefán Gunnar Sveinsson
sgs@mbl.is Laugavegi 34 101 Reykjavík | Sími: 551 4301 | gudsteinn.is
Guðsteins Eyjólfssonar sf
V E R S L U N
Herra náttföt
Verð 9.900,-
Höfuðföt fráBugatti
Ég er ský í kjól
heimsreisa sem hefst í hjarta þínu
eina hlið sjálfsins sem kann þá list að skína
sterk og rösk einsog sjókona
hamingjusöm einsog hundrað skríkjandi smábörn
Ligg í döggvotu grasi og hugsa um bragð
af vörum sem ég hef enn ekki kysst
þú sérð mig í rómantískum gamanmyndum
ég er sú sem fær demantshring og koss
og allir klappa fyrir í lokin
Ský í kjól
Ljóðabækur,
skáldsaga,
geisladiskur