Víkurfréttir - 05.09.2002, Blaðsíða 6

Lestu Víkurfréttir á Netinu daglega á slóðinni www.vf.is
UÓSANÓTT M
VELKOMIN A UOSANOTT
Skúli Thoroddsen,
sýnir
forstöðumaður Miðstöðvar símenntunar
á sér nýja hlið á Ljósanótt:
| fa |R 1T*. 1 Pj 1
mmn | Stj BHSB
aö kennir margra grasa í
fjölþættri dagskrá
Ljósanætur í Reykjanesbæ.
Þar koma að verki margir
þekktir listamenn og ýmsir
nafnkunnir menn úr bæjar-
lífinu. Sumir sýna á sér nýjar
hliðar. Einn þeirra er Skúli
Thoroddsen forstööumaður
Miöstöövar símenntunar á
Suöurnesjum. Skúli licfur látið
sig varöa ýmislegt í bæjarfélag-
inu og verið betur þekktur
fyrir stjórnmálavafstur en
listræna tilburöi. Hann sýnir
nú í fyrsta sinn vcrk sín opin-
bcrlega í Húsgagnaversluninni
Kjarna. Einnig mun koma út
af þessu tilefni fyrsta Ijóðabók
Skúla. Okkur lék forvitni á að
skoöa nánar hvcrnig sköpun-
armáttur Skúla kemur fram
bæði í máli og myndum.
Sýning hans verður opin til 28.
september og hann mun lcsa
úr Ijóöabók sinni kl. 16:00 á
laugardaginn. Við settumst yfir
kalfibolla á stormasömum sun-
nudegi þcgar hápunktur
undirbúnings Ljósanætur
stendur yfir.
UPP ÚR SKÚFFUNNI
Nú ætlar þú að halda sýningu á
verkum þínum, olíumólverkum,
skúlptúrum og lesa Ijóð i Kjama
á laugardaginn, hvað kom til?
Það var skorað á fólk að taka þátt
í Ljósanótt og ef enginn gerir það
þá er engin Ljósanótt.
Ég hef verið að hvíla hugann af
og til með þvi að dunda mér við
að yrkja, mála myndir og búa til
skúlptúra úr grjóti. Þess vegna
datt mér í hug að taka þátt i
Ljósanótt og koma upp úr
skúffúnni, ef svo má segja.
Hvaða verk ertu að sýna?
Þetta eru nokkur olíumálverk
svona tilraunir i þá átt, íjórir
skúlptúrar úr gijóti og svo gef ég
út ljóðakver sem heitir I Ijósi
tímans. Ljóðakverið er safn af
hugmyndum sem ég sleppi
lausum uppúr skrifborðs-
skúffunni af þessu tilefni. Ég
mun lesa nokkur Ijóð kl. 16:00 á
laugardaginn ef einhver vill
koma og hlusta. Ljósið er mér
huglægt, það er í raun það eina
sem skiptir máli og því ákvað ég
að taka það sem ég átti til í pússi
mínu um Ijósið og svo tímann.
Stundum er sagt að hitt og þetta
komi i ljós og þá er bæði verið að
vísa til tímans og ljóssins. Mér
finnst tíminn og ljósið vera
systkin og þess vegna ákvað ég
kalla kverið og sýninguna, hvort
tveggja, I Ijósi tímans.
Ljóðakverið er prentað i aðeins
100 tölusettum eintökum því ég
þykist vita að fólk sé upptekið
við margt annað en að staldra við
ljóð. Myndirnar tengjast allar
ljósi tímans, þó auðvitað sé það
þannig að allar myndir verði til
inn í manni sjálfum eins og
máltækið segir: „Fegurð liggur í
augum þess sem á horfir.”
Það kemur sannarlega á óvart að
maður sem hefúr verið í stjóm-
málavafstri og i krefjandi starfi
skuli vera frístundamálari og
ljóðskáld? Mun listagyðjan taka
við af pólitíkinni eða takast þeir
á innra með þér harði og mjúki
maðurinn?
Nei ég held að það séu allir að
sækjast eftir fegurðinni og hinu
góða. Ég reyni að sjá fegurðina í
daglega lífinu og sækja inn í mig
jákvæða afstöðu til hlutanna. Það
skellur á manni svo mikið drasl í
lífinu að maður verður að reyna
að veijast. Upplýsingaflæðið og
framboðið á einskis nýtri neyslu
er svo mikið að það er
ómögulegt að taka við flóðinu.
Þetta er eins og að reyna að drek-
ka vatn úr brunahana. Þá er gott
að staldra við og leita eftir því
sem býr í manni sjálfúm og gefa
sér tima til þess. Ég held að hver
einstaklingur hafi þörf fyrir að
skapa, vera skapandi, að geta
gefið eitthvað af sér - maður fær
svo mikið við að gefa af sér, ekki
síst í nútímasamfélagi þar sem
endalaust er verið að búa til
einskisverðar þarfir neytenda.
LÖGFRÆÐIN, þannig fræði-
grein að seint verður kölluð
listræn.
Hvemig tókst þér að finna leið
til að fá útrás á þinni
sköpunarþörf?
Ég held að þetta sé uppeldis-
atriði. í kringum mig var fúllt af
fólki þegar ég var að alast upp
sem lagði áherslu á að vera það
sjálft og skapandi. Ég var sjálfúr
hafður tvo vetur i barnadeild
Handíða-og Myndlistaskólans og
i Menntaskólanum í Hamrahlíð
stofnaði ég myndlistarfélag
ásamt Halldóri B Runólfssyni
(Posa), þar sem fengist var við
að mála í Norðurkjallaranum.
Posi fór síðan að læra listfræði en
ég fór og lærði lögfræði sem er
þannig fræðigrein að hún verður
seint kölluð listræn, svo annað
verður að koma til.
Er þetta í ættinni?
Kannski að einhverju leyti.
Amma mín var skáldkonan
Theodóra Thoroddsen og við
Dagur heitinn Sigurðarson skáld
og málari vorum bræðrasynir.
Muggur listmálari og Émil
Thoroddsen tónskáld, málari og
leikari, sonur Þórðar læknis í
Keflavik, eru i ættinni og margir
aðrir hafa lagt sitt af mörkum þó
ég hafi ekki sjálfúr fetað í fótspor
þessa ágæta fólks.
Varóstu fyrir áhrifum af þessu
fólki?
„Auðvitað verður maður fyrir
áhrifúm af sínu umhverfi. Ég ólst
upp undir málverkum ágætra
listamanna og hef alla tíð átt at-
hvarf í myndlist, góðum bókum
og músík. Mér finnst það skipta
máli fyrir líðan manns og það er
uppeldisatriði. Að eiga sér ath-
varf í listinni er góð aðferð til að
reyna að forðast firringu nú-
tímans."
Nú hefur þú verið búsettur í
Reykjanesbæ s.l. 7 ár hvernig
líst þér á menningarlífið?
„Hér er gott mannlíf og Ljósanótt
er mikilvægt og virðingarvert
ffamtak til að efla menningarlíf-
ið. Ég hafði ákaflega gaman af
frumflutningi óperunnar Z -
Ástarsaga eftir Sigurð
Sævarsson sem frumflutt var á
síðustu Ljósanótt. Öflugir lista-
menn geta hvarvetna sprottið fái
þeir til þess hvatningu og tæki-
færi. Hér er hefð fyrir góðu tón-
listarlífi og vió eigum lands-
þekkta hjómlistarmenn: Gunna
Þórðar, Magga Kjartans, Rúnar
Júl. og Kolrössu Krókriðandi og
marga fleiri sem telja mætti. Við
eigum magnaða listamenn á
öðrum sviðum líka, þá Erling
Jónsson myndhöggvara, Gunnar
Eyjólfsson leikara og hver man
ekki Helga Skúlason svo dæmi
séu tekin. Hér eru ungir söngv-
arar og hjómlistarmenn að kveða
sér hljóðs og í ljósi tímans rnunu
þeir dafna ef við höldum áfram
að styðja við menningarlífið, en
það gerist ekki af sjálfu sér“,
sagði Skúli Thoroddsen að
lokum.
Viðtal:
Helga Margrét
Guðmundsdóttir.
6