Víkurfréttir

Tölublað

Víkurfréttir - 14.12.2000, Blaðsíða 50

Víkurfréttir - 14.12.2000, Blaðsíða 50
M áfölfc /1 « i.J ,i«w r t fk:.- , . ið Strandgötu IS í Sandj’erAi er vmislegt á seyði sem fáir vita af. Silja Diijtjí (íunnarsdóttir fór oj; grennslaðist fyrir 11111 livað væri þar uni að vera. Þegar inn er koinið vísar ung kona hlaðanianni að dyruin sem á stendur .löklaljós en á efri hæð hússins er l.ista- smiðjan Ný-vídd. lilaðaniað- ur opnar dyrnar varlega, það niarrar ekki í þeini og um- hverfið er ekki vitmid draugalegt, þannig að fyrsta skrelið inn fyrir dyrnar er tekið. Kerti í ölltiin regnhog- ans lituni, vaxlykt, fallegar skreytingar, jólaljós og katlí- ilmur. Það er greinilega í lagi að lialda áfrani. Sólnin Sím- onardóttir, eigandi kerta- gerðarinnar, er rétt ókonúii svo hlaðaniaðnr fær sér liara sæti í notaleginn kallikrók og hýður eftir að hún mæti á svæðið. Fyrr en varir hirtist Sólrúu og það er engin logn- molla í kringuni liana. Fóru með nokkrar ferðatöskur „Það er góður andi í |iessu lnísi. Eg er olt ein að vinna hérna á nóllunni og líður alllal’ vel", segir Sólnin |iegar Inín er kom- in í vinnuskyrtuna og Iniin að liella kalfi í hollunn. Aður en Sólrún slolnaði lyrir- Uekið og hóf að sleypa kerli lyrir landsnienn nær og I jær, méammr kertaaerðíirkftnuanar i Sðnaaeroi Pólrún Símonar- ' dóttir, eigándi kertagerðarinpár Jökláljós í Sandgerði. slarfaði luín hjá Bio lce í Sand- gerði við að greina magasýni úr karfa og steinbíl. Hún hafði gerl mikið al’ |wi' að ferðast um Norðurlöndin og hugsaði með sér að |iað væri gaman að brjó- la upp hið daglega líf og læra eillhvað alveg nýtl og búa eitt ár erlendis. „Eg fékk grænt Ijós hjá eiginmanninum og Dan- mörk varð lyrir valinu. Við drifum okkur út, ásaml strákn- um okkar sem juí var þá lóll ára og leigðum gamalt hús í 600 manna bæ á Jóllandi. Ég sagði upp vinnunni minni og maðurinn minn lékk árslVí úr sinni vinnu". segir Sólrún þeg- ar hún er beðin um að rifja upp bvað hafi orðið til þess að hún lærði kertagerð. En bíðið við, sagan heldur áfram... „Við vorum einu Islendingarnir í þessum lilla bæ og veturinn var sá kaldasti í Danmörku sl. 14-16 ár. Við höfðum lílið meðferðis en tókum bara með okkur þann farangur sem komst í bflinn, þ.e. lerðalöskur lullar af fölum og ekkert meir. Við ákváðum að versla bara notaða hluli af Rauða Krossin- um og þar keyptum við hús- gögn og alls kyns dót. Þegar við fluttum beini að ári liðnu gálum við Rauða Krossinum dótið altur." Nægjusemin var t' lyrirrúmi hjá Sólrúnu og manni hennar en þau gerðu það sem þau gátu til að gera húsið sem huggulegasl á meðan þau dvöldu þar. „Það var lítið lil en það skipli ekki máli fannst mér. Ég saknaði einskis af öllu þessu drasli sem S/Sm MCT :Æ maður helur sankað að sér hér heima. Við lilðum bara lífinu, lerðuðumst gífurlega mikið og fengum fljótlega vinnu við þrif í lyrirtæki", segirSólrún hressi- lega. Hlýlegt að hafa logandi kerti Móttökurnar í litla bænum sem Sólrún og fjölskylda hennar flullu lil, voru ekki al verri endanum. Þegar |iað spurðist út að þangað væru að ilylja ís- lendingar, komu bæði prestur- inn og fomiaður sóknarnefndar og færðu þeim blóm. Fólk úr næstu húsum kom líka með blóm og bauð þau velkomin. Sólrún fór fljótlega að vinna hjá stóru fyrirtæki sem fram- leiðir kartöllur, salöt og sýður niður gúrkur, rauðkál o.ll. Upp úr |)ví fórur hlutirnir að gerast. „Ég var að vinna við kartöllu- gerðina en eiginkona eigandans átti litla kertagerð. Hún bauð mér að vinna hjá sér en ég hef alla tíð verið áhugamanneskja um kerti", segir Sólrún og bæt- ir við að það sé alls ekki sama hvernig þau eru gerð. „Kertagerð er mikil þolinmæð- isvinna. Gæði á vaxi eru einnig mjög misjöfn en ég nota ein- göngu hágæðavax. Það er dýrt en leiðbeinendur mínir í Dan- mörku sögðu að ef ég ætlaði að fara út í ódýrl vax þá ætti ég frekar að hætta", segir Sólrún og er þar með búin að upp- Ijóstra leyndarmálum kerta- gerðarkonunnar. Kertin hennar Sólrúnar eru sannkölluð stofustáss. Henni linnst að lólk eigi að kveikja á þeim þó að þau séu lalleg, |>ví það sé svo hlýlegt og róandi að hafa logandi kerti í kring um sig í þessu „spítt-þjóðfélagi" sem við búum í. Hefur brennandi áhuga á faginu Fjölskyldan llutti heim um jól- in 1996, eftir ársdvöl í Dan- mörku. Sólrún lekk mikla hvatningu liá dönskum vinum sínum að setja upp kertagerð á Islandi, þar sem Inin hafði brennandi áhuga á faginu. Henni þótti hugmyndin spaugi- leg í fyrstu en lékk vax með sér heim til að leika sér með í bíl- skúrnum. „Kertagerðin átti bara að vera áhugumál. Ég fór að prófa mig áfram og leika mér með vaxið. Þelta þróaðist síðan Itægt og rólega. Einstak- m: ' - - •feí5 - 9 IV'^ Æ m Vjd' 50 JOLABLAE VÍKURFRÉTTA 2 0 0 0
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76

x

Víkurfréttir

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Víkurfréttir
https://timarit.is/publication/1102

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.