Víkurfréttir - 14.12.2000, Blaðsíða 28
Bergþóra borðar
risastóran korn-
Stöngul.
Fti Oalii” hdlla Hesta oj>
það verður æ algeng-
ara að fólk fari til fjar-
lægra staða. Margir láta sig
einungis dreynia uni fjarlæg
liind en aðrir skella sér liálfa
leið yfir hnöttinn og svala
ævintýraþránni. Eiríkur
Hilmarsson (Eyji) og Aðal-
heiður Héðinsdóttir (Addý)
og fjölskylda þeirra gerðust
ferðalangar á fjarlægri slóð í
sumar þegar þau fóru til
Perú og Chile í Suður Anier-
íku í þrjár vikur.
Loforð um að hittast aftur
árið 2000
Aðdragandinn að þessu ferða-
lagi er í raun fjórtán ára gamall.
Þegar þau hjónin voru við nám
í Madison, Ameríku eignuðusl
þau frábæra nágranna sem voru
frá Chile og Spáni, hjónin Pat-
ricio og Concepcion og amer-
ísku hjónin, Marcha og Joe.
Mikill samgangur var á milli
fjölskyldnanna og dælur þeirra
Andrea, Sarah og Paulina urðu
miklai' vinkonur. Með þeim öll-
um tóksi vinátta sem haldist
hefur síðan. Þau ákváðu áður
en leiðir þeirra skildu að hittast
aftur eftir tjórtán ár eða í júlí
árið 2000 í Machu Picchu í
Perú og skrifuðu öll undir þetta
loforð á löggiltan skjalapappíi'.
Þessi áætlun þeirra tókst þó
ekki alveg því Marcha og Joe
komust ekki í ferðalagið vegna
rannsóknarferðar Joe til
Senegal í Afríku.
Fjölskylda Eyja og Addýjar
flaug fyrst til New York og
þaðan var llogið til Santiago í
Chile og tók flugferðin 16
klukkustundir! Já, það er langt
til Suður Ameríku, hinum meg-
in á hnettinum og auðvitað er
vetur þar þegar það er surnar
hjá okkur. Hjónin sem búa í
Santiago, þau Patricio og
Concepcion og dætur þeirra
Paulina og Solia tóku á rnóti
Eyja og Addý og börnum
þeirra þrem, Andreu og unnus-
ta hennar Sigurði, Héðni og
Bergþóru. Islenska Ijölskyldan
dvaldi í viku á heimili vina-
hjóna þeirra og síðan fóru þau
öll saman lil Perú. Ferðinni var
heitið á Inkaslóðir og hafði Pat-
rieio skipulagt leiðangurinn.
Þau IJugu fyrst til Lima, Perú
og voru þar í einn dag.
Dularfullt land
Lima, höfuðborg Perú, er
skammt fyrir sunnan miðbaug.
Borgin stendur við ströndina
og ylir henni eru alltaf þykk
ský. Lima bei- þess glögg merki
að þar var miðstöð Spánverja á
nýlendutímanum en borgin má
muna fífil sinn legri. „Okkur
þótt megn hlandlykt á aðaltoigi
borgarinnar sérstaklega óaðlað-
andi og minnti einna helst á
miðborg Reykjavíkur á sunnu-
dagsmorgni eftir langt laugar-
tlagskvöld. Umferðarmenning-
in er sérstök í Lima. I borginni
eru ótrúlegur fjöldi leigubíla
sem minna stöðugt á sig með
því að flauta tvö stutt bíbb.
Frjáls samkeppni er á milli
strætisvagna og þeir fara engar
sérstakar leiðir, heldur í ein-
hverja tiltekna átt og þangað
sem farþegar vilja fara. I hverj-
um strætisvagni eru tveir
starfsmenn, bílstjóri og annar
sem hangur hálfur utan á vagn-
inum og reynir að lokka veg-
larendur til sín með því að
kalla hvert ferðinni er heitið.
Oft stíga bílstjórarnir hraust-
lega á pinnann til að vera á
undan öðrum vögnum að
næstu stoppistöð, sérstaklega ef
þar stendur stór hópur af fólki,"
segirEyji.
1 Perú er mikil fátækt og það
var sérstök lífsreynsla fyrir
börn Eyja og Addýjar að
skynja fátækt fólksins í miklu
návígi. Börn voru stöðugt að
betla, böm jafnt sem fullorðnir
reyndu að selja ótrúlegustu
hluti. „Við sögðum nei fimm-
hundruð sinnum á dag við
ágenga sölumenn og betl-
ara,“segir Addý „annað var
ekki hægt því ef við hefðum
alltaf sagt já, þá hefði gjaldeyr-
inn klárast fljótt.“
I Lima eins og í Santiago safn-
ast fólk úti á götum í kringum
grínista sem reyta af sér brand-
ara. „Eg varð skotspónn
28
JDLABLAB
VIKURFRÉTTA
2 0 0 0